Mike & Kate Westbrook

Jazzowy spektakl „Platterback” , Mike Westbrooka, jednego z czołowych brytyjskich kompozytorów jazzowych. Westbrook swój pierwszy zespół założył w 1958 roku (angażując m.in.nastoletniego, ulatentowanego saksofonistę Johna Surmana). Pierwsze albumy Westbrooka były imponującymi dziełami big-bandowymi i pokazywały w jaki sposób pianista potrafi łączyć modern-jazz z elementami bluesa, rock and rolla i marszów orkiestr dętych. Kompozytorskim zdolnościom lidera towarzyszyły fenomenalne popisysolistów: Johna Surmana, Mike’a Osborne’a , Malcolma Griffithsa,Paula Rutheforda. Także kompozycje (np. „Earthrise” i siedmiogodzinna „Copan:Backing Track” ) były dowodami na rozległe zainteresowania Westbrooka.Po okresie pracy Cosmic Circus (1970-72) i grupą Solid Gold Cadillac (1971-74), Westbrook penetrował obszary modnego wtedy jazz-rocka. Równolegle prowadził liczne autorskie zespoły: Mike Westbrook Band (1962-72), Mike Westbrook Concert Band (1967-71), Mike Westbrook Brass Band (1973), Mike Westbrook Orchestra (1974), A Little Westbrook Music (1982) oraz Dance Band (1986).W 1975 r. powrócił do stylistyki big-bandu i nagrał album „Citadel Room 315” (z gościnnym udziałem Surmana), uznawany za jego pierwsze ważne,światowe arcydzieło. Także latach 80. nie przestawał koncentrować się na projektach orkiestrowych. Wydane wtedy płyty, jak np. „The Cortege”, „Westbrook-Rossini” (oparta na tematach oper G. Rossiniego) czy „On Duke’s Birthday ” stały się wzorcowymi przykładami jazzowej kompozycji oraz perfekcyjnej aranżacji.

W 1973 r. Westbrook założył zespół Brass Band, w którym grali m.in. Phil Minton i jego przyszła żona – wokalistka Kate Westbrook . Grupa koncertowała głównie w Anglii, dając koncerty w nietypowych miejscach estradowych: w fabrykach, szkołach, szpitalach i na festiwalach ulicznych. Zespół ten przerodził się później w najbardziej imponującą formację, postrzeganą jako jazzowy-teatr. Z Brass Band nagrał wspaniały album 'Bright As Fire”, będący hołdem dla poety Williama Blake’a, oparty na muzyce, którą wcześniej Westbrook skomponował do sztuki Adriana Mitchella – „Tyger”.Eksperymentował także wraz z autorskim Trio, realizował happeningowe koncerty z europejską muzyką kabaretową ( „A Little Westbrook Music”).

Spora część jego twórczości powstała z inspiracji literaturą i teatrem : np. album „The Cortege” to – zestaw piosenek opartych na wierszach Arthura Rimbaud, Hermanna Hesse, Federico Garcia Lorci, Williama Blake’a i Johna Clare’a. Spośród innych ważnych płyt wyróżnić trzeba ambitny ” London Bridge Is Broken Down” oraz „Off Abbey Road”, będący jazzowym pastiszem piosenek Beatlesów. Westbrook jest bardziej kompozytorem – wirtuozem niż instrumentalistą (chociaż znakomicie gra na fortepianie i tubie). Artyzm i skala jego dorobku stawia go w jednym szeregu z najwybitniejszymi twórcami nowoczesnego jazzu.

Celebration (1967); Release (1968); Marching Song (1969); Love Songs (1970); Metropolis (1971); Tyger (1971); Solid Gold Cadillac (1972); Mike Westbrook Live (1972); Citadel Room 315 (1975); Plays 'For The Record’ (1976); Love,Dreams And Variations (1976); Mike Westbrook: Piano (1978); Goose Sauce (1978); Mama Chicago (1979);Bright As Fire (1980); Piano (1980); This Is Their Time – Oh Yes (1981); The Paris Album (1981);
The Cortege (1982); A Little Westbrook Music (1983); Love For Sale (1986); Pier Rides (1986); Westbrook-Rossini:Zürich Live’86 (1987); London Bridge Is Broken Down (1988); On Duke’s Birthday (1988); Pierides: The Dance Band (1989); Off Abbey Road (1990);Bar Utopia (1997); Platterback (1999)