Kultowa „Purpurowa bossa/The Purple Bossa” ukazuje się pierwszy raz na płycie CD ( to reedycja w czterdziestą rocznicę realizacji tej znakomitej sesji). Zremasterowana z oryginalnych taśm z archiwum Polskich Nagrań. Program płyty uzupełniają trzy nagrania radiowe z ostatniej sesji zespołu z 1984 roku.

Początek kariery muzycznej gitarzysty Krzysztofa Wolińskiego przypada na okres współpracy z klubem Stodoła oraz założonym (w 1972) Trio Jazzowym ( z gitarzystami Andrzejem Kleszczewskim i Januszem Osipowiczem) oraz (w 1974) zespole Completorium. W tym samym roku gitarzysta zdobył główną nagrodę w konkursie Złota Tarka’78 oraz nagrodę Wild Billa Davisona. Jest także laureatem konkursu w Hoeilaart.  To wtedy, w 1982 roku, nagrał życzliwie przyjęty przez krytyków album „Purpurowa Bossa”. W tym samym czasie współpracował z Big Warsaw Band Wiesława Pieregorółki oraz z formacją pianisty Janusza Stokłosy. W 1986 roku utworzył swój kolejny autorski ( wraz z Januszem Stroblem) zespół Just Quartet, z którym nagrał płytę dla Poljazzu. Wiele koncertował i nagrywał z Włodzimierzem Nahornym (album „Ich portret”), z Maciejem Strzelczykiem („Jobim”), z Piotrem Rodowiczem („Grappeling” oraz „To ty to ja”). Jest również kompozytorem muzyki do spektakli teatralnych i baletowych.

 Completorium wyłoniło się z jazzowego tria założonego w 1972 roku przez Krzysztofa Wolińskiego i Andrzeja Kleszczewskiego, stając się z czasem tylko duetem. Muzycy sporo koncertowali, brali udział w zespołach innych artystów (Koman Band, Krystyna Prońko, Wild Bill Davison), nagrywali dla Polskiego Radia. Po rozpadzie pierwszego składu Krzysztof Woliński pozostał przy dotychczasowym szyldzie, uzupełniając skład Completorium o innych instrumentalistów. W 1982 do zespołu dołączył basista Andrzej Łukasik ( z Kwintetu Kazimierza Jonkisza oraz( póżniej) perkusista Marek Stach. Już jako trio zespół zarejestrował „Purpurową bossę”, swój pierwszy i – jak już wkrótce okazało – jedyny longplay. Sesje te doskonale prezentowały muzyczny wizerunek grupy.  Wznowionym albumem Krzysztof Woliński przedstawia znakomite interpretacje słynnych standardów ( od „ Caravan”, „Spain” i „Moonchild” po „Straight, No Chaser”), porywające  autorskie kompozycje i nienaganny ton saksofonu Henryka Miśkiewicza. Nagrana w 1982 rokuPurpurowa bossa powraca teraz w  cyfrowej wersji, wzbogacona o trzy nagrania  z 1984 roku.

Dionizy Piątkowski