NGUYEN LE – From Hendrix to Jazz

Wietnamski gitarzysta Nguyen Le jest sensacją europejskich i amerykańskich estrad oraz liderem zespołów, w których pojawiają się największe gwiazdy. Ma na swoim koncie kilkanaście autorskich płyt oraz bardzo wiele albumów do udziału których został zaproszony jako solista. Współpracował z takimi sławami jak Yellowjackets, Uri Caine, Johnny Griffin, Didier Lockwood, Carla Bley, Steve Swallow, Randy Brecker, Toots Thielemans, Courtney Pine, Steve Lacy, Dee Dee Bridgewater, Gil Evans, Quincy Jones, Miroslav Vitous, Trilok Gurtu, Dewey Redman, Jon Christensen, Nana Vasconcelos, Paolo Fresu, Kenny Wheeler, John Taylor, Richard Bona, Paul McCandless John McLaughlin, Michel Petrucianni, Markus Stockhausen, Enrico Rava, Ray Anderson, Dave Douglas i wielu, wielu innych.

Nguyen Le – obywatel świata i mieszkaniec Paryża jest wspaniałym przykładem globalizacji we współczesnej muzyce. Choć zafascynowany jest zarówno jazzem, jak i rockiem to niezwykle konsekwentnie łączy w swojej muzyce rytmy i melodie z innych stron świata, w tym rodzinnego Wietnamu. Rzadko zdarza się, by w osobie jednego muzyka łączyły się południowoazjatycka tradycja muzyczna, fascynacja melodyką arabską i miłość do klasyki rocka i jazzowej improwizacji. Nguyen – noszący najpopularniejsze nazwisko w Wietnamie – świat muzyki zaczął poznawać jako kilkunastolatek, początkowo, w roli perkusisty. Naukę gry na gitarach rozpoczął nieco później. Jest samoukiem. Poważnie zajął się muzyką po studiach (filozofia), tworząc etniczną grupę Ultramarine. Także wtedy rozpoczął współpracę z innymi, wybitnymi muzykami: od Johnny Griffina, Steve’a Swallowa, Dee Dee Bridgewater, Gila Evansa, Quincy Jonesa po Triloka Gurtu, Paolo Fresu, Johna McLaughlina, Ray’a Andersona i Dave’ a Douglasa. Ma na koncie kilkanaście albumów (w tym rewelacyjny „Celebrating Jimni Hendrix”) i lukratywny kontrakt z prestiżową ACT Records. Jego najnowszy album „Songs Of Freedom” zyskał (w 2011 roku) nagrodę Albumu Roku i jest swego rodzaju manifestem młodego artysty, który antywojenne songi z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych wplótł w jazz-rockowe ramy. Znalazły tu nową formę dzięki gitarze Nguyen Le i udziałowi zaproszonych gwiazd. Album spinają dwie kompozycje Lennona i McCartneya. Koreańskiej wokalistce Youn Sun Nah, śpiewającej zmysłowym głosem „Eleanor Rigby”, towarzyszą dźwięki chińskiego instrumentu smyczkowego erhu i rockowa gitara Le.

W „Come Together” wystąpiło aż czworo śpiewających gości, a interpretacja ma arabski charakter. W ekspresyjnym przeboju Led Zeppelin „Black Dog” charyzmatycznego głosu użyczył Dhafer Youssef. Choć swoją karierę zawdzięcza głównie „multikulturowemu Paryżowi”, to jego muzyka (dla nowoczesnego jazzu i rocka) jest niezwykle czytelna jako egzotyczny przekaz. Uwielbiany przez publiczność europejskich festiwali i hołubiony przez krytyków na całym świecie jest gościem Ery Jazzu i jedynego koncertu w Polsce!

Ultramarine (1985); De (1989); Miracles (1990 – with Marc Johnson and Peter Erskine); Isimala (1991); Safy Boutella: Mejnoun (1992); Orchestra National De Jazz (1992); Zanzibar (1992 – with Paul McCandless, Joël Allouche); Nguen Le Trio-Million Waves (1995 – with Dieter Ilg and Danny Gottlieb); Tales from Vietnam (1996- with Huong Thanh, Paolo Fresu, Trilok Gurtu); 3 Trios (1997); Maghreb & Friends (1998); Moon and Wind (1999- with Huong Thanh); Bakida (2000); Ifrikya (2001 – with Bojan z.);ELBELB (2001- with Peter Erskine); Dragonfly (2001 – with Huong Thanh, Richard Bona); Purple-Celebrating Jimi Hendrix (2002); Bruto Gusto) 2002- with Eric Vloeimans); Mangustao (2004 – with Paolo Fresu, Paul Mc Candless);Walking on the Tiger’s Tail (2005); Homescape Duos (2006- with Paolo Fresu & Dhafer Youssef); Fragile Beauty (2007- with Huong Thanh); Dream Flight (2008); Zapping (2008); Saiyuki (2009); Signature Edition (2010); Way of Life (2010 – with Celine Bonacina); Song Of Freedom (2011); Urban Folktales (20122- with Jazz Bing Band Graz) ; 3+ 3 (2012 – with Ernico Rava, Aldo Romano, Louis Sclavis); The ACT Jubilee Concert (2012)