Kwartet 4 Syfon to zespół trębacza i kompozytora Janusza Zdunka, który skupił , w latach 80-tych i 90-tych,  wokół swojego pomysłu osobowości bydgoskiej sceny „yassowej” : saksofonistę Tomasza Glazika, basistę Władysława Reflinga i perkusistę Jacek Buhla. Trębacz był twórca nie tylko kwartetu 4 Syfon, ale także grup Mariendurg, 5 Syfon oraz – bodaj najpopularniejszej –  Arhythmic Perfection, gra także z rockowym Kultem.

Stylistyka kwartetu 4 Syfon próbowała określić się w rozległej historii off-jazzu, włączając inspirację oraz kreatywne sugestie wprost od Alberta Aylera i Ornette’a Colemana po  funk, hip hop, rock i tzw. downtown groove. Album „Baterie”  – w porównaniu do dwóch wcześniejszych płyt zespołu ( „Jestem w kinie”  z 1999 roku oraz  „To Prawda” z 2000)   –  jest propozycją najbardziej dynamiczną i motoryczną, bawiącą się „yassem”, energią i ekspresyjnymi skojarzeniami. Choć nagrany po okresie świetności polskiego ruchu „yassowego”  Janusz  Zdunek i jego formacja niosą spory powiem neo-punkowego podejście do jazzu. Bazując na prostych, powtarzalnych schematach rytmicznych, wywodzących się głównie z rocka, melodia i improwizacja stają się domeną instrumentalistów, budujących nowoczesne i awangardowe skojarzenia. Wśród kilkunastu kompozycji (głównie  J. Zdunka i J. Buhla) pojawia się także ultra nowoczesna wersja „Kattorny” Krzysztofa Komedy. Sposób, w jaki zespół odczytuje  Komedę jest w pewnym sensie manifestacją stylistyki formacji Janusza Zdunka: rytmicznej prostoty  i rozpędzonej improwizacji  z elementami rapu, free-jazzu i punk rocka. Z komedowskiej kompozycji wydobyto muzykę, która jest na styku jazzu i rocka, punka i awangardy, choć nie jest ani jazz-rockiem, ani rock-jazzem, ani tym bardzie punk-rockiem.

Dionizy Piątkowski