Włoska pianistka i kompozytorka Olivia Belli mieszka w wiejskim regionie Marche w środkowych Włoszech. Refleksja nad przyrodą i otaczającym ją światem oraz nad tym, jak ludzie odnajdują w nim swoje miejsce, poetycka i często optymistyczna muzyka fortepianowa Olivii dotarła do odbiorców na całym świecie. W serwisach streamingowych jej nagrania mają kilkudziesięciomilionową publiczność. Jej muzyka jest na playlistach światowych stacji radiowych (od BBC Radio 3 oraz Classic FM po Radio France i BBC 6 Music). Koncertowała na znamienitych festiwalach i prestiżowych estradach, takich jak Elgar Room w Royal Albert Hall, Clamores w Madrycie, Concertgebouw w Amsterdamie, Tivoli Vredenburg, Montreal Jazz Festival, Silent Green Kulturquartier w Berlinie, Music and Beyond w Ottawie, Musica Insieme Bologna.
Po kilku znakomitych płytach włoska pianistka i kompozytorka realizuje album „Intermundia”. „Chciałam, aby ten album był przepełniony zachwytem i ekstazą, jakie odczuwamy na widok otaczającego nas piękna: piękno jest rzeczą, jest materialne, ale widzimy ideał, który został wcielony w nas i przybrał fizyczną formę – wyjaśnia genezę sesji Olivia Belli. Jesteśmy fizycznymi formami ideału, jesteśmy ucieleśnieni duchem, dlatego konieczne jest ponowne odkrycie i zadbanie o naszą duchową naturę, która jest naszą najcenniejszą częścią”. Program sesji został napisany na fortepian i trio smyczkowe. Olivia Belli zaprosiła do współpracy Louisę Fuller, Johna Metcalfe’a i Chris Worsey’a – muzyków Max Richter Ensemble, skomponowała także nowy utwór dla skrzypaczki Mari Samuelsen oraz dla wiolonczelisty Gautiera Capucona. „Intermundia opowiada o ośmiu miejscach ciszy i introspekcji, gdzie zasłona między tym światem a tamtym jest cienka – wyjaśnia kompozytorka. Osiem moich miejsc schronienia, gdzie poza rzeczami widzę ducha, który je kształtuje”.
Olivia Belli opisuje swoją edukację muzyczną jako „normalne, klasyczne wykształcenie”. Studiowała grę na fortepianie do poziomu konserwatorium, przebijając się przez repertuar klasyczny, rozwijając szczególną pasję do dzieł XX i XXI wieku ( od Ligetiego i Stockhausena po amerykańskich eksperymentatorów Cage’a, Crumba, Reicha i Glassa). „Zaczęłam włączać niektóre z tych pomysłów do mojej własnej muzyki” – mówi Olivia Belli.
