John Scofield – Plays Ray Charles

Gitarzysta i kompozytor tworzący najwspanialsze albumy współczesnego jazzu ,solista zespołów Billy’ego Cobhama, George’a Duke’a, Gary’ego Burtona, Charlesa Mingusa, Rona Cartera, Zbigniewa Seiferta, Joe Lovano, Jacka De Johnette’a, Larryego Coryella, Mika Sterna i Pata Metheny’ego nagrał ostatnio album „That’s What I Say” z jazzowymi interpretacjami wielkich przebojów Raya Charlesa. Zarówno płyta , jak i towarzyszące koncerty stały się wielkim wydarzeniem artystycznym ukazująć,jak niepospolitym twórcą jest i John Scofield … i Ray Charles.

Scofield zadebiutował jako student Berklee School Of Music, nagrywając albumy wraz z Gerrym Mulliganem i Chetem Bakerem. Objawił się jako jazzowy innowator dopiero w formacjach Milesa Davisa; to właśnie albumy Decoy, Star People, You’re Under Arrest stały się ważnymi i przełomowymi nie tylko dla fusion -jazzu Milesa, ale przede wszystkim dla młodego gitarzysty. Współpraca z Davisem przyniosła mu sporą popularność. W połowie lat 80. grał z McCoyem Tynerem, Marc’em Johnsonem oraz Francuską Orkiestrą Państwową. Najpełniej zaistniał realizując jednak własne pomysły w autorskich formacjach. Do współpracy pozyskał George’a Mraza, Adama Nussbauma, Steve’a Swallowa, Petera Erskine’a, Billa Friesella. Pierwszymi płytami solowymi konsekwentnie wyrabiał swój niepowtarzalny styl. Na płycie Electric Outlet pokazał, że wypracował już swoje specyficzne, bogate i soczyste brzmienie. Natomiast album Still Warm był popisem jego kreatywności i pierwszą z serii znakomitych płyt nagranych dla firmy Gramavision. Scofield kontynuował funkowy, choć mniej jazzowy styl na płytach Blue Matter i Loud Jazz. Na Flat Out znalazły się interesujące opracowania standardów, jak „Secret Love” czy „All The Things You Are” . Koncertowy album Pick Hits zawierał największe przeboje w dotychczasowej karierze Scofielda i pokazywał jego niepodważalną pozycję w jazzie.
Time On My Hands zebrał entuzjastyczne recenzje i był kolejnym komercyjnym sukcesem artysty ,który był już wówczas jednym z czołowych gitarzystów jazzu. Wspaniale rozwijał się jego talent kompozytorski, a wspólna gra z Charliem Hadenem i Jack’em DeJohnette pełna była inwencji i polotu.

Będąc u szczytu kariery, Scofield zrealizował w 1991 r. kolejną wspaniałą płytę, Meant To Be i wyruszył na tournee z orkiestrą Mike’a Gibbsa. Udało mu się w ten sposób połączyć swoją swingującą grę na gitarze z nowatorskimi kompozycjami Gibbsa. Albumy Grace Under Pressure i What We Do były kontynuacją doskonałych i popularnych płyt, i pokazały, że Scofieldowi nie brakuje świeżych pomysłów. Na płycie Hand Jive gitarzysta powrócił do funkowo-soulowego jazzu (gościnnie wystąpił na nim znakomity saksofonista Eddie Harris). Będąc jednym z najbardziej oryginalnych i utalentowanych współczesnych gitarzystów jazzowych lansował własną, charakterystyczną stylistykę i wirtuozerię. Perfekcyjnie zrealizowany album I Can See Your House From Here z udziałem Pata Metheny’ego, Steva Swallowa i Billa Stewarta okazał się jedną z najważniejszych płyt jazzu lat dziewięćdziesiątych.

Otoczony plejadą gwiazd jazzu Scofield realizował swe kolejne albumy Quiet , Bump ,Works For Me oraz szczegółny dla gitarzysty That’s What I Say. Nagrania te gruntują pozycję artysty, jako jednego z najwybitniejszych gitarzystów dzisiejszego jazzu , którego krytycy i publiczność nagradza najznamienitszymi laurami ( od ankiet Jazz Times i Down Beatu po bestsellerowe notowania kolejnych płyt).

You Can’t Go Home Again (1972; z Chetem Bakerem), The Best Of Billy Cobham (1974), Carnegie Hall Concert (1974;z Ch.Bakerem,Gerrym Mulliganem), John Scofield Live (1977), Rough House (1978), Who’s Who (1979), Ivory Forest (1979), Bar Talk (1980), Shinola (1981), Out Like A Light (1981), John Scofield – John Abercrombie (1981), More Sightings (1982), Star People (1983;z Milesem Davisem) , Decoy (1983;z M.Davisem),Electric Outlet (1984), You’re Under Arrest (1984;z Milesem Davisem), Bass Desires (1985),Movies (1986), Siesta:Soundtrack (1987;z Marcusem Millerem,M.Davisem),Still Warm (1987), Ask (1987;z Roberto Gatto),Blue Matter (1987), Blues Bred In The Bone (1988;z Rayem Andersonem), Stories (1988;z Tomem Harrellem),Loud Jazz (1989), Falt Out (1989), Pick Hits Live (1989), East Coast Blow Out (1989), By Any Means Necessary (1989;z Garym Thomasem), Time On My Hands (1990), Slo Sco (1990), Great European Jazz Orchestras (1990), The John Scofield Quartet Plays Live (1991), Swallow (1991), Meant To Be (1991), Grace Under Pressure (1992), Gary Burton & Friends-Six Pack (1992), Times Like These (1992;z Garym Burtonem),What We Do (1993), The John Scofield Quartet Plays Live ( 1993; z Joe Lovano), The Earth Wants You (1993;z Mosem Allisonem),Two For The Show (1993), Present Tense (1994), I Can See Your House From Here (1994; z Patem Methenym), Hand Jive (1994).Groovin Elation (1995), Chartbusters! (1995), Dragonfly (1995),Herbie Hancock The New Standards (1996), Quiet (1996),The Best Of: The Blue Note Years (1996); Bump (2000);Works For Me ( 2001),Uberjam ( 2002),Up All Night ( 2003),OH ( 2003; z Joe Lovano); EnRoute ( 2004),That’s What I Say (2005)