W książce „Komeda on records” zaprezentowałem blisko trzysta płyt, które zostały zrealizowane przez muzyków zainspirowanych kompozycjami Krzysztofa Komedy. Co ciekawe, do 2010 roku takich albumów było zaledwie 70, bo swoista eksplozja komedowskich interpretacji/inspiracji nastąpiła dopiero w ostatniej dekadzie ( tylko po 2010 roku ukazało się ponad 200 albumów). Owa specyficzna “moda na Komedę “ nie jest tendencją kreowaną przez polskich muzyków jazzowych ale jest także chętnie wykorzystywana przez muzyków spoza Polski. Po komedowskich albumach australijskiego saksofonisty Adama Simmonsa ( „Zatoczka”), „Komeda Project” barcelońskiego Dani Perez Trio, francuskim „Near A Forest” zespołu Polish Jazz Quartet (sic !), „The Komeda Project” czeskich emigrantów w Sydney: pianistki Andrei Keller oraz trębacza Miroslava Bukovsky’ego i realizowany od lat „Komeda Project” przez mieszkających w USA (od 1981 roku) polskich muzyków (niegdyś liderów szczecińskiej formacji Breakwater): pianistę Andrzeja Winnickiego i saksofonistę Krzysztofa Medynę.
Do tej zacnej dyskografii wpisuje się także międzynarodowy projekt „Komeda Incarnations” realizowany niegdyś przez Michała Gawlicza udokumentowany ciekawym koncertem i albumem „Komeda” zrealizowanym w Wilnie przez Dainiusa Pulauskasa, jednego ze znamienitych litewskich osobowości jazzu, określanego często jako „ucieleśnienie Komedy”. Pianista pełnił funkcję dyrektora artystycznego projektu „Komeda Incarnations” i jednocześnie głównego muzyka w spektaklu. Zafascynowany tą pracą, zebrał grupę litewskich muzyków i jako Dainius Pulauskas Acoustic Group, 8-osobowy zespół opracował „3 Sounds of Komeda” („3 Komedos Carsai”). Pianista zaprosił do zespołu kontrabasistę Armansa Isojanasa, perkusistę Augustasa Baronasa, trębacza, Valerija Ramoškasa i saksofonistę tenorowego Liutaurasa Janušaitisa. Gościnnie kwintet wzmocnili James Morton (saksofon altowy) i wokalistka Emose Uhunmangho. Dainius Pulauskas tłumaczył nową inicjatywę jako chęć powrotu do bardziej tradycyjnego brzmienia, rozwijania improwizacji i cieszenia się harmonią zespołu. Ponieważ projekt dedykowany był kultowemu twórcy polskiego jazzu, pianiście i kompozytorowi filmowemu Krzysztofowi Komedy (1931-1969) koncert stał się sporym wydarzeniem Wileńskiego Festiwalu Jazzowego w 2018 roku. „To było szczególne przeżycie – wspomina koncert Paweł Brodowski, szef Jazz Forum. Mogłoby się wydawać, że tylko sam Komeda potrafił zagrać „Astigmatic”. Zaimponował mi sam sposób, w jaki Dainius przedstawił i rozwinął krótkie motywy, które kolejno przejmowane były przez inne instrumenty, tworząc w ten sposób spójną tkankę muzyczną”
Lider zespołu przyjął ciekawą koncepcję, bowiem w jednej sesji połaczył szereg ważnych ( i kultowych) kompozycji Komedy. Są zatem przebojowe standardy „Crazy Girl” i „Cherry”, jest obowiązkowa ballada „Rosemary’s Baby”, są tematy z filmów („Roman 2”, Bariera 3”, „ The Frearless Vampire Killers”, „Cul-De-Sac”) ale jest także najtrudniejszy do autorskiej interpretacji „Astigmatic”. Dainius Pulauskas Acoustic Group wychodzi z pomysłem interpretowania kompozycji Komedy z ogromną pokorą do linii melodycznych, burzy jednak zgrabnie zaprogramowaną interpretację. Improwizacje, choć bardzo komedowskie stają się indywidulanym zabiegiem wykraczającym mocno i pięknie poza ograny szablon. Jest w muzyce litewskiego kwintetu spora doza dobrej i kreatywnej motywacji, pozbawionej – na szczęście – „komedowskiej” maniery interpretacyjnej.
