Pojawił się tom błyskotliwych felietonów napisanych przez znakomitego muzykologa, teoretyka muzyki i krytyka Andrzeja Chłopeckiego. Teksty te są żywą reakcją na wydarzenia związane ze współczesną muzyką a sam tytuł „Muzyka wzwodzi. Diagnozy i portrety” jest już dostateczną zachętą by poznać poglądy wybitnego krytyka i sprawnego felietonisty. Chociaż teksty powstały kilka, a nawet kilkanaście lat temu, to nie straciły na swej wartości oraz aktualności. Celne, nierzadko ostre, ironiczne uwagi nadal prowokują do refleksji, nawet tych, którzy nie są specjalistami. Od ciekawych opinii na temat muzyki Wojciecha Kilara, Pawła Mykietyna czy nawet Piotra Rubika po śmiałe tytuły rozdziałów („Jak muzyka wzwodzi ? Kilka intuicji o orgazmotwórczym charakterze sztuki dźwięków”, albo „Kąpiel z fal akustycznych albo przyjemności piątego zmysłu, czyli jak słuchać muzyki” czy synteza o warsztacie kompozytorskim Kurta Weilla pt. „Awangardysta między bolszewią a burdelem” lub jeszcze dosadniejsza felietonowa diagnoza „Preisner, czyli apologia kiczu”. Polecam!
