Kilka znakomitych albumów jakie wspólnie zrealizowali basista Ron Carter i gitarzysta Jim Hall stanowią – w jazzowej dyskografii- kroki milowe postrzegania wzajemnej korelacji wielkich indywidualności i piewców jazzowej tradycji. Najważniejsze z płyt to  „ Alone Together”, ” Live at Village West”, “ Telephone ” czy wzorcowa “ Telepathy ”. Pierwowzorem tych projektów  była z pewnością  nowojorska sesja z 1972 roku, gdy duet Ron Carter-Jim Hall  po raz pierwszy zaproponował taką, subtelną, jazzową stylistykę. Zarejestrowany wtedy album  „ Alone Together ” okazał się sporym sukcesem a zagrane  „ St.Thomas”, „Alone Together”, „ I’ll Remember April”, „Prelude To A Kiss” czy  „Autumn Leaves” okazały się wzorcami  brzmienia gitary i kontrabasu w jazzie.

Kontrabasista Ron Carter  to współtwórca i muzyk legendarnych zespołów Milesa Davisa, Cannonballa Adderleya, Herbiego Hancocka i  Theloniusa Monka. Już  w latach 60-tych współpracował z tak wybitnymi przedstawicielami nowoczesnego jazzu, jak Eric Dolphy, Don Ellis, Cannonball Adderley,  Mal Waldron  i Thelonious  Monk. Współtworzył  (wraz z Herbiem Hancockiem i Tonym Williamsem) słynną sekcję rytmiczną  zespołu Milesa Davisa i  wraz z genialnym trębaczem zrealizował kultowe albumy   „ Seven Steps To Heaven ”, „ E. S. P. ” oraz „ My Funny Valentine ”. Jako muzyk sesyjny w wytwórni Blue Note Records brał udział w słynnych nagraniach takich muzyków jak Sam Rivers, Andrew Hill czy  Herbie Hancock , występował i nagrywał z takimi artystami, jak George Benson, Stanley Turrentine, New York Jazz Sextet/Quartet, Sonny Rollins, Milestone All Stars, V.S.O.P., McCoy Tyner  czy tworząc słynny duet z genialnym gitarzysta Jimem Hallem.

Legendarny gitarzysta jazzu Jim Hall  również realizował nagrania i koncerty z najwybitniejszymi innowatorami nowoczesnego jazzu : Chico Hamiltonem, Ellą Fitzgerald, Billem Evansem, Benem Websterem, Paulem Desmondem, Lee Konitzem, Artem Farmerem, Ronem Carterem, Sonnym Rollinsem, Mitchellem Petruccianim, Wayne Shorterem, Joe Lovano , Patem Methenym , Ronem Carterem. Wielu nagrań dokonał  właśnie w duetach, które według niego dają największą swobodę improwizacji i możliwość wymiany doświadczeń. Jego kameralny styl zjednał mu wielu fanów ceniących wyjątkowo subtelne i ciepłe brzmienie gitary.

Album “Telepathy”, wznowiony po latach ukazał się w wersji dwupłytowego CD i najczęściej określany jest jako  „Telepathy – Live at the Village West + Telephone”. Jesienią 1982 roku w nowojorskich klubie Village West zarejestrowano niepowtarzalny wieczór, gdy dwaj legendarni jazzmani zagrali akustyczny koncert z zestawem wielkim i wspaniałych standardów ( „ Bag’s Groove”, „ All the Things You Are”, „ Blue Monk”,” Summer Night”, „ St. Thomas”,„ Embraceable You”, ” Laverne Walk”, ” Baubles, Bangles and Beads”)  oraz kompozycji Rona Cartera (“ New Waltz” )   i Jima Halla ( „Down From Antigua”).Muzycy powrócili do tej samej, artystycznej koncepcji  w 1984 roku, realizując w kalifornijskim studio Concord Records album „Telephone” z wirtuozerskimi interpretacjami  standardów ( „ Indian Summer”, “Alone Together”, “Stardust”) oraz autorskich kompozycji “Telephone”, “Candlelight” Rona Cartera  i  „Chorale And Dance” oraz “Two’s Blues” Jima Halla.

 

Dionizy Piątkowski