Hiram Bullock (11.09.1955 – 25.07.2008 ) – jeden z czołowych amerykańskich gitarzystów, wokalista oraz lider własnych zespołów, który w swojej muzyce łączył świat jazzu ze światem rocka, bluesa i soulu.Gitarzysta pobierał naukę muzyki w Japonii, amerykańskim Baltimore (także w klasie saksofonu i fortepianu) oraz w Panamie (gdzie grał na kontrabasie w orkiestrze szkolnej). Pozostawał pod znacznym wpływem wirtuozów gitary lat 7o-tych: Duane Allmana, Steve Millera, Erica Claptona i Jimi’ego Hendrixa.
Hiram Bullock urodził się w Osace w Japonii. Jego rodzice pracowali w bazie US Army, powrócili do Stanów, kiedy miał dwa lata i zamieszkali w Baltimore. Hiram chodził tam do konserwatorium, uczył się gry na fortepianie, mając sześć lat dał swój pierwszy recital. Grał na saksofonie, gitarze basowej a od 16 roku życia poświęcił się gitarze. Na początku lat 70-tych przeniósł się na Florydę i studiował na Uniwersytecie w Miami, gdzie jego nauczycielami byli Jaco Pastorius (gitara basowa) i Pat Metheny (gitara). W 1976 roku przeniósł się do Nowego Jorku. Tam poznał Mike’a Breckera i Davida Sanborna, którzy nagrywali w tej samej firmie, dla której Bullock udzielał się, jako muzyk studyjny. Zdolny gitarzysta dał się poznać także realizując studyjne nagrania wraz z Al Jarreau, Paulem Simonem, Joan Armatrading, Billy’m Joelem, grupą Steely Dan. W 1977 roku zakłada ( z perkusistą Steve’em Jordanem, pianistą Cliffordem Carterem i basistą Markiem Eganem, którego później zastąpił Will Lee) 24th Street Band – pierwszą, własną formację z którą koncertuje w Japonii i nagrywa trzy doskonałe albumy ( „24th Street Band” z 1979 roku, „Share Your Dreams” z 1980 i „Bokutachi” zrealizowany rok później). W 1982roku Hiram Bullock, Jordan i Lee znaleźli się w zespole Most Dangerous Band– Paula Schaeffera ale już wcześniej Bullock stał się jednym z najbardziej poszukiwanych muzyków sesyjnych Nowego Jorku. Brał udział w nagraniach takich sław jak Barbra Streisand („A Star Is Born”, 1976), Billy Joel („The Stranger”, 1977), Steely Dan („Gaucho”, 1980), Paul Simon („One Trick Pony”, 1980), Sting („Nothing Like the Sun”, 1987). Na koncerty angażowali go Stevie Wonder, Chaka Khan, James Brown, Roberta Flack, Al Green, wyjeżdżał w trasy koncertowe z Gilem Evansem i Milesem Davisem ( z którym zagrał cztery koncerty). Pojawia się na estradzie wraz z zespołami B.B.Kinga, Tootsa Thielemansa, Allana Ginsberga, Dr Johna, Mike’a Sterna, Boba Mosesa.
W 1982 roku nagrał swój pierwszy album autorski „First Class Vagabond” (przeznaczony wyłącznie na rynek japoński) i związał się z wytwórnią Atlantic Records, dla której zrealizował m.in. „From All Sides” (1986), „Give It What You Got” (1987) i „Way Kool” (1990). Nagrywał także dla innych oficyn m.in. autorskie albumy „Late Night Talk” (1996) „Guitar Man” (1999), „Color Me” (2001), „Try Livin’ It” (2003), „Plays The Music of Jimi Hendrix ” ( zrealizowany wraz z WDR Orchestra oraz Billy’m Cobhamem w 2004 roku). Nagrywał z Jaco Pastoriusem oraz trio The Band Of Doom; koncertował z Davidem Sanbornem i sekstetem Carli Bley. Po raz pierwszy wystąpił w Polsce w październiku 1990 roku w klubie Remont gdzie towarzyszyła mu wtedy polska sekcja – Marek Raduli, Kciuk i Marek Surzyn. Koncert Hirama Bullocka w Akwarium w marcu 1995 został wydany na płycie a repertuar wypełniała klasyka rocka: m.in. „Hey Joe”, „I Shot the Sheriff” i „Sunshine of Your Love”. Gitarzysta wielokrotnie występował w Polsce (np. w zespołach Randy’ego Breckera, Marcusa Millera) ale głównie jako muzyk międzynarodowych projektów perkusisty Krzysztofa Zawadzkiego.
