To piękny hołd i gest  Agencji Muzycznej Polskiego Radia, która archiwalne ( a często wcześniej nie publikowane) nagrania Wojciecha Karolaka włączyła do nobliwej serii „Polish Radio Jazz Archives”. 34 tom tej znakomitej serii dokumentalnej ukazuje fenomen pianisty Wojciecha Karolaka, który mimo ogromnego miru i poważania w środowisku jazzowym, nie zaznał przynależnego mu uwielbienie i wielkiej popularności. Wojciech Karolak był w polskim jazzie postacią ikoniczną. Jak pisze Tomasz Tłuczkiewicz  w komentarzu do płyty “Karolak był jednym z ojców założycieli jazzu w Polsce, od połowy lat 1950-tych do końca swych dni na pierwszej linii jego frontu. Był wirtuozem organów Hammonda, pianistą, saksofonistą, znakomitym aranżerem i nietuzinkowym kompozytorem. Był erudytą i gawędziarzem, a przy tym człowiekiem niezwykle skromnym”.

Wojciech Karolak  (28.05.1939-23.06.2021) dał się poznać głównie jako pianista, organista, saksofonista a także ciekawy i kreatywny kompozytor i aranżer. Był absolwentem klasy fortepianu Liceum Muzycznego w Krakowie. Później studiował na wydziale teorii PWSM w Krakowie. W 1956 roku utworzył zespół dixielandowy, w którym grał jako pianista. W 1958 roku był już jednak saksofonistą zespołu Jazz Believers. W następnych latach (1959-60) grał z zespołem The Wreckers Andrzeja Trzaskowskiego. Jednocześnie grał na fortepianie w zespołach Andrzeja Kurylewicza i Jerzego Matuszkiewicza. Po krótkim okresie kierowania własnym trio (1962), grał w latach 1963-66 z zespołem Jana Ptaszyna Wróblewskiego – Polish Jazz Quartet. Przez kilka lat (1966-73) przebywał w Skandynawii, gdzie grał w różnych (szwedzkich i w międzynarodowych) zespołach. Szczególnie ważna w tym czasie była współpraca z Michałem Urbaniakiem, z którym koncertował w Europie i w USA. Po powrocie do kraju założył wraz z Janem Ptaszynem  Wróblewskim jeden z ważniejszych zespołów polskiego jazzu, kwartet Mainstream (Czesław Bartkowski – perkusja, Marek Bliziński  – gitara, Wojciech Karolak – organy i fortepian, Jan Ptaszyn Wróblewski – saksofon). W 1973 roku zarejestrowali pierwsze utwory, które zebrano potem na płycie „Mainstream”. Kwartet  cieszył się ogromnym uznaniem i popularnością : wiele koncertował za granicą, występował na koncertach klubowych w kraju oraz (w latach 1975-77) na  Jazz Jamboree i  Jazzie  nad Odrą.  Z zespołem współpracowały   także wokalistki: Ewa Bem i Kisa Magnusson; dokonywali nagrań z orkiestrą symfoniczną a sam Wojciech Karolak stał się  poszukiwanym i modnym muzykiem; poza autorskimi projektami pojawiał się w zespołach Janusza Muniaka, Zbigniewa Namysłowskiego, Tomasza Szukalskiego, w Studio Jazzowym Polskiego Radia oraz  happy-jazzową grupą SPPT Chałturnik. Jako doskonały instrumentalista  towarzyszył często gwiazdom jazzu  występującym na Jazz Jamboree.

W 1979 roku  Wojciech Karolak postanowił ograniczyć koncerty i poświęcić się kompozycji. Powstały wówczas popularne piosenki rozrywkowe i kabaretowe, pisane najczęściej do tekstów żony – Marii Czubaszek. W 1984 roku założył trio z saksofonistą Tomaszem Szukalskim i perkusistą  Czesławem Bartkowskim, które  nagrało kultowy album „Time Killers” ( wg Jazz Forum najlepszą polską płytę jazzową lat 80-tych). Obok piosenek, utworów jazzowych  W.Karolak  pisze także większe formy (suity „Od początku przez środek do końca”, „Uwertura makabryczna – Zamczysko w Otranto”), musical „Dracula”, muzykę filmową („Konopielka”, „Przyłbice i kaptury”), muzykę do filmów krótkometrażowych i baletowych ( „Filip z Konopii”, „ Maria Luisa” i „Układ”), muzykę do spektakli teatralnych („Dekameron”, „Ubu Król”), licznych tematów jazzowych („Good Times, But Times”, „Seven For Five”, „Movin’ South”, „Easy”), piosenek ( „Ballada o spełnionych dniach”, „Każdy as bierze raz”, „Krótki metraż”, „Miłość jest jak niedziela”, „Wyszłam za mąż zaraz wracam”). Wojciech Karolak  grał w najważniejszych zespołach polskiego jazzu: Jazz Believers, The Wreckers, Kwartecie Andzreja Kurylewicza, Polish Jazz Quartet, Mainstream, Air Condition, oraz  w sztandarowym  trio (Karolak-Szukalski-Bartkowski) Time Killers. Ale nazwisko Karolaka pojawia się na ponad pięćdziesięciu płytach. Nagrywał  nie tylko z jazzmanami, ale także z artystami  muzyk popularnej, jak Alibabki, Ewa Bem, Andrzej Zaucha, Maryla Rodowicz, Andrzej Dąbrowski, Anna Maria Jopek, Obywatel GC i inni.

Dyskografia Wojciecha Karolaka obejmuje kilkadziesiąt albumów, z których najważniejsze to m.in.  „All Stars Swingtet”, „ Jazz Believers:, Kwartet Andrzeja Kurylewicza”, „Don Ellis at Jazz Jamboree’62”, „Luis Hjulmand at Jazz Jamboree’62”, „The Karolak Trio”, „Cecily Fords: Jerzy Milian: Jazz Jamboree’64”, „ Annie Ross at  Jazz Jamboree’65”, „ Jazz Jamboree’65”, „Easy”,, ,Atma”( z Michałem Urbaniakiem),  „Time Killers”, „Polish Jazz Quartet/Mainstream-Aquarium Live”, „Mainstream & Kisa Magnusson”, „SPPT Chałturnik- Kto tak pięknie gra”, „Grand Standard Orchestra”, ”Follow Namysłowski”, ” Kujaviak Goes Funky” ( ze Zbigniewem Namysło