Jean-Baptiste Frédéric Isidor określany często jako  Baron Thielemans  to po prostu Toots Thielemans (29 April 1922 – 22 August 2016) – jeden z najwybitniejszych muzyków naszej epoki. Choć brzmi to paradoksalnie, ale ten najwybitniejszy jazzman był multiinstrumentalistą  z … Belgii.  Toots Thielemans – legenda jazzu, artysta, który dla rozwoju i popularności tej muzyki uczynił tyle, co Charlie Parker, Benny Goodman, Quincy Jones. Porównanie to nie jest bezpodstawne: to właśnie w zespołach Parkera debiutował na estradach Paris Jazz Festival’49; wraz z grupami Benny’ego Goodmana koncertował  w latach pięćdziesiątych; był gwiazdą orkiestr i grup Quincy Jonesa w latach sześćdziesiątych.

Dyskografia Tootsa Thielemansa obejmuje kilkaset albumów. Kilkadziesiąt to  autorskie nagrania jazzowe. Znajdują się w niej najwybitniejsze sesje nagraniowe i koncerty. To najprzedniejsze muzyczne i artystyczne dokumenty współpracy z największymi jazzu, muzyki klasycznej i rozrywkowej. Najważniejsze z nich to autorski debiut “Man Bites Harmonica (1957), Time Out For Toots (1957),”Soul Of Toots”,  nagrany z George’m Shearing’em “On Stage!” (1958), jego orkiestry i zespoły : “ Toots Thielemans And His Orchestra “ (1958),  “The Toots Thielemans Quartet” (1959), “Toots Thielemans With Kurt Edelhagen And His Orchestra” (1960),  kwartety   “The Toots Thielemans Quartet (1960 i 1961 roku),   “The Toots Thielemans Trio” (1961) oraz dziesiątki albumów firmowanych własnym nazwiskiem. Sławę i uznanie przyniosły genialnemu muzykowi  także  nagrania realizowane wraz z najwybitniejszymi artystami jazzu i muzyki rozrywkowej (  “Toots Thielemans And Arne Domnerus “, “Toots Thielemans And Dick Hyman”, “ Toots Thielemans With Herbie Hancock”, “Aquarela Do Brasil” ( z Elis Reginą), Smackwater Jack ” (z Quincym Jonesem), “Two Generations” (z belgijskim gitarzystą  Phillipem Catherinem), ”The Oscar Peterson Big Six At Montreux” oraz “ Dizzy Gillespie At Montreux”, Bringing It Together” (ze Stephanem Grappellim), “When I See You” ( z Billem Ramseyem), “For My Lady” (z Shirley Horn Trio), The Brasil Project (1992), “ Laurita”  (z Richardem Galliano). Ostatnie nagrania realizował  z plejadą  jazzowych gwiazd (Joshua Redman, John Scofield, Mike Mainieri, Herbie Hancock, Charlie Haden, Ernie Watts).

Toots Thielemans już jako 3-letnie dziecko grał na akordeonie; jako nastolatek zamienił akordeon na harmonijkę, kilka lat później poszerzył własne instrumentarium o gitarę i gwizdki. Poza gitarą posługiwał się więc instrumentami niezbyt popularnymi w muzyce jazzowej. Był jednak artystą na tyle znakomitym i przekonującym, że znalazł miejsce w zespole Benny’ego Goodmana, z którym w 1950 roku odbył trasę koncertową w Europie. Od 1953 roku przez pięć lat współpracował z Georgem Shearingiem. W latach 60-tych wielką popularność przyniosło mu nagranie własnej kompozycji, „Bluesette„. Często występował w klubach jazzowych w Europie i w USA, pojawiał się także na festiwalach międzynarodowych. Grał też z Billem Evansem, występował z Frankiem Sinatrą, Ellą Fitzgerald, Rayem Charlesem, Paulem Simonem, Stevie Wonderem, a także z legendarnym pianistą Oscarem Petersonem (1975) i współtwórcą bebopu trębaczem Dizzym Gillespiem (1980). Nagrał również wiele muzyki do filmów. Na harmonijce zagrał m.in. motyw przewodni filmu Johna Schlesingera „ Nocny kowboj” .

Wyśmienicie grając na harmonijce zjednał temu instrumentowi wielu, dotąd niechętnych, fanów jazzu. Pozostaje mistrzem bopu, na wielu płytach dał się także poznać jako znakomity balladzista. Toots Thielemans prezentuje niezwykle rozległy repertuar wybitnego jazzmana: od jazzowej samby i bossa-novy, po standardy jazzu i hity muzyki rozrywkowej. Był wirtuozem stylu, charakteryzującego się dużą swobodą, improwizacją, skokowo rozwijaną melodią, bogatą rytmiką i przyspieszeniem frazy nie zaniedbując roli subtelnego balladzisty. Zebrał prestiżowe trofea i nagrody jazzowe ( od „Bird” festiwalu North Sea po Jazz Hall of Fame 2002).

 

Dionizy Piątkowski