Perkusista i legenda jazzu Roy Haynes ( 13.03.1925-12.11.2024) to jeden z najbardziej aktywnych muzyków jazzu. Jego ogromna dyskografia obejmuje kilkaset albumów zrealizowanych z największymi sławami jazzu i estrady. Karierę rozpoczął w rodzinnym Roxbury, w stanie Massachusetts, gdzie uczył się gry na bębnach w big-bandzie Sabby’ego Lewisa.  Na początku lat 40-tych był muzykiem do zespołu Pete’a Browna i Frankie’go  Newtona,  by w kolejnej dekadzie wyjechać na trasę z big-bandem Luisa Russella (1945-1947) i grupą Lestera Young (1947-1949).  Na przełomie lat 40-tych i 50-tych związał się z nowoczesnym, nowojorskim środowskiem be-bop jazzu, w którym  błyskawicznie  zyskał renomę cenionego  i elokwentnego perkusisty. Po koncertach z Kai’em Windingiem, Roy Haynes stał się muzykiem Charlie Parker Quintet (1949-1952), nagrywał i koncertował z Budem Powellem, Wardellem Gray’em i Stanem Getzem. Perkusista koncertował na całym świecie z wokalistką Sarah Vaughan (1953-1958), grał z Theloniousem Monkiem (w 1958 roku), z George’em Shearingiem, Lenniem Tristano, Eric’em Dolphy’m i ponownie ( w 1961 roku) ze Stanem Getzem Okazjonalnie – zastępując Elvina Jonesa – był muzykiem w klasycznym kwartecie Johna Coltrane’a (w latach 1961-1965), koncertował ze Stanem Getzem (1965-1967), Freddie’m Hubbartem i  wibrafonistą Gary’m Burtonem (1967-1968) oraz – okazjonalnie z również z Milesem Davisem, Artem Pepperem, Horace’em Tapscottem i Dizzy’m Gillespie’m. Oprócz koncertowania z Chick’em Coreą (1981 i 1984) i Patem Metheny’m (1989-1990). Roy Haynes prowadził – przez wiele dekad – autorskie zespoły, w tym znakomity Hip Ensemble.

Dyskografia perkusisty obejmuje takie kultowe albumy, jak „In The Land Of Hi-Fi”  z Sarah Vaughan, ”We Three”, “Thelonious In Action” z Theloniousem Monk’em), “Portrait Of Art Farmer”, “Just Us”, “Outward Bound” z Eric’em Dolphym, “Focus” ze Stanem Getzem, “Out Of The Afternoon”, “Selfessness” z Johnem Coltrane’m), “Cracklin’ 1963”), “Cymbalism”, “People”,  “Hip Ensemble”, “Jazz A Confronto’75”, “Times Square” z Gary’m Burtonem, “Live At The Riverbop79), Trio Music” z Chick’em Coreą, “Sweet Return” z Freddie’m Hubbardem,  “Equipoise”, „Thank You Thank You”, “True Or False”, “When It Haynes It Roars”, “Transatlantic Meetings” z Kenny’m Clarke’m  oraz “Homecoming”. Roy Haynes  nagrywał dla prestiżowych i znaczących oficyn fonograficznych: od Emarcy Records oraz  Swing Records ( kontrakt w 1954 roku),  New Jazz (1958 i 1960), Impulse Records ( gdzie nagrał w 1962 roku album kwartetu z Rolandem Kirkiem), po sesje dla Pacific Jazz, Mainstream, Galaxy, Dreyfus, Evidence i Storyville W 1994 roku artysta otrzymał duńską nagrodę Jazzpar, a dwa lata później prestiżowy francuski Chevalier des l’Ordres Artes et des Lettres. Pod koniec lat 90-tych Roy  Haynes utworzył trio z pianistą Danilo Perezem i basistą Johnem Pattituccim, a na początku 2000 roku wydali w Verve Records album „The Roy Haynes Trio Featuring Danilo Perez & John Pattitucci”. Haynes oddał także hołd Charliemu Parkerowi w 2001 roku albumem „Birds of a Feather, czwartym jego albumem dla francuskiem wytwórni Dreyfus Jazz, który został nominowany do nagrody Grammy. Kolejny album perkusisty „Fountain of Youth” pojawił się dwa lata później a wydany w 2004 roku album „Quiet Fire” skompilował dwa jego wcześniejsze wydawnictwa dla Galaxy Records  („Thank You Thank You” z 1977 roku i „Vistalite” z 1978 roku).

Dionizy Piątkowski