David Sanborn – weteran jazzu i genialny saksofonista oraz kompozytor w trakcie swej wieloletniej kariery przeszedł długą drogę: od muzyka zespołu Paula Butterfielda do czołowego artysty sesyjnego współpracującego z takimi artystami, jak David Bowie, James Taylor czy Stevie Wonder. Jego solo na saksofonie altowym w „Young Americans” Davida Bowie’go przez wielu uważane jest za jedno z najciekawszych w całej historii pop-music. David Sanborn wychował się w St. Louis, gdzie miał okazję grać z najwspanialszymi bluesmenami szkoły chicagowskiej (np. Albertem Kingiem) oraz muzykami rhythm and bluesowymi (np. Hankem Crawfordem). Doświadczenia te stały się zaczątkiem jego wielkiej fascynacji muzyką Południa oraz bluesem i rhythm’n’blueesm. Po studiach muzycznych w Northwestern University (1963-64) i University Of Iowa (1965-67) podjął współpracę koncertując i nagrywając z zespołem bluesmana Paula Butterfielda (1967-71), gwiazdą muzyki soul Stevie’m Wonderem (1971-73) oraz z Davidem Bowiem (1974). Zwrot w kierunku jazzu umożliwił mu Gil Evans, który zaprosił go do swojej orkiestry i z którą David Sanborn koncertował od 1973 roku  aż po połowę lat 80-tych. Równie ważną okazała się współpraca z braćmi Breckerami (1975-76) oraz – w konsekwencji- nagranie  płyty „Voyeur” . Album ten przyniósł saksofoniście prestiżową Grammy Award („ najlepsze instrumentalne nagranie rhythm and bluesowe 1981” ) i zapoczątkował komercyjny wymiar kariery i sukces muzyki Sanborna. Jego ostry styl gry na saksofonie plasuje go gdzieś między Juniorem Walkerem i Dickiem Heckstall-Smithem. Jest to o tyle niezwykłe, że jako dziecko przez wiele lat cierpiał na chorobę Heinego-Medina i miał kłopoty z oddychaniem. David Sanborn nie flirtuje ze swoim instrumentem – on dmucha w niego ile sił w płucach. Przez kilka lat studiował improwizację i free jazz zapatrzony w weterana Roscoe Mitchella. Swój debiutancki album Takin’ Off”  wydał  dopiero w 1975 roku. W ciągu kolejnych dziesięciu lat zrealizował całą serię udanych, ale i charakterystycznych dla saksofonisty płyt. Album „ A Change Of Heart” cieszył się dużym powodzeniem w jazzowych notowaniach, chociaż w większości utrzymany był w konwencji rockowej („Tintin”, „High Roller„). Na  „Close Up” znalazła się wrażliwa interpretacja przeboju Diany Ross i Marvina Gaye’a „You Are Everything„. Nagrana w 1991 roku pierwsza „czysto jazzowa” płyta Davida Sanborna „ Another Hand”, przyniosła mu uznanie krytyki jazzowej i jeszcze większy zachwyt słuchaczy.Popularność zyskał w latach 80-tych wraz z wydaniem płyty “Hideaway”.

Szczególną pozycję Davida Sanborna we współczesnym jazzie potwierdza współpraca z licznymi gwiazdami m.in. z Al Jarreau, Marcusem Millerem, Eric’em Claptonem, Tommy’m Bolinem, Paulem Simonem, Stevie’m Wonderem, Davidem Bowie’m, Steve’em Gaddem, Milesem Davisem oraz z grupą The Rolling Stones. W jego repertuarze znajdujemy mieszankę stylistyczną: jazz, pop, R& B. Każdy z ponad trzydziestu albumów Davida Sanborna jest znakomicie przyjmowany przez miłośników ekspresyjnego jazzu. Saksofonista jest również autorem muzyki do filmów (“Zabójcza broń”) i programów telewizyjnych. W kolekcji ma sześć nagród Grammy, osiem złotych i jedną platynową płytę. Sanborn był gospodarzem programu telewizyjnego “Night Music Show”, gdzie prezentował sylwetki legendarnych muzyków jazzowych jak Thelonious Monk, Dave Brubeck czy Dizzy Gillespie. W programie organizował też jam session, w którym udział wzięli m. in. Miles Davis, Sonny Rollins i Pharoah Sanders.

Dionizy Piątkowski