„ Pan Jan, zapowiadając premierę płyty na swoim profilu, napisał : „Wiercili mi dziurę w brzuchu, wiercili i wywiercili…”. O tak, to prawda! Wierciliśmy! Bo materiał znakomity, więc i chciejstwo było przeogromne. Wytrwałym czasami się udaje. Panie Janie, dziękujemy za wspaniałą muzykę i czas poświęcony temu projektowi !” – pisze w social mediach For Tune Records, wydawca tej niezwykłej sesji, jaką stworzył kwartet legendarnego Jana Ptaszyna Wróblewskiego. Jest to wydawnictwo wyjątkowe. Nagrania koncertowe kwartetu wybrane przez samego Mistrza spośród ogromnej ilości sesji z lat 2003–2020. „On the Road vol.1” zawiera cztery kompozycje Jana Ptaszyna Wróblewskiego ( „Altissimonica”, „Seans na niepogodę”, „Inwersja”, „Po wielkim niżu”) i  standard „Moritat” Kurta Weilla. Ptaszynowi towarzyszą świetni muzycy: Wojciech Niedziela (fortepian), Marcin Jahr (perkusja) oraz w różnych utworach basiści Jacek Niedziela-Meira i Andrzej Święs.

Kim dla polskiego ( a może nawet światowego) jazzu jest Jan Ptaszyn Wróblewski świadczy nie tylko ogromny autorytet legendarnego artysty, ale także jego liczne inicjatywy artystyczne, które z czasem nabrały monumentalnego kolorytu. To także najbarwniejsza postać polskiego jazzu, niekwestionowany lider i “dobry duch” życia jazzowego w Polsce. Saksofonista tenorowy i barytonowy, ale także kompozytor, aranżer i dyrygent. Publicysta, krytyk, dziennikarz radiowy. Edukację muzyczną rozpoczął jeszcze w Kaliszu, gdzie ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w klasie klarnetu i fortepianu. Po maturze przeniósł się do Poznania i rozpoczął studia na Wydziale Mechanizacji Rolnictwa Politechniki Poznańskiej. W czasie studiów nie zerwał kontaktów z muzyką. Atmosfera w Poznaniu i klubach studenckich wręcz zachęcała do wspólnego muzykowania; prowadził własny zespół muzyczny i współpracował z Kwintetem Jerzego Miliana. Na scenie profesjonalnej zadebiutował w 1956 roku wraz z Sekstetem Krzysztofa Komedy, w którym grał na saksofonie barytonowym . „ Zacząłem grać jazz – wspomina Jan „Ptaszyn” Wróblewski  w książce “Czas Komedy” – kiedy mieszkałem jeszcze w Kaliszu. Prowadziłem zespół rozrywkowy grający do tańca. Chętnie korzystaliśmy z tych samych tematów, które grali jazzmani. Ale oczywiście o improwizacji sensu stricto trudno było mówić. Potem powędrowałem, w 1954 roku, na studia do Poznania. Studiowałem mechanizację rolnictwa na Politechnice. Traktowałem to wyłącznie jako ucieczkę przed wojskiem. Później udało mi się przenieść do PWSM—u, ale i tam nie wytrzymałem dłużej, bo tylko rok…”.

 W czerwcu 1958,po przesłuchaniach prowadzonych przez George`a Weina,  Jan „Ptaszyn” Wróblewski został zaangażowany do orkiestry International Newport Band i jako pierwszy polski jazzman zagrał na festiwalu jazzowym w Newport (USA). Po rozwiązaniu zespołu Komedy  saksofonista związał się z zespołem Jazz Believers  ( występował z nimi w latach 1958-59), równocześnie grając z zespołem Moderniści a następnie w latach 1960-61 z Kwintetem Andrzeja Kurylewicza. Prowadził własne zespoły : Kwintet Poznański (1958-59), Jazz Outsiders (1960-61), Polish Jazz Quartet (1963-66), Studio Jazzowe Polskiego Radia (1968-78), SPPT Chałturnik (1970-77), wspólnie z Wojciechem Karolakiem  kwartet Mainstream (1973-77), autorski Kwartet Jana Ptaszyna Wróblewskiego (1978-84), New Presentation (1982-83), Kwartet  nr 2 Jana „Ptaszyna” Wróblewskiego (1984-85), Made in Poland (od 1992), Jan Ptaszyn Wróblewski Czwartet (od 1993). Przez cały okres działalności artystycznej tworzył okazjonalne zespoły i orkiestry o bardzo zmiennych składach, realizujące kolejne zamierzenia artystyczne lidera ( np. Trio Ptaszyna, Kwartet Jana Ptaszyna Wróblewskiego, Grand Standard Orchestra, Liga Dżentelmenów, Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans, Very Special Blend). Współpracował także z Poznańską Piętnastką Radiową Zygmunta Mahlika, belgijską orkiestrą BRT, Studiem M.-2 Bogusława Klimczuka, Big Bandem Wrocław, Orkiestrą PR i TV (Studio S-1 pod dyrekcją Andrzeja Trzaskowskiego), grupą Four, SOS- czyli Sitwą Ogromnie Swingującą, zespołami Extra Ball i Sounds. Występował na krajowych  i zagranicznych festiwalach jazzowych. Od 1970 roku nieprzerwanie prowadzi autorską audycję  “Trzy kwadranse jazzu” ( III Program PR). Z równym powodzeniem pisze tematy  jazzowe, jak i popularne piosenki, które często stawały się przebojami. Dyskografia “Ptaszyna” obejmuje kilkanaście albumów autorskich oraz kilkadziesiąt płyt, w których nagraniu brał udział. Nagrania z albumu „On the Road Vol.1”  pochodzą z koncertów w klubie Perspektywy w Ostrowcu Świętokrzyskim (2003), Domu Kultury „Chemik” w Kędzierzynie-Koźlu (2003) oraz z Podlasie Jazz Festival w Białej Podlaskiej (2020). Album zapowiada także kolejny wolumen „On the Road” i  być może – podobnie, jak z sesjami Sonny’ego Rollinsa – ulubionego saksofonisty Ptaszyna – jest zapowiedzią dłuższej serii wydawniczej.

Ta płyta ma dla mnie szczególne znaczenie – mówi Jan Ptaszyn Wróblewski –  ponieważ jest zrealizowana w zupełnie inny sposób niż jakiekolwiek inne moje płyty. Jest to bowiem selekcja z bardzo obszernego materiału, z bardzo dużego okresu, nagrań realizowanych na festiwalach, czasami w klubach… Po prostu miałem tych taśm niesamowicie wiele i mogłem sobie pozwolić na wybranie z nich tego, co wydawało mi się najciekawsze”.

Dionizy Piątkowski