Oscar Peterson – wirtuoz i romantyk fortepianu, który swobodą pojmowania jazzowej improwizacji wyniósł ją w rejony popularnego, swingowego przeboju. Nienaganna technika gry i naturalne poczucie swingu sprawiły, że jest dzisiaj jednym z najbardziej rozpoznawalnych pianistów jazzu. Lata wielkiej kariery są także świadectwem ogromnej, kreatywnej roli pianisty-jazzmana. Przez lata nie ulegał modom i nastrojom zachowując swój, charakterystyczny, styl.
Obdarzony atrakcyjną sceniczną osobowością i charyzmą, gigant mainstreamowej , płynnej techniki palcowej, wyrastał na pianistę studiując początkowo grę… na trąbce. W rezultacie niekończących się, pełnych entuzjazmu godzin pracy, ukształtował swą niezwykłą technikę pianistyczną. Jako nastolatek, laureat lokalnego konkursu talentów, zaczął występować regularnie w radiu kanadyjskim i na klubowych estradach Ameryki. W połowie lat 40-tych założył własne trio. Choć pierwsze nagrania pianisty nie zachwycały krytyków, to artysta otrzymywał jednak lukratywne propozycje w ważnych salach koncertowych Ameryki. W 1949 roku, zaproszony przez producenta Normana Granza, zadebiutował ( w ramach Jazz At The Philharmonic) w nowojorskiej Carnegie Hall. Od tego momentu rozpoczęła się zawrotna kariera pianisty i jego trio (opartego na sekcji gitary i kontrabasu). Największy sukces przyniosła mu współpraca (1953-58) z gitarzystą Herbem Ellisem i basistą Rayem Brownen. W połowie lat 50-tych włączył do swego repertuaru modne partie wokalne w stylu Nat „King” Cole’a, generalnie jednak przez dekady nie ulegał modom i nastrojom zachowując swój charakterystyczny styl. Jego artystyczny dorobek obejmuje setki nagrań studyjnych i koncertowych dokonanych w wraz z wielkimi gwiazdami: Louisem Armstrongiem, Billie Holiday, Count’em Basiem, Dizzy’m Gillespie’m, Zoot’em Simsem, Clark’em Terrym, Joe Passem, Ellą Fitzgerald, Benem Websterem, Stanem Getzem. Nagrany w 1962 roku album „Affinity” okazał się największym bestsellerem artysty, choć dorobek Oscara Petersona obejmuje niezwykle szeroki wachlarz repertuarowy: od wspaniałych interpretacji tzw. American Songbooks po doskonale przyjęte kompozycje „Canadian Suite” i „Royal Wedding Suite”.
Oscar Peterson jest jednym z najznamienitszych pianistów jazzu. Jego artystyczny eklektyzm jest doskonałym przykładem ciągłości jazzowej tradycji: od stylu stride-piano po improwizowany be-bop, od stylistyki Jamesa P. Johnsona po wirtuozerię Billa Evansa wraz charakterystycznym brzmieniem i techniką rodem z Arta Tatuma. Budząc podziw wśród słuchaczy oraz pianistów był jednym z ostatnich wielkich mistrzów jazzowego fortepianu.
