Swoją pierwszą autorską płytę „Children Of Bird” nagrał w 1999 roku i zadedykował Charlie’emu Parkerowi. Perfekcyjny kwintet tworzyli wraz z liderem Leszek Możdżer ( fortepian), Cezary Paciorek (akordeon), Janusz Mackiewicz (kontrabas) i Adam Czerwiński (perkusja). „ Słuchając tych nagrań można podziwiać lekkość i swobodę, z jaką soliści improwizują w szybkich tempach, liryzm, subtelność i czucie bluesa oraz pomysły aranżacyjne Emila” – napisał w komentarzu saksofonista Maciej Sikała, który poznał Emila Kowalskiego jeszcze w Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku.
Emil Kowalski (1955-2008) – klarnecista, aranżer, pedagog i animator życia jazzowego na Wybrzeżu był jednym z najwybitniejszych polskich klarnecistów jazzowych. Już jako absolwent Szkoły Muzycznej rozpoczął pracę w Filharmonii Gdańskiej, później związał się z Teatrem Muzycznym w Gdyni. W 1980 roku założył zespół jazzu tradycyjnego Seaside Dixieland, z którym w konkursie Złotej Tarki otrzymał wyróżnienie, a grający pięknym tonem i z prawdziwym swingiem Emil Kowalski został uznany za najlepszego instrumentalistę konkursu. Zdolny klarnecista nie tylko fascynował się tradycją jazzu i swingiem, bogactwem brzmień i barw grup np. Benny’ego Goodmana, ale także sporo inicjatyw poświęcał nowocześniejszym formom jazzu i grywał także z grupami jazzowego be-bopu i modern –jazzu. Dla takich pomysłów prowadził autorski kwintet, w którym grali m.in. Leszek Możdżer, Cezary Paciorek, Jacek Olter, Janusz Mackiewicz, Adam Czerwiński, Wojciech Niedziela, Marcin Jahr, Sławek Jaskułke, Dominik Bukowski, Tomasz Sowiński.
Albumy Emila Kowalskiego ( z doskonałymi płytami ,,Emil Kowalski Playing Benny Goodman” oraz „Sanktoria”) gruntowały świetną reputację czołowego polskiego klarnecisty jazzowego. Artysta chętnie zapraszany był także do projektów i zespołów innych muzyków: grał wraz z Buddy’m De Franco i Bradem Terry’m, Eddie’m Hendersonem, Phyllisem Hymanem, Adrianem Westem, Lean Williams i Edem Schullerem.
