Wśród przeogromnej dyskografii francuskiego skrzypka na szczególna uwagę zasługuje studyjny album “Imaginary Voyage” zrealizowany w 1976 roku , gdy Jean Luc Ponty był już uznanym i popularnym artystą. Był po wspaniałym okresie współpracy z Frank’em Zappą oraz (najbardziej dla niego kreatywnym) latach pracy w The Mahavishnu Orchestra – Johna Mc Laughlina.
Przełomowym okazał się wtedy kontrakt, jaki Jean Luc Ponty podpisał z Atlantic Records i dla której zrealizował w kolejnych latach albumy, które stały się kwintesencja nowoczesnego jazz-rocka i pięknym prologiem jazzowego fusion. Powstały wtedy wybitne nagrania “Aurora”, “Enigmatic Ocean”, “Cosmic Messenger” oraz “ Imaginary Voyage”. Ten ostatni francuski skrzypek zrealizował z nową formacją ,w której znaleźli się Daryl Stuermer ( elektryczne i akustyczne gitary), Allan Zavod – grający zarówno na elektronicznych keyboardach, jak i koncertowym fortepianie, Tom Fowler ( electric bass) oraz – korzystający z wszelkich instrumentów perkusyjnych- Mark Craney. Lider zrealizował to nagranie używając zarówno elektrycznych, jak i tradycyjnych skrzypiec, grał na organach oraz wszelkiego rodzaju- modnych wtedy- syntezatorach. Album „Imaginary Voyage” zawierał kompozycje Jean Luc Ponty’ego i był tak opracowany, by na stronie A long-playa zmieścić zgrabne, jazz-rockowe tematy („New Country” ,”The Gardens of Babylon” ,”Wandering on the Milky Way”,”Once upon a Dream„, oraz słynną „Tarantula„) a na drugiej stronie płyty przedstawić piękną ,blisko dwudziestominutową suitę „Imaginary Voyage”.
Albumy tego okresu budowały legendę francuskiego artysty: przez ponad dekadę Jean- Luc Ponty był głównym kreatorem jazz-rocka i fusion, by wraz ze zmianami stylistycznymi, jakie później nastąpiły w muzyce, poddać się także innym koncepcjom i projektom. Przez kilka sezonów prowadził własny, grający jazz-rocka zespół, ale nagrywał także z innymi artystami : od Cleo Laine i Al Di Meolę po Stephane’a Grappelli’ego oraz Stuffa Smitha.
