Jeśli piłkarskich emocji zbyt dużo, sporo spokojnego, uspokajającego świata proponuje nam oficyna DUX Recordings, która przedstawia ciekawe albumy w swej wakacyjnej odsłownie. „Musica Profana 2” to nie tytuł dla kibica-profana, ale niezwykły zestaw pianistycznej wirtuozerii, jaki proponuje Wojciech Świętoński realizując kompozycje Pawła Łukaszewskiego- jednego z niezwykle interesujących współczesnych kompozytorów polskich. Kompozycje Łukaszewskiego zdobyły uznanie publicz­ności krajowych i zagranicznych festiwali,  wielokrotnie  były nagrywane przez renomowane oficyny  płytowe oraz – co niezwykle ważne i znamienne nagradzane i honorowane na konkursach kompozytorskich. „Musica Profana” to drugi album  z serii „Łukaszewski Collection” – tym razem  koncentrujący się na utworach fortepianowych. Autorem wyboru jest Wojciech Świętoński – znakomity młody pianista, od wielu lat ściśle współpracujący z kompozytorem. Fortepian słyszymy tu przede wszystkim jako instrument solowy, z towarzyszeniem zespołów kameralnych i jako  swoistego, muzycznego komentatora w opracowaniach różnych tekstów współczesnej poezji polskiej. Wybitnemu pianiście towarzyszą : sopranistka Anna Mikołajczyk-Niewiedział, Robert Gierlach- baryton, wiolonczelistka Joanna Citkowicz, kwartet smyczkowy „Nostadema” oraz sekstet dęty „Trombastic”.

Agata Kielar-Długosz to uznana polska fle­cistka, absolwentka studiów solistycz­nych w słynnej Hochschule für Musik und Theater w Monachium oraz studiów podyplomo­wych w Hochschule für Musik w Weimarze i Yale University w New Haven. Flecistka prezentuje tym razem recital złożony z utworów polskich kom­pozytorów, których twórczość zakorze­niona jest w różnych nurtach popularnych w XX wieku. Mamy zatem „Sonatinę” Wojciecha Kilara, „Trzy fragmenty” Witolda Lutosławskiego, słynny „ Hommage A Chopin” Andrzeja Panufnika, jest kolejna „Sonatina” – tym razem Aleksandra Tansmana, ciekawie brzmi „Intermezzo” Piotra Perkowskiego, „Misterioso” na flet i fortepian Krzysztofa Pendereckiego i dwie ciekawe kompozycje Henryka Mikołaja Góreckiego ( „Valentine Piece” oraz  tytułowa „Dla Ciebie,Anne –Lill”). Choć kompozycje te powstawały nieco na uboczu artystycznej działalności ich twórców, powszechnie kojarzonych z innymi formami i odmiennymi instrumentami, to właśnie przez ich niewielką popularność stają się ciekawą propozycją interpretacyjną  Agaty Kielar-Długosz i towarzyszącemu  jej pianiście Andrzejowi Jungiewiczowi.

Jeśli eksperymentów z „nową muzyką” mało, warto posłuchać klasyków: pianista Marek Szlezer interpretuyje „Piano Music” Karola Szymanowskiego oraz  słynnych „Waria­cji Goldbergowskich” – tym razem opracowanaych na trio smyczkowe ( Magdalena Kling-Fender: skrzypce, Elżbieta Mrożek-Loska: altówka oraz Robert Fender: wiolonczela). Skomponowane na klawesyn „Waria­cje Goldbergowskie” Johanna Sebastiana Bacha zawierają tak duży potencjał, że pozwala on różnym instrumentali­stom odkrywać w nich zupełnie nowe wartości brzmieniowe i wyrazowe. Oczywiście, najchętniej grane są na fortepianie i te wersje są ulubionymi prezentacjami, ale istnieją także aranżacje na organy, harfę, gitarę, orkiestrę a nawet trio jazzowe ( np. nagrania francuskiego pianisty Jacquesa Loussiera). Co ciekawe, wiele  tych z opracowań spotykało się początkowo ze sceptycyzmem, by z czasem zyskać sobie grono entuzjastów.  Ciekawą wersję „Waria­cji Goldbergowskich” dla tria smyczkowego opracował w 1984 roku znany rosyjski skrzypek Dymitr Sitkowiecki ( pracując, jak przyznał później, pod silnym wpływem słynnej interpre­tacji Glenna Goulda). Co ważne i znamienne, album „ Goldberg Variations” prezentuje pierwsze polskie nagranie w tej aranżacji, dokonane przez znakomitych kameralistów w rewelacyjnej akustyce sali koncertowej łódzkiej Akademii Muzycznej.

Wracając do klasyków słuchajmy Karola Szymanowskiego !  Marek Szlezer to pianista ceniony zarówno w kraju, jak i za granicą, nagradzany wielo­krotnie na renomowanych konkursach mię­dzynarodowych i ogólnopolskich, występujący w wielu prestiżowych salach koncertowych całego świata. Nagranie wczesnych, fortepianowych kompozycji Karola Szymanowskiego jest długo planowanym wyzwaniem artysty, bowiem w tych dziełach odkrył coś więcej, niż tylko “młodzieńczy styl” wybitnego kompozytora. Każdy z tych utworów ( „ 9 Preludiów”, „Preludium Cis-moll”, „4 Etiudy”, „Preludium i fuga Cis-moll” i ciekawe „Wariacje H-moll na polski temat ludowy”) są  dla pianisty dziełem skończonym, spełnieniem pewnej idei, emanacją niezwykłej osobowości i wrażliwości ich twórcy. Wyjątkowe piękno tej muzyki, siła młodzieńczej ekspresji, wyrafinowanie środków, umiejętność zróżnicowanego budowania napięcia i tworzenia przejmu­jącego klimatu wyrazowego – to najważniejsze atrybuty tej subtelnej płyty.

Dionizy Piątkowski