Joe Marsala (Joseph Francis Marsala; 4.01.1907 – 4.03.1978) karierę muzyka zaczynał w rodzinnym Chicago a pierwszą, poważną prace podjął (w 1929 roku) u Wynny’ego Manone’a. Na początku lat 30-tych grywał okazjonalnie nie tylko w knajpach Chicago ale i w innych miastach Illinois, Michigan i Wisconscin. Zazwyczaj wracał do zespołu Manone’a, z którym grywał także w nocnych klubach Nowego Jorku. W 1935 roku grał i nagrywał z Adrianem Rollinim i jego zespołem Tap Room Gang, po czym znów wrócił do Manone’a, tym razem występując w słynnym Hickory House. Po odejściu Manone’a z zespołu (w 1936 roku) Joe Marsala stał się ważną osobowością zespołów występujących w knajpach przy nowojorskiej 52 Ulicy. Był także jednym z pierwszych liderów pojawiających się na estradzie regularnie ze swym zintegrowanym biało-czarnym zespołem (grał tam też Red Allen). Praca w Hickory House trwała aż do połowy lat 40-tych i przedzielały ją okresy prowadzenia przez Marsalę zespołów grających na statkach wycieczkowych. Wracając do Nowego Jorku grał w różnych zespołach swoich muzyków a nawet, krótko, prowadził autorski big-band (wykonujący partytury pisane przez Dona Redmana). W niektórych zespołach towarzyszył mu jego brat, trębacz Marty Marsala (2.04.1909 – 27.04.1975). W 1938 roku Joe Marsala poślubił harfistkę Adelę Girard, z którą nagrywał i współpracował jako kompozytor przy wielu piosenkach, w tym tak popularnych, ówczesnych przebojach takich, jak „Little Sir Echo” i „Don’t Cry, Joe”. Zespół, który Marsala prowadził w Hickory House na początku lat 40-tych miał w swych szeregach nie tylko weteranów ery swingu, ale też wielu młodych muzyków ( np. Buddy Rich, Charlie Byrd i Shelly Manne) reprezentujących stylistycznie be-bop i jazzowy mainstream: Aktywność koncertową klarnecisty zakończył kontrakt w Hickory House i po 1947 roku muzyk zajął się komponowaniem piosenek. Na estrady powrócił dopiero w latach 60-tych, brał okazjonalnie udział w sesjach nagraniowych, akompaniował ( wraz z Bobby’m Hackettem) wokaliscie Tony’emu Bennettowi. Skromna dyskografia obejmuje znamienite albumy „Joe Marsala And His Orchestra Featuring Adele Girard”, „Joe Marsala And His Band”,” Joe Marsala & His Band/Original Dixieland Jazz Band” oraz dokumentalny „Hickory House Jazz”, ale Joe Marsala swą karierę Marsala z rozmysłem zakończył w jej szczytowym momencie, pozostawiając po sobie wiele doskonałych nagrań i muzycznych wspomnień.