To jest niecodzienne, muzyczne spotkanie: wybitny wibrafonista i kompozytor Wolfgang Lackerschmid i sopranistka Stefanie Schlesinger postanowili zrealizować sesje „Sharing Secrets” prezentując subtelnie dopracowane interpretacje słynnym kompozycji/piosenek. Wybitna wokalistka, z przenikliwym wglądem w fakturę liryczną, rezonansem i perfekcyjną dykcją jest również utalentowaną autorką tekstów, aranżerką i autorką piosenek. Wybierając zestaw utworów na album zarówno Miss Schlesinger, jak i Maesto Lackerschmid kierowali się subiektywną emocją a ich wybory nie dotyczyły tylko tego, co lubili wykonywać, ale chcieli wprowadzić nowe ścieżki do odkrycia dla słuchacza oraz teksty z nowymi interpretacjami, wrażliwościami i emocjami.

Nie dziwi zatem ,że album „Sharing Secrets” był od dawna oczekiwany. Czekano na to „spotkanie na szczycie”, gdy dwie wybitne  osobowości  przedstawią swoje wersje kompozycji, których geneza sięga nie tylko „american roots”, ale przede wszystkim muzyki klasycznej, broadway’owskiej, swingu i bluesa i jazzu. W wersji nagranie i zaprezentowanej stały się artystycznym  gobelinem oraz wspaniałym pokazem instrumentalnych emocji. Sukces tej sesji  opiera się na koordynacji między skrupulatną, muzyczną dyscypliną a emocjonalnym pragnieniem. Wyzwanie zaprezentowania tych piosenek ze świeżym i atrakcyjnym podejściem, ilustruje, że duet jest także mistrzem aranżacji. Album jest pełen perełek, wokalna elegancja Stefanii Schlesinger  jest ujmująca zarówno  w „Non So Piu” W.A.Mozarta, jak i w „Daily Rose”  W.Lackerschmida i „Very Thought Of You” R.Noble. W „Why Shouldn’t You Cry” W.Lackerschmida i „Mon Coeur” Camille’a Saint-Saensa jest delikatnie wykwintna a każda piosenka jest punktem kulminacyjnym, zestawem muzycznych eklerów, przeplatanych prostymi, wzruszającymi wibracjami i zwieńczonych liryczną precyzją i dykcją.  Subtelnie i z gracja prowadzi wokalistkę wibrafonista Wolfgang Lackerschmid, który zawiłość i aksamit gry dorzuca do wspólnej, lirycznej koncepcji. Wibrafonista zgrabnie wykorzystuje tonalne rubato wibrafonów, bawi się estetyka brzmienia i buduje nastrój dla dwóch, muzycznych światów.

Dionizy Piątkowski