Abbey Lincoln

Wrocławski kwartet wokalny The Sound Office zadebiutował w czerwcu 1996 roku. Inicjatorem projektu jest Aleksander Mazur – wybitny polski kompozytor i aranżer jazzowy, który zafascynowany brzmieniem trio Lambert – Hendricks – Ross, kwartetu Manhattan Transfer, Singers Unlimited oraz Novi Singers zaproponował młodym wokalistkom tworzenie w podobnej konwencji. The Sound Office współpracuje zarówno z Kwartetem , jak i big bandem A. Mazura ( profesora Akademii Muzycznej we Wrocławiu) osiągając oryginalność poprzez wprowadzanie do znanych standardów partii solowych śpiewanych także po polsku.

W repertuarze zespołu znalazły się przeboje orkiestr Glenna Millera, Counta Basiego, Duke’a Ellingtona , standardy jazzu Gershwina, Berlina, Jobima oraz wielkie przeboje Swingu ( od „Blue Skies” i „Lullaby In Rhythm” po „Satin Doll”). Kwartet chętnie wykonuje także -kompozycje własne oraz (utrzymane w wokalnej stylistyce swingu) utwory polskich kompozytorów. Śpiewające panie to studentki Akademii Muzycznej we Wrocławiu ; koncertowały na estradzie karnawałowej , później klubowej estradzie „Czarny Salon”, festiwalu „Jazz nad Odrą ’98”, we wrocławskim Centrum Sztuki „Impart”. Sporym wydarzeniem okazał się debiutancki album „Moonlight Serenade” prezentujący kunszt brzmienia, subtelność swingu, kompozycji oraz aranżacji a – nade wszystko – oryginalną stylistykę zespołu.

Abbey Lincoln zaczęła pojawiać się przed publicznością jako wokalistka na początku lat 50., pracując w chicagowskich klubach pod różnymi pseudonimami ( m.in. jako Anna Maria i Gaby Lee). Pod własnym nazwiskiem wystąpiła ,w połowie lat 50., w klubie Moulin Rouge w Los Angeles; wtedy dokonała także pierwszych nagrań płytowych z Bennym Carterem; koncertowała z muzykami be-bopowymi jak Thelonious Monk, Mal Waldron i Max Roach. Zaczęła też sama pisać teksty i komponować, manifestując często w swych utworach problemy związane z przebudzaniem świadomosci czarnej społeczności USA. Współpracowała z Roachem (od 1962 r. jej mężem) przy wielu ważnych dla jazzu nagraniach ( jak „Freedom Now Suite” i „Straight Ahead”). W latach 60. rozpoczęła karierę aktorską, pojawiając się w filmach „Nothing But A Man” i „For Love Of Ivy”. Pod wpływem impresji związanych z pobytem w Afryce ( w połowie lat 70.), przyjęła nowe nazwisko Aminata Moseka. Jej pełen emocji głos sprawiał, że zawsze nawiązywała doskonały kontakt z publicznością. Jej styl wokalny obejmuje ballady wykonywane przy ogromnym natężeniu emopcjonalnym. Pod koniec lat 80. artystka ponownie znalazła się w kręgu najważniejszych wokalistek współczesnego jazzu, a płyty które zrealizowała z udziałem wybitnych jazzmanów ( Dave Liebman, Oliver Lake, Steve Coleman, Charlie Haden, Roy Hargrove, Kenny Barron, Pat Metheny, Stan Getz, Hank Jones, Clark Terry, Grady Tate, Stanley Turrentine, Archie Shepp) umiejscowiły jej sztukę wokalną wśród najwybitniejszych osiągnięć jazzu ostatnich dekad.

Abbey Lincoln
Abbey Lincoln’s Affair-A Story Of A Girl In Love (1956), Affair (1956), That’s Him! (1957), It’s Magic (1958), Abbey Is Blue (1959), Freedom Now Suite (1960;z Maxem Roachem),Straight Ahead (1961), It’s Time (1962;z M.Roachem),Golden Lady (1980), Talking To The Sun (1983), Thats Him (1984), A Tribute To Billie Holiday (1987), People In Me (1990; z Davem Liebmanem), Abbey Sings Billie (1992), The World Is Falling Down (1991), Devil’s Got Your Tongue (1992), You Gotta Pay The Band (Verve 1992; z Stanem Getzem),Music Is The Magic-Live (1993), Painted Lady (1993;z Archiem Sheppem), When There Is Love (1993),A Turtle’s Dream (1995), Who Used To Dance (1997)