Jak na Amerykankę z Miami zadebiutowała dość nietypowo, bo we francuskim  Aix-en-Provence, gdzie studiowała nauki polityczne, prawo i wokalistykę… barokową. Tam też usłyszał ją śpiewającą „Lullaby of Birdland” Jean Francois Bonnel – wykładowca jazzu akademii muzycznej. Wraz z J.F. Bonnelem w 2010 roku nagrała pierwszą płytę, potem  wróciła do Stanów, by wziąć udział w konkursie im. Theloniousa Monka (w jury zasiadali m.in. Herbie Hancock i Wayne Shorter). Jej występ okrzyknięto sensacją i nieoczekiwanie stała się… gwiazdą jazzu. Jej druga płyta „Woman Child” została nominowana do Grammy Awards a do wspólnego grania z Jazz At Lincoln Center Orchestra zaprosił ją Wynton Marsalis.  Cécile McLorin Salvant jest stypendystką  MacArthur 2020 i trzykrotną laureatką Grammy; jest wokalistką i kompozytorką wnoszącą ciekawą perspektywę, odnowione poczucie dramatyzmu i oświecone muzyczne zrozumienie zarówno do standardów jazzowych, jak i własnych oryginalnych kompozycji. Wykształcona klasycznie, zanurzona w jazzie, bluesie i folku, czerpiąca z teatru muzycznego i wodewilu, Cécile McLorin Salvant korzysta z szerokiego repertuaru a jej  koncerty staja się wspaniałymi jazzowymi recitalami.  Jej album „Ghost Song”  zrealizowała dla prestiżowej wytwórni Nonesuch Records. Sesja objęła zarówno standardy ( z kultową piosenką „Wuthering Heights”), jak i udane autorskie kompozycje wokalistki.

Album „Mélusine” jest kontynuacja koncepcji z „Ghost Song„. Zawiera interpretacje dziewięciu pieśni, których początki sięgają XII wieku. Jest także pięć oryginalnych kompozycji autorstwa Cécile McLorin Salvant.  Wokalistka śpiewa po francusku, z dodatkiem angielskiego, haitańskiego kreolskiego i południowo-francuskiego dialektu „occitan” (Cécile McLorin Salvant jest  Amerykanką o francusko-haitańskich korzeniach). „ Dla mnie mityczna postać Mélusine oznacza również poczucie bycia hybrydą, mieszanką różnych kultur – wyjaśnia genezę sesji wokalistka. Doświadczyłam tego nie tylko jako dziecko imigrantów, ale także jako osoba z rodziny, która jest etnicznie mieszana i pochodzi z różnych krajów. W moim domu zawsze mówiono różnymi językami”. Album „Mélusine” otrzymał dwie nominacje do Grammy Award i uznanie światowej krytyki. New York Times uznał go za jeden z najlepszych albumów roku, podobnie jak stacja radiowa NPR.

Dionizy Piątkowski