Jan Garbarek jest przede wszystkim jednym z najpopularniejszych, europejskich jazzmanów, który ze swoją trudną muzyką pojawia się zarówno na komercyjnych listach bestsellerów, jak i w filharmoniach i wielkich jazzowych estradach. Wśród artystów współpracujących z Garbarkiem pojawiają się najwięksi innowatorzy jazzu : pianiści Keith Jarrett i Chick Corea, gitarzyści Ralph Towner, Terje Rypdal i John McLaughlin, basiści Charlie Haden i Eberhard Weber, perkusiści Trilok Gurtu i Manu Katche. Przebogata dyskografia J. Garbarka obejmuje zarówno nagrania jazzowe ze specyficznym brzmieniem „ECM Sound”, jak i albumy z elementami muzyki ludowej i klasycznej. Z czasem styl Garbarka stał się bardziej ascetyczny, niemal surowy, ale w jego grze zawsze pobrzmiewała nuta liryzmu i ciepła. Stawał się bardzo charakterystycznym jazzmanem nowego pokolenia i ciekawym eksperymentatorem nowoczesnych form jazzu. Pierwszym ważnym symptomem takiego pojmowania jazzu stała się dla Garbarka współpraca z ekscentrycznym, amerykańskim innowatorem oraz ultranowoczesnym kompozytorem i aranżerem, George’ m Russellem. Spotkanie amerykańskiego mistrza i młodego Norwega nastąpiło pod koniec lat sześćdziesiątych, gdy zespół Russella koncertował w Europie. Koncerty w Russellem, ale także z Donem Cherry – wybitnym trębaczem amerykańskim przez wiele lat rezydującym w Skandynawii, w znacznym stopniu wykrystalizowały stylistykę jazzu Garbarka.W połowie lat siedemdziesiątych Garbarek współpracował z kwartetem amerykańskiego pianisty Keitha Jarretta. Amerykański wirtuoz zaprosił do współpracy także innych skandynawskich instrumentalistów : perkusistę Jona Christensena i basistę Palle Danielssona. To z tym kwartetem Garbarek nagrał dwie wyśmienite i wysoko cenione w jego karierze płyty „Belonging” oraz „My Song”. Albumy ten wylansowały nowego Garbarka i stały się fort – pocztą jego wielkiej, światowej kariery. W latach osiemdziesiątych Garbarek coraz odważniej eksperymentował w ramach własnej koncepcji „ECM sound”, stąd też w jego zespołach coraz częstej pojawiali się nadworni muzycy z tej monachijskiej oficyny: basista Eberhard Weber, gitarzyści Bill Frisell,John Abercrombie, perkusjonista Nana Vasconselosem. Bestsellerowe nakłady płyt, zachwyt publiczności i liczne nagrody jak spływają na artystę i jego nagrania precyzyjnie umiejscawiają stylistykę Jana Garbarka, jego pojmowanie i pokazywanie jazzu, jego zadziwiającego fenomenu kreacji brzmienia i dźwięku, który mimo pewnej hermetyczności i braku wykonywanych pod publiczkę pirotechnicznych popisów, rozpala emocje słuchaczy całego świata. Jan Garbarek wraz z kwartetem przedstawi w Poznaniu m.in. program najnowszej płyty „Visible World”.

Jan Garbarek – saksofony
Eberhard Weber – kontrabas
Reiner Bruninghaus – instrumenty klawiszowe
Marilyn Mazur – instrumenty perkusyjne

Dionizy Piątkowski