Piotra Wojtasika często określa się mianem „ polskiego Marsalisa ”; doskonałe wyczucie harmonii, wspaniały zmysł improwizatora, nowocześnie kreowany feeling oraz klarowna stylistyka mainstreamu pozwalają młodemu trębaczowi poruszać się w wielu konwencjach: raz jest to projekt z autorskim New Presentation, innym razem koncerty i nagrania z Erykiem Kulmem, Jarosławem Śmietaną, Piotrem Baronem, raz jeszcze parada jazzowych indywidualności na wspólnym projekcie („ Lonely Town ”) z Krzysztofem Popkiem, Zbigniewem Namysłowskim, Maciejem Sikałą, Leszkiem Możdżerem.
„ Trąbka jest bardzo wymagająca – mówi w jednym z wywiadów Piotr Wojtasik – Jest to jeden z najbardziej narażonych na fluktuacje kondycyjne instrumentów. To jego najbardziej paskudna cecha. Dla mnie osobiście, pod tym względem, znajduje się on dużo bliżej wokalistów operowych niż innych instrumentów. Usta, podobnie jak struny głosowe, są niezwykle delikatne i wrażliwe. Łatwo się przećwiczyć, a jednocześnie bez wielogodzinnych, codziennych ćwiczeń stracić kondycję. Naprawdę trzeba kochać ten instrument, żeby przez całe życie to znosić. Jeśli jednak chodzi o samą muzykę, to w moim pojęciu wygląda to tak: cała technika gry, wszystkie – w odniesieniu głównie do jazzu – skale, akordy, utwory to szeroko pojęty muzyczny warsztat. Za jego pomocą tworzy się tak zwany język. Większość muzyków jest nieustannie skupiona na rozwijaniu tego języka, jednakże jest wśród nich grupa – do której i ja się chyba zaliczam – próbująca oprócz samego języka zgłębiać treści, które się nim przekazuje. A to wiąże się z rozwojem wewnętrznym człowieka. Nie można tego wyćwiczyć? Nie, bo to jest związane z rozwojem świadomości, duchowości. Tego się nie ćwiczy, tylko praktykuje. Jeśli na pewnym poziomie muzyka ma przekazywać treści wypływające z ludzkiego wnętrza, to po prostu „to wnętrze” nie może być puste”.
Piotr Wojtasik jest absolwentem Wydziału Jazzu katowickiej Akademii Muzycznej, który już w czasie studiów koncertował w ramach uczelnianego Big-Bandu Katowice, współpracował z zespołem After Action Satisfaction, big bandem klubu Rotunda, grupą Blues Session, grywał ( wraz z Wojciechem Niedzielą i Lorą Szafran) w projektach specjalnych aranżowanych przez filharmonię opolską. Jednak prawdziwą szkołą zespołowego jazzu okazała się formacja Young Power kierowana przez Krzysztofa Popka. Do autorskiego zespołu powraca zakładając ( wraz z Wojciechem Niedzielą, Lorą Szafran i Jackiem Niedzielą) kwintet New Presentation. Debiut zespołu na festiwalu Jazz Jamboree ’88 przyjęto entuzjastycznie a Piotr Wojtasik rozpoczyna koncerty u boku największych światowych gwiazd jazzu, takich jak Billy Harper, Kenny Garrett, Gary Bartz, Dave Liebman, Victor Lewis, Daniel Humier, Joachim Kuhn, Michel Donato i wielu innych. Jest muzykiem na ponad stu albumach i bohaterem doskonałych autorskich płyt oraz takich znaczących nagrań jak „Infinity”- z Erykiem Kulmem, „Places”- z Volkerem Grevem i Krzysztofem Popkiem, „Piotr Wojtasik”, „Ballady”- z Jarosławem Śmietaną, „Traveling Birds”- z Piotrem Baronem , „Lonely Town”, „ Traveling Birds Quintet”, „Escape”-z Tomaszem Szukalskim.
„ Tribute To Akwarium “ to kolejny, autorski album trębacza i płyta dedykowana legendarnemu warszawskiemu klubowi jazzowemu Akwarium oraz artystom, którzy pojawiając się na jego scenie w ciągu blisko ćwierćwiecza (1977-2000) kształtowali polski jazz. Na jego scenie prezentowano muzykę najwyższej próby, był miejscem spotkań wybitnych polskich artystów. Upamiętnienie tych wydarzeń jest również okazją do złożenia hołdu wszystkim polskim mistrzom jazzu. Nie dziwi zatem, że Piotr Wojtasik zaprosił do współpracy wybitnych muzyków ( Sebastian Sołdrzyński – trąbka; Igor Koryu Pietraszewski – shakuhachi, pungi; Viktor Tóth – saksofon altowy; Marcin Kaletka – saksofon tenorowy; Leszek Możdżer – instrumenty klawiszowe; Marek Kądziela – gitara; Dominik Wania – fortepian; Dariusz Oleszkiewicz – kontrabas; Eric Allen – perkusja; Jakub Miarczyński – instrumenty perkusyjne oraz w kompozycji „Stay in Time of Freedom” śpiewające Anna Maria Mbayo i Magdalena Zawartko). Piotrowi Wojtasikowi udało się w pełni zapanować nad muzykami o wyjątkowo silnie zarysowanych indywidualnościach tworząc rodzaj zgranego kolektywu wybitnych osobowości muzycznych. Płytę „Tribute To Akwarium” wypełnia rodzaj pięcioczęściowej neo-bopowej suity z wyraźnymi wpływami muzyki etnicznej i free. To muzyka kipiąca ekspresją, bardzo uporządkowana zarówno kompozycyjnie jak w zakresie kunsztownie przygotowanych aranżacji. Przemyślane kompozycje, wartkie improwizacje oraz nienaganna technika to główne atrybuty nowej płyty Piotra Wojtasika.
