To jedna z najpopularniejszych jazzowych grup wokalnych, która sztukę swingu, scata, improwizacji oraz aranżacji doprowadziła do absolutnej  perfekcji. I choć sztuka The Manhattan Transfer nie zawsze jest ortodoksyjnym jazzem, to kwartet funkcjonuje na rynku muzycznym przede wszystkim w relacjach zespołu jazzowego. Wokaliści The Manhattan Transfer wzbraniają się przed przypisywaniem ich do jednego typu muzyki. „Naszym znakiem jest czysto czterogłosowa harmonia” – wyjaśniał założyciel grupy Tim Hauser – Oparliśmy nasze brzmienie na strukturze sekcji saksofonów orkiestry Counta Basiego i połączeniu głosów – sopranu, altu, tenora i basu„. W ostatnim ćwierćwieczu nagrali ponad 20 płyt, a ich własny styl wyznaczył nowe standardy światowej muzyki. Zdobyli 10  Grammy Award, przez cała dekadę 1980 – 1990 figurowali w ankietach  magazynów Downbeat i Playboy jako Najlepsza Grupa Wokalna. Brzmienie Manhattan Transfer jest bowiem perfekcyjnym mariażem stylistyki jazzu, funky, swingu, muzyki rozrywkowej a kwartet nagradzany jest zarówno prestiżowymi Grammy Awards, jak i jazzowymi laurami na całym niemal świecie.

Pod koniec lat sześćdziesiątych Tim Hauser pracował równocześnie jako szef marketingu w pewnej firmie i nowojorski taksówkarz. Marzył o stworzeniu własnej grupy wokalnej. Prawzorem dzisiejszego zespołu stała się nieformalna grupa stworzona okazjonalnie na estradzie jednego z klubów na Manhattanie. Rozśpiewany Tim dołączył do legendarnego trio Jon Hendricks – Dave Lambert – Annie Ross. Ale przełomowym okazało się spotkanie (w 1972 roku) z pasażerką jego taksówki, początkującą piosenkarką Laurel Masse. Laurel znała ” Junkie  – płytę nagraną przez taksówkarza -Hausera z nowojorskimi muzykami. Kilka tygodni później Hauser spotkał Janis Siegel, która występowała w  grupie folkowej przygrywając na nudnym przyjęciu. Hauser  zaprosił Janis i Lauren do tworzonego nowego zespołu. Wspólnie już poszukiwali drugiego wokalisty ; odnaleźli go na Broadwayu  – serca wielbicielek łamał tam Alan Paul, występujący w pierwszej produkcji ” Grease „. Od tego momentu  ambitnych artystów dzielił już tylko krok, by powstał The Manhattan Transfer.

Ważnym  dla kwartetu był udział  w telewizyjnym programie CBS oraz zachwyt krytyków i słuchaczy dla nowatorskiej interpretacji standardów jazzu i muzyki rozrywkowej klubów jazzowych zespół coraz częściej przenosił się na estrady Hotelu Waldorf i prestiżowych sal  centralnego Manhattanu. Decydując się na nagrania płytowe dla nobilitującej Atlantic Records lansowali nowe, amerykańskie pop-mainstream music, specyficzną mieszankę jazzu, soul, scata i muzyki popularnej.  Kiedy w 1976 roku pojawiły się nagrania „Chanson D’Amour” oraz   genialna interpretacja ”Tuxedo Junction”- grupę natychmiast okrzyknięto  gwiazdą sezonu . I choć wydawało się wtedy, że The Manhattan Transfer będzie kolejnym zespołem jednego sezonu, to dzisiaj – blisko 30 lat później – pozycja kwartetu jest w dalszym ciągu niepodważalna. Interpretacje standardów :od „Birdland”,”Route 66” po „Body And Soul” i „Sharkey’s Machine” stały się niedoścignionymi wzorami jazzowej wokalistyki.Już w pierwszych latach swej działalności The Manhattan Transfer stał się grupą niemal kultową, m.in. dzięki występom w tak znanych nowojorskich klubach, jak  Trudy Heller’s ,Reno Sweeny’s czy Max’s Kansas City. Rok 1975 to dla zespołu przede wszystkim rok wydania debiutanckiej płyty ” The Manhattan Transfer ” a  dwa  kolejne albumy  ” Coming Out ” i ” Pastiche ” przyniosły im wielką popularność także w Europie. Nie czekając na  kolejne sukcesy zrealizowali brawurowy, koncertowy album „The Manhattan Transfer Live”. W 1978 roku Laurel Masse opuściła zespół decydując się na karierę solową. Zastąpiła ją   śpiewająca aktorka  Cheryl Bentyne. Pierwszy wielki przebój zespołu, ” Twilight Zone „, napisany przez Alana Paula i Johna Graydona, pochodził już  z ich następnej płyty ” Extensions „. Album ten zawiera także „ firmowy ” przebój zespołu – ” Birdland ”  ( słowa do muzyki Joe Zawinula napisał Jon Hendricks,  a Janis Siegel stworzyła niepowtarzalną aranżację wokalną). W 1980 roku piosenka ta było najczęściej prezentowanym nagraniem jazzowym w amerykańskich stacjach radiowych. ” Birdland ” przyniósł także  zespołowi ich pierwszą nagrodę Grammy  ale także i  Grammy Award  za najlepszą aranżację wokalną dla Janis Siegel.

