„Solo Violin” to jeden z ważniejszych albumów polskiego skrzypka jazzowego Zbigniewa Seiferta. Jest to rejestracja koncertu Z.Seiferta zrealizowana podczas „Forum Junge Music” wBremie w maju 1976. LP-album ukazał się w 1978 roku w Niemczech, wydany przez potentata fonograficznego Elektrola/EMI. Płyta od lat nieobecna w oficjalnej sprzedaży, poszukiwana, a wręcz pożądana przez fanów jazzu zawiera cztery wspaniałe kompozycje „Confessions”, „Kind of Time”,”Birds” oraz „Evening Psalm”. Wszystkie kompozycje na płycie są autorstwa Zbigniewa Seiferta a płyta dedykowana została żonie muzyka – Agnieszce.
Zbigniew Seifert (7.06.1946-15.02.1979) to jeden z najwybitniejszych muzyków jazzowych. Był jednym z niewielu muzyków, którzy budowali pomost pomiędzy muzyką klasyczną a swobodną realizacją jazzową. Ekspresyjna, intensywna i technicznie bez zarzutu gra znakomicie odpowiadała formule wolnego stylu, jaki w jazzie preferował. Takie pojmowanie jazzu w pełni realizowało jego pragnienie, by „grać tak, jak Coltrane gdyby ten grał na skrzypcach”. Do swoich projektów pozyskiwał najwybitniejsze jazzowe indywidualności: w 1978 zaprosił więc do współpracy grupę wybitnych muzyków amerykańskich, m.in. Johna Scofielda, Eddie’go Gomeza i Jacka De Johnette by wspólnie zrealizować „Passion” – jeden z najwybitniejszych albumów zrealizowanych przez polskiego jazzmana. Nagrywał i koncertował z kwartetem (Tomasz Stańko, Janusz Stefański, Jan Jarczyk), z grupami Alberta Mangelsdorffa, Joachima Kuhna, McCoy Tynera Chrisa Hinze’a, Charliego Mariano. Nakładem amerykańskiej wytwórni Vanguard Records ukazała się płyta, która na długie lata stała się najważniejszym albumem dla polskiego jazzu i przełomowym nagraniem w dyskografii zarówno polskiego jazzmana, jak i amerykańskiej formacji Oregon.
„ Po kilku latach starań, żmudnych rozmów i poszukiwań – mówi Aneta Norek-Skrycka, prezes Fundacji im. Zbigniewa Seiferta – wydajemy wreszcie archiwalne płyty cenionego na całym świecie polskiego geniusza jazzowych skrzypiec Zbigniewa Seiferta. Serię publikacji płytowych rozpoczynamy od dwóch rewelacyjnych tytułów. Pierwszy z nich to słynne „Solo Violin” – płyta bardzo pożądana i poszukiwana przez fanów jazzu, bo od lat przecież już nieobecna w oficjalnej sprzedaży”.
Płyta „Solo Violin” to rejestracja koncertu z 19 maja 1976 roku. Koncertu, który odbył się w Bremie, niedługo po tym jak Seifert dowiedział się, że cierpi na chorobę nowotworową. Pomysłodawcą wydania płyty był sam Zbigniew Seifert. Wpływy ze sprzedaży miały mu pomóc w uregulowaniu długów za bardzo kosztowne leczenie. Do pierwszego występu solowego, a w jego efekcie do nagrania „Solo Violin” Zbigniew Seifert długo się przygotowywał. W 1974 roku tak pisał w liście do rodziny: „ Cały kwiecień siedzieliśmy właściwie w domu, dużo ćwiczyłem. Kilka dni temu zagrałem w Recklinghausen (niedaleko Dortmundu) mój pierwszy koncert solo na skrzypcach. Grałem zupełnie sam, i było bomba! Okazało się, że mogę zacząć grać poza wszystkim koncerty solowe, co jest rzeczą bardzo trudną i wyjątkową. Musiałem do tego bardzo dużo ćwiczyć, przygotować specjalne kompozycje, które by „brzmiały” w grze solowej”.
Artysta bardzo aktywnie uczestniczył nie tylko w samym nagraniu płyty, ale też w całym procesie przygotowującym do jej publikacji. Sam też namalował skrzypce, które widnieją na oryginalnej okładce tego albumu. „Jest to jeden z moich ostatnich solowych koncertów nagranych przez radio. Myślę, że był to w ogóle mój najlepszy koncert – podkreślał skrzypek w wywiadzie udzielonym Pawłowi Brodowskiemu dla Jazz Forum.
