Kiedy norweski pianista Jon Balke ponad dekadę temu zakładał warsztatową formację Siwan, jego wyobraźnię inspirowało poszukiwanie analogii między muzyką arabską, andaluzyjską, a europejską muzyką baroku. By połączyć te odmienne światy i brzmienia artysta sięgnął po poezję z czasów koegzystencji wyznawców trzech wielkich religii . Al Andalus nie oznaczał jednak, że Siwan staje się projektem „historycznym”. Przeciwnie – jest to jak najbardziej współczesny pomysł, napędzany przez współpracę znakomitych instrumentalistów oraz wokalistki przesiąknięte bogatą tradycją muzyki arabskiej. Wydany przez ECM Records debiutancki album „ Siwan” stał się sensacją i był jedną z najważniejszych premier ECM-u w 2009 roku; zdobył wiele nagród, między innymi prestiżową nagrodę za album roku, przyznawaną przez niemieckich krytyków muzycznych. Płyta inspirowana arabsko – andaluzyjskimi tradycjami była doskonałym połączeniem różnych stylów, form i idei muzycznych. Muzyka była niezwykle „multikulti”, bardzo kreatywna i melodyjna, łącząca tradycje i muzyczną kulturę Wschodu i Zachodu.
Pianista, kompozytor i multiinstrumentalista Jon Balke jest postacią niezwykle aktywną w Skandynawii oraz kreatywnym artystą nowej, europejskiej „new series” monachijskiego ECM Records. Rozpoczynał w zespole basisty Arilda Andersena, z którym nagrał wspaniały album „Clouds In My Head”. Współpraca z basistą pozwoliła pianiście odnaleźć się w najróżniejszych stylistycznych konfiguracjach: pojawiał się jako lider, kompozytor, aranżer oraz klawiszowiec takich formacji jak Oslo 13, Magnetic North Orchestra, Batagraf, Siwan oraz wieloletni muzyk amerykańskiej formacji E’Olen . Szczyci się dzisiaj wspaniałą dokumentacją nagrań dla ECM („Siwan”,„Outland”, „ Statements”,”Say and Play”, “Warp”, solowy album “Book Of Velocities”. “Diverted Travels”,”Kyanos”, “Nonsentration”,”Further” oraz zestaw “Magnetic Works 1993-2001”).
Album „ Statements” zrealizowany wraz z grupą Batagraf przynosi zmiany w składzie zespołu, ale nie zaskakuje niczym pod względem założeń ideowych grupy. Rytmiczne bębnienie traktowane jako język, a język traktowany jako muzyka: obydwa aspekty dźwięku jako zjawiska muzycznego i jednostki znaczeniowej nieobce są temu norweskiemu „perkusyjnemu think-tankowi”. Inspirowany bogatymi tradycjami album „ Say and Play” bazuje na wewnętrznej energii drzemiącej w kulturach tradycyjnych, z których Batagraf próbuje wyciągnąć jak najdalej idące wnioski dotyczące związków mowy z rytmem. „Uderzanie w instrumenty perkusyjne jest jak mowa, a język to cud przejawiający się w niezliczonych wcieleniach” – wyjaśnia koncepcję swojej muzyki Jon Balke. W kulturze Orisha nigeryjskiej Yoruby, żywej także na Kubie, schematy bębnienia symbolizują wersety świętych tekstów. W muzyce arabskiej schematy muzyczne biorą się z wersyfikacji poetyckiej. W innych kulturach spotykamy krótkie teksty poetyckie, których zadaniem jest zdefiniowanie tożsamości bębniącego i określenie celu życiowego. Używane są one także w przebiegu muzycznym jako sygnały zmiany tempa”.
Jon Balke zawsze skupia wokół swoich projektów doskonałych muzyków i artystów;Torgeir Rebolledo Pedersen – norweski poeta i dramatopisarz, dołączył do jego grupy i czyta fragmenty swoich utworów. Jon Balke włączył również teksty swojego autorstwa śpiewane przez Emilie Stoesen Christensen, córkę perkusisty, Jona Christensena, weterana nagrań dla ECM. Erland Dhalen, inny perkusista znany jest także miłośnikom modern jazzu ze swojej działalności w grupach Nilsa Pettera Molvaera czy Eivinda Aarseta. Trzon zespołu stanowią najczęściej Jon Balke i Helge Andreas Norbakken ( wcześniej współracował z J. Balke’m przy projektach Siwan i Magnetic North Orchestra, nagrywał i koncertował z Jonem Hassellem, Mikim N’Doyem, Mari Boine i Maria João). Dziś Siwan to duży, międzynarodowy projekt z plejadą wspaniałych muzyków, projekt zainicjowanym przez Jona Balke wspólnie min. z Amina Alaoui, Kheirem Eddine M’Kachiche oraz Jonem Hassellem. Teraz albumem „Nahnou Houm” wzbogacony o niezwykle utalentowaną algierską wokalistkę Monę Boutchebak .