W roku 1981 The Manhattan Transfer, jako pierwsza grupa w historii, otrzymała dwie nagrody Grammy jednocześnie: w kategorii muzyki pop i jazzu: za piosenkę ” Boy From New York City ” w kategorii najlepszej piosenki pop wykonywanej przez grupę wokalną, a za ” Until Met You ” w kategorii najlepszego utworu jazzowego. Oba utwory pochodzą z piątej płyty zespołu ” Mecca For Moderns „. W następnym roku ponownie sięgnęli po Grammy Award- tym razem za  nagranie ” Road 66″ ( w kategorii najlepszy wokalny utwór jazzowy). Także – w tej samej kategorii – uhonorowani zostali Grammy Award rok później  za  piosenkę ” Why Not ” ( z albumu  ” Bodies And Souls ” ). Wydana w 1985 roku płyta ” Vocalese ”  tak na dobre – zapoczątkowała nowy styl w muzyce jazzowej: wokaliza jako styl muzyczny, w którym dodaje się słowa do wcześniej nagranych instrumentalnych utworów jazzowych. Jon Hendricks, twórca i uznany mistrz tej sztuki, napisał wszystkie teksty do   tego wspaniałego albumu . Zawiera on bardzo skomplikowany materiał, który wymaga niezwykłych zdolności wykonawczych – i tylko kwartet The Manhattan Transfer  mógł sprostać temu wyzwaniu. Album okrzyknięty został przez krytykę artystycznym triumfem ; ” Vocalese ” otrzymała 12 nominacji do  Grammy Award i był to absolutny triumf jazzu ( tylko Michael Jackson otrzymał więcej nominacji za  album „Thriller”). Manhattan Transfer zgarnął zatem  dwie kolejne prestiżowe nagrody ( za najlepszy wokalny utwór jazzowy  ) oraz za najlepszą aranżację wokalną dla Cheryl Bentyne . ” Brasil „, kolejna płyta kwartetu, powstała w 1987 roku.  Album ten stanowił próbę przeniesienia na grunt amerykański muzyki brazylijskiej. Album jest w opinii wokalistów The Manhattan Transfer jest jednym z większych osiągnięć zespołu. Także i ta płyta przyniosła im nagrodę Grammy.  W 1991 roku Columbia Records wznowiła ” Offbeat Of Avenues „- debiutancką płytę  The Manhattan Transfer, na której większość piosenek jest autorstwa członków grupy. Także i tym razem nagroda Grammy za piosenkę „ Sassy „.  Kolejne albumy  kwartetu to okolicznościowy ” The Christmas Album ” (1992) oraz  ” The Manhattan Transfer Meets Tubby The Tuba ” (1994). Rok później zrealizowali  wspólnie z Phillem Collinsem, Betty Middler, B.B. Kingiem i Chaką Khan album  „Tonin” , by niebawem powrócić do rejestracji japońskiego koncertu „ Man-Tora! Live in Tokyo”. W roku 1997 Manhattan Transfer obchodziło 25-lecie istnienia. Oczywiście, rocznicę tę uczcili wydaniem nowej płyty  „ Swing”, której inspiracją były melodie złotej ery swingu – utwory z lat trzydziestych. Znamiennym ale i oczekiwanym okazał się album “Vibrate” z pietyzmem nawiązujący do wielkiej tradycji jazzu wokalnego. Stylistyka i brzmienie Lambert – Hendricks – Ross, aranżacje w stylu orkiestry Counta Basiego i wspaniała sztuka scatu, wokalizy, swingu i artystycznego piękna legły u podstaw sukcesu albumu i entuzjastycznie przyjmowanych koncertów na niemal całym świecie.

Dionizy Piątkowski