Z muzyką Andrzeja Przybielskiego spotkałem się w połowie lat 70-tych. Pokazał wtedy swój słynny zespół Sesja 72 ( z basistą Helmutem Nadolskim i perkusistą Władysławem Jagiełło). Powrócił na koncerty do Poznania ( w klubie medyków Aspirynka) dopiero  w 1977 roku, by zagrać wraz z nowym trio ( Władek Jagielło  – perkusja i Wojtek Czajkowski-kontrabas) i zaprosić do współpracy młodego poznańskiego saksofonistę, studenta prawa Marka Ścibło. Koncert był petardą, bo to była wielka i nowa muzyka i przepiękna ekspozycja polskiej awangardowej „szkoły jazzu”.

Jeden z najciekawszych artystów jazzowych w Polsce, wspaniały trębacz o charakterystycznym dla siebie stylu, muzyk o wielkiej, intuicyjnej wiedzy, a także charyzmatyczna postać” – tak o Andrzeju Przybielskim mówił Tomasz Stańko.  „Major”, bo tak do niego mówiono, był muzykiem niekonwencjonalnym i legendą awangardowych działań w Polsce. Koncertował  z Andrzejem Kurylewiczem w Formacji Muzyki Współczesnej, z Czesławem Niemenem, z Tomaszem Stańko, grupą SBB, Stanisławem Soyką, Wojciechem Konikiewiczem oraz – ze sporym sukcesem – z Bartłomiejem i Marcinem Olesiami.  Realizując poza jazzowe projekty współpracował z Adamem Hanuszkiewiczem, Wandą Warską oraz Igą Cembrzyńską. Był współtwórcą i liderem m.in. grup Sesja, Big Band Free Cooperation, Asocjacja Andrzeja Przybielskiego oraz Acoustic Action. W roku 1972 Andrzej Przybielski wraz z Helmutem Nadolskim ( kontrabas) i Władysławem Jagiełło (perkusja) utworzył zespół Sesja 72, którego kolejne mutacje w różnych składach ( najdłużej z kontrabasistą Wojciechem Czajkowskim) wyznaczały kierunek dla polskiej jazz-awangardy. W 1999 roku, Andrzej Przybielski rozpoczyna współpracę z braćmi Olesiami. Po sukcesie autorskiego Custom Trio oraz zrealizowanym albumem „Free Bop”  pojawiają się kolejne, ważne projekty realizowane w trio Andrzej Przybielski/Marcin Oleś/Bartłomiej Oleś.

Kultowy trębacz Andrzej Przybielski  (9.08.1944-9.02.2011) wraz z Bartłomiejem Olesiem i  Marcinem Olesiem zrealizowali m.in. w 2005 roku ciekawy album „Abstract” a w 2010 sesję „De Profundis”, ostatnie – jak się dotąd wydawało – wspólne nagranie legendy polskiej trąbki z sekcją rytmiczną braci Olesiów. Muzycy przygotowywali materiał na nową studyjną płytę, jednak śmierć trębacza pokrzyżowała te plany. Wydanie koncertu „De Profundis”,  było życzeniem Andrzeja Przybielskiego ( to on wybrał wszystkie kompozycje oraz wymyślił tytuł płyty). W 10-tą rocznicę śmierci wybitnego muzyka, w 2021 roku,  ukazał się album „Short Farewell: The Lost Session” – odnaleziona sesja z 2003 roku zrealizowana z Bartłomiejem i Marcinem Olesiami. Z kilku zapomnianych miniatur i improwizacji ułożono niezwykle żywy, narracyjnie spójny i zaskakująco świeży album. Potęgę sesji uzmysławia kompozycja „12 Vitamins”, kilkunastominutowa, improwizowana suita, w której napięcia rosną niczym konwulsje energetycznej ekspresji. Nagranie to ukazuje także niezwykle mocny związek i muzyczne relacje pomiędzy artystami, ich bezkompromisowość pojmowania sztuki, improwizacji oraz budowanie skal i nastrojów, jakie powstać mogą tylko przy tak emocjonalnym spotkaniu.

Dionizy Piątkowski