Trębacz Till Bronner jest dzisiaj bezsprzecznie najpopularniejszym muzykiem jazzowym w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Doskonale przyjmowane jest jego smooth -jazzowe brzmienie także w USA oraz na Dalekim Wschodzie. Wspaniała i błyskotliwa kariera młodego trębacza analizowana jest zarówno przez poważne media, jak i kolorowe magazyny. Te ostatnie pełne są zdjęć oraz informacji o każdym, nie tylko muzycznym, kroku przystojnego jazzmana-celebryty. Jego bestsellerowy album „ Blue Eyed Soul ” sprzedano w ponad milionowym nakładzie ; na listach jazzowych przebojów śmiało konkurował z płytami Diany Krall i Pata Metheny’ego.
Komercyjna kariera młodego trębacza analizowana jest przez poważne media a kolorowe magazyny pełne są zdjęć oraz informacji o każdym, nie tylko muzycznym, kroku przystojnego jazzmana. Jego bestsellerowy album „ Blue Eyed Soul ” sprzedano w milionowym nakładzie;na listach jazzowych przebojów śmiało konkurował z płytami Diany Krall i Pata Metheny’ego.Jednak Till Bronner nie jest przykładem „komercyjnej kariery” lansowanej przez media i modne rytmy smooth jazzu, lecz muzykiem ze sporym bagażem artystycznych doświadczeń. Absolwent prestiżowej Cologne Music Akademy jazzowe ostrogi zdobywał pod kierunkiem wybitnego pedagoga Jiggsa Whighama. Na przełomie lat 80-ych i 90-ch standardu jazzowej elokwencji i precyzyjnej techniki uczył się w orkiestrach Rhythm Combination & Brass – Petera Herbolzheimera oraz słynnym RIAS Big Band. Jednocześnie dał się poznać jako doskonały solista w zespołach uznanych jazzmanów: Dave’a Brubecka, Jamesa Moody’ego, Monty Alexandra, Klausa Doldingera. Do swoich zespołów zapraszali go m.in. Chaka Khan, Natalie Cole, Tony Bennett, Ray, Brown, Johnny Griffin. Nie przypadkowo zatem pierwszy autorski album „Generation of Jazz” nagrał z Rayem Brownem i Jeffem Hamiltonem – weteranami mainstreamu. W 1994 roku album ten zyskał dwa najbardziej prestiżowe laury: Deutschen Schallplatenkritik oraz nobilitujący Preis der Deutschen Plattenindustrie. Zrealizowane w kolejnych lalach albumy „My Secret Love „ – dedykowane karnawałowej fieście w Kolonii oraz „German Songs” (doskonałe aranżacje niemieckich kompozycji filmowych opracowanych na autorski zespół jazzowy oraz kwartet smyczkowy) ugruntowały pozycję trębacza, aranżera i kompozytora.
Przełomowym okazał się album „Midnight” ukazujący całkowicie odmienne od dotychczasowego oblicze muzyki Bronnera. Do nagrania zaprosił m.in. Micheala Breckera, Dennisa Chambersa, Anthonego Jacksona. Udział gwiazd jazzu spowodował, że album zyskał miano Platynowego w Niemczech i lansował Till Bronnera także w Ameryce.W aureoli europejskiej gwiazdy jazzu koncertował w Carnegie Hall, a krytycy zgodnie przewidywali karierę dla jego „ eleganckiego,sex-jazzowego,smooth jazzowego brzmienia „. Album „Chattin’ with Chet” – muzyczna dedykacja Chetowi Bakerowi ,potwierdzał tylko zachwyt krytyków.W gronie muzyków, z którym Bronner zaczął teraz współpracować znaleźli się m.in.Chuck Loeb, Dean Brown, Mark Murphy, Bootsy Collins, Terence Blanchard, Pat Metheny…
W ciągu zaledwie kilku sezonów Till Bronner stał się idolem jazzu, artystą ,którego albumy sprzedawane są w milionowych nakładach a koncerty ściągają tłumy słuchaczy. Albumy „ Blue Eyed Soul”, „Jazz Night „ czy najnowszy ‘That Summer” prezentujący doskonały, poddany brzmieniu „smooth” jazz: od rozkołysanej bossa-nowy „Estrada Branca”, po bluesowy „After Hours” i jazzowi relaksowy „When Your Lover Has Gone”.
