Norah Jones, 9-krotna zdobywczyni Grammy Awards, zapisem intymnego występu w słynnym londyńskim klubie jazzowym Ronnie Scott’s ukazuje się jako charyzmatyczna pianistka i wokalista a jej kunszt tworzy nastrojowe, jazzowe trio z perkusistą Brian’em Blade’m i basistą Christopherem Thomasem. Gwarantem najpiękniejszych synkop jest nie tylko subtelny, swingujący śpiew wokalistki, ale przede wszystkim  specyficzny ,klubowy nastrój koncertu i utrzymane  w jazzowej konwencji kompozycje i piosenki Norah Jones oraz jej  brawurowe interpretacje standardów. Wraz z subtelnym, folkowym śpiewem artystka lansuje niezwykle zgrabny zestaw łączący znakomicie trudny i doskonale osadzony w improwizacjach solistów jazz z prawie przebojowymi nastrojami. Jest zatem  „Fleurette Africaine” Duke’a Ellingtona, przebojowy „ Don’t Be Denied ” Neila Younga, hity  “Flipside” i  „Don’t Know Why” ale także przepiękne interpretacje jej własnych kompozycji („After The Fall”, „It’s A wonderful Time For Love”, “Day Breaks”, “Nightgale”, “Little Brooken Hearts”, “Carry On”).

Takie właśnie budowanie muzyki stało się zaczątkiem jej wielkiej, światowej kariery. Folkowe, jazzujące ballady z elementami nostalgicznego bluesa a nawet pogodnej, przebojowej country legły u podstaw sukcesu albumu „Come Away with Me” z 2002 roku. Norah Jones dostała za niego osiem nagród Grammy, na świecie  kupiło go ponad 25 milionów fanów; odtąd sprzedała ponad 50 milionów płyt, dokładając do tego kolejne cztery statuetki Grammy. Wydała kilka znakomitych, bestsellerowych albumów a także płyty z zespołami zespołami The Little Willies oraz Puss’n’Boots i współpracowała z wielkimi gwiazdami : od Willie’go Nelsona po Wayne’a Shortera, Herbie’go Hancocka, Foo Fighters i Danger Mouse.

Dionizy Piątkowski