Pochodzący z amerykańskiej Nowej Anglii kwartet wokalny Windborne Singers raczy nas wspaniałym, świątecznym wydawnictwem. Znakomicie edytorsko wydanym albumem „Warm The Winter Heart”:przepięknie zaśpiewanym oraz impresyjnie zagranym zestawem kolęd i pastorałek. Kwartet Windborne tworzą wytrawni artyści – śpiewacy oraz instrumentaliści: Lauren Breunig (jaw harp), Jeremy Carter-Gordon (banjo, drum), Lynn Rowan ( jaw harp, feet percussion) oraz Will Rowan (guitar, drum). Sztuka wokalna muzyków jest najprzedniejszej jakości i porównywalna chyba tylko do The Kings Singers lub – w pewnym sensie – do The Hilliard Ensemble.
Muzycy tworzą ten