Nieczęsto się zdarza, by pierwszy album zwiastował początek wielkiej kariery, ale w przypadku duetu Friend ’n’ Fellow zrealizowany w 1995 roku album „Fairy Godmother” spowodował ogromne zainteresowanie europejskich mediów. Przygotowana trasa koncertowa obejmowała ponad sto koncertów w najważniejszych klubach Niemiec, Austrii, Francji, Szwajcarii. Zarówno krytycy, jak i publiczność zwracała uwagę nie tylko na wspaniały głos wokalistki ,ale także ( jak to określił francuski magazyn Jazz Hot) „spójne brzmienie zespołu, czyli one-man-band – gitarzysty Thomasa Fellowa”.
Nie bez przyczyny duet nawiązał więc współpracę z prestiżowa wytwórnią Ruf Records, która odtąd włączyła nagrania Friend 'n 'Fellow do swojego głównego katalogu. W kolejnym roku ukazał się album „Home”, który natychmiast stał się bestsellerem . W promocji albumu i trasy koncertowej w Europie i w USA wziął udział legendarny bluesman Luther Allison, co dla młodych artystów stanowiło najlepszą rekomendacje. Słynny bluesman uczestniczył w koncertach i został producentem kolejnego albumu „Purple Rose”. Płyta ta stała się przełomową w karierze zespołu. Zauroczenie bluesem, jazzem, gospel zaczęło ustępować miejsca także nagraniom i standardowym przebojom rocka a nawet muzyki rozrywkowej. Tak jak w przypadku innych grup wokalnych (np. The Manhattan Transfer) czy wokalistek jazzu (Dianna Krall, Dianne Reeves) coraz częściej w repertuarze duetu odnajdywały się jazzujące i swingujące interpretacje przebojów J. Hendrixa, Bono & U2, J. Feliciano. Doskonała wokalna interpretacja, wirtuozeria gitarzysty powodowały, że nagrania te nabierały całkowicie nowej formuły i stawały się jazzującymi standardami i przebojami duetu. Zmiany te ukazył album „Taxi” zawierajacy zarowno kompozycje wlasne duetu, jak i standardy U2, Billa Withers, Jimi’go Hendrixa i Stevie’go Wondera. Album „Taxi” zawiera zarówno klasycznie brzmiące bossanovy („Blue In You”, „Kiss The Rain”), nastrojowe ballady („Mountains”, „Little Doll”, „Unknown”,”Overjoyed”), jak i mroczne, (przywodzące na myśl akustycznego Kurta Cobhaina) utwory, jak tytułowy „Taxi” czy „House With Six Rooms”. Wspaniale podano trzy wielkie hity: „Purple Haze“ Jimi’ego Hendrixa i „I Still Haven’t Found What I’m Looking For“ z repertuaru U2 oraz „ Grandma’s Hands” Billa Withersa ( wykonany a capella w konwencji prastarych pieśni field hollers).
