“ Bobo Stenson jest jednym z najciekawszych i najbardziej nagradzanych pianistów jazzowych na ziemi – pisze brytyjski Guardian. Teraz znakomite szwedzkie trio Bobo Stensona przedstawia się doskonałym albumem „Contra la indecision” zrealizowanym dla ECM Records, od wielu lat kreatywnej bazy szwedzkiego pianisty.
Bobo Stenson to jeden z najbardziej cenionych artystów europejskiej sceny jazzowej. Dal się poznać już w latach 60-tych, gdy towarzyszył muzykom amerykańskim, którzy występowali w Sztokholmie ( m.in. Sonny’emu Rollinsowi, Stanowi Getzowi, Gary’emu Burtonowi). W latach 1971-75 był nadwornym pianistą awangardowego trębacza Dona Cherry’ego, z którym nagrał cztery albumy. W kolejnej dekadzie współpracował i nagrywał z artystami skandynawskimi: Terjem Rypdalem, Janem Garbarkiem, współpracował z zespołem Rena Rama i Palle Danielssonem, tworzył trio z kontrabasistą Arildem Andersonem oraz perkusistą Jonem Christensenem. W 1988 roku Bobo Stenson został pianistą kwartetu Charlesa Lloyda, w latach 90-tych współpracował z Tomaszem Stańką ( z którym nagrał – także dla ECM – albumy „Matka Joanna”, „Leosia”, „Litania: Music of Krzysztof Komeda”).
Bobo Stenson jako lider zadebiutował w 1971 albumem „Uderwear” wydanym przez ECM Records, dla której przygotował także kolejne, ciekawe sesje ( „The Sounds Around the House”, Reflections”, „War Orphans”, „Serenity”, „Goodbye”, „Cantando”, „Indicum”). W przebogatej dyskografii szwedzkiego pianisty ważne są także inne albumy zrealizowane dla Manfreda Eichera i jego ECM Records: „ Dona Nostra” z Don Cherry’m, „Terje Rypdal”, pakiet płyt z Janem Garbarkiem („Sart”, „Witchi-Tai-To”, „Dansere” ) oraz Charlesem Lloydem (“Fish Out of Water”, „Notes from Big Sur”, „The Call”, „All My Relations”, „Canto”).
Najnowszy album „Contra la indecision” Bobo Stenson zrealizował w swoim “firmowym” trio (z basistą Andersem Jorminem i perkusistą Jonem Fältem). Przedstawiają szeroka paletę muzycznych barw i skojarzeń: jest melencholijny, tytułowy utwór „Contra la indecision” kubańskiego śpiewaka i autora piosenek Silvio Rodrígueza, jest słowacka melodia ludowa w adaptacji Bartóka, jest fragment „Cançons” i „Danses Mompou” oraz „Elégie” Erika Satie są także oryginalne kompozycje Bobo Stensona i Andersa Jormina. Charakter grupy oraz indywidualizm twórczy i artystyczna kreatywność muzyków sprawia, że dobór kompozycji jest niezwykle logiczny. W swojej grze Bobo Stenson nawiązuje do stylistyki Billa Evansa i Keitha Jarretta, łącząc nowoczesny warsztat pianistyczny ze skandynawskim liryzmem. Do tego „folkowy” styl kontrabasisty Andersa Jormina, oparty na grze smyczkiem oraz gęsta, bogata w fakturę gra perkusyjna Jon Fälta brzmią perfekcyjnie i matematyczno-logicznie a w połączeniu z brzmieniem uzyskanym w czasie nagrania w słynnym Auditorio Stelio Molo RSI Studio w Lugano i pod dyktando producenta Manfreda Eichera jawi się kliniczne dzieło z firmowym znakiem/ sloganem ECM Records ( „ brzmienie powyżej ciszy”).
