Poznański koncert Richarda Galliano jest jedynym (i pierwszym) recitalem artysty w Polsce. Przygotowano program obejmujący zarówno standardy jazzu, jak i przeboje klasyki „tango” i „musette”. Trio „Tango Musette” tworzą akordeonista Richard Galliano, basista Philippe Aerts oraz perkusista Roberto Gatto.
Richard Galliano jest gruntownie wykształconym muzycznie instrumentalistą. Już jako 12-letni akordeonista wygrał prestiżowy, międzynarodowy konkurs w Cannes, by natychmiast stać się wirtuozem, o którego względy zabiegać poczęły prestiżowe estrady i akademie muzyczne. Pojawiał się na paryskich recitalach Juliette Greco, Yves Montanda i Claude Nougaro, ale coraz częściej koncertował także z jazzmanami: trębaczem Chet Bakerem, gitarzystą Philippe Catherine oraz basista Ron Carterem. Zauroczony jazzem Galliano porzucał często akordeon improwizując na pianinie, organach a nawet gitarze. Przełomowym momentem w muzyce i karierze francuskiego akordeonisty były koncerty z argentyńskim kompozytorem i bandeonistą Astorem Piazzollą. To właśnie genialny Latynos nauczył Richarda Galliano, innego traktowania rytmu, harmonii oraz melodii. Muzyka A.Piazzolli, owe melodyjne, folkowo-jazzowe „nuevo tango” stało się dla Galliano, ważną inspiracją. Jego „tango musette” zaczęło łączyć jazzową improwizację Jarretta, Parkera i Coltrane’a z impresjami Ravela i Debussy’ego. W 1982 roku Richard Galliano otrzymał „Django Reinhardt Prix”, jedno z naważniejszych wyróżnień francuskiej Academie du Jazz. Wcześniej laureatami tej nagrody zostali m.in. pianista Michel Petrucciani oraz skrzypek Stephane Grappelli. W europejskich oraz amerykańskich ankietach krytyków Richard Galliano uchodzi za najwybitniejszego interpretatora muzyki Astora Piazzolli. Koncertuje zarówno w prestiżowych salach Europy, filharmoniach ale także w… klubach jazzowych. To właśnie nagrania „jazzującego tango” przyniosły R.Galliano największym sukces i uznanie. Wśród autorskich płyt, które zyskały wspaniałe i rekomendujące recenzje znalazły się albumy zrealizowane wspólnie z Tootsem Thielemansem („Laurita”), z wirtuozami syntezatorów: Herbie Hancockiem i Joe Zawinulem („Spleen”), operowy projekt z Enrico Rava („L’Opera Va”), nagrania z Michel Petruccianim i Stephane Grappellim („Flamingo”) oraz album „New York Tango” zrealizowany z gitarzystą Birelli Lagrene.
Richard Galliano należy do grona najwybitniejszych europejskich twórców, dla których jazz, muzyka klasyczna, przeboje muzyki rozrywkowej i etnicznej stanowią jednakowe i ważne źródła inspiracji. Może właśnie dlatego twórczość R.Galliano tak trudno sklasyfikować. Jedno jest niepodważalne: Richard Galliano jest najwybitniejszym akordeonistą oraz niedoścignionym interpretatorem muzyki Astora Piazzolli. To dla muzyki R.Galliano krytycy i słuchacze rozkochali się w nowym, charakterystycznym brzmieniu określanym odtąd jako „new tango musette”.
