Pod koniec 1965 roku do grupy męża ( w miejsce McCoya Tynera) dołączyła Alice Coltrane ( 27.08.1937 – 12.01.2007 ) – pianistka, harfistka i kompozytorka, żona Johna Coltrane’a. Alice pochodziła z muzycznej rodziny ( jej brat Ernie Farrow był kontrabasistą). W czasie nauki muzyki w Detroit występowała jako pianistka w trio oraz z zespołem wibrafonisty Terry’ego Pollarda. Później wyjechała do Europy, gdzie zafascynowana została grą Buda Powella. Po powrocie do USA współpracowała z Terrym Gibbsem (1963-64),u którego poznała Johna Coltrane’a. Pod koniec 1965 roku dołączyła do grupy męża w miejsce McCoya Tynera i choć nie dorównywała mu pod żadnym względem , jej nieco nieokreślona, sugestywna gra, (charakteryzująca się, jak podkreślał Coltrane, niepospolitym wyczuciem barwy, harmonii i faktury), doskonale współbrzmiała z ówczesną muzyką Coltrane’a.
W 1966 roku ( po rozwodzie Trane’a z Naimą) pobrali się i mieli troje dzieci. Po śmierci męża w 1967 roku Alice zajęła się intensywną promocją jego muzyki, także poza estradą ( doprowadziła do wydania kilkudziesięciu nagrań Johna Coltrane’a dla Impulse Records; w niektórych utworach dodała wykonywaną przez siebie partię harfy i smyczki zaaranżowane przez Ornette’a Colemana, co było dla wielu artystycznie kontrowersyjne. Alice Coltrane prowadziła też własne grupy, przeważnie jako pianistka,harfistka i organistka, w których gościła Franka Lowe’a, Archie’go Sheppa, Jimmy’ego Garrisona, Clifforda Jarvisa i Jacka De Johnette’a. Od połowy lat 70-tych mniej czasu poświęcała muzyce, coraz bardziej skupiając się na swoich duchowych i mistycznych poszukiwaniach, które skłoniły ją do przyjęcia imienia Turiya Aparana. W 1987 roku dla uczczenia 20 rocznicy śmierci męża zorganizowała trasę koncertową z zespołem Coltrane Legacy, do którego oprócz niej należeli jej synowie Oran Coltrane i Ravi Coltrane na saksofonach, Reggie Workman na kontrabasie i Rashied Ali na perkusji.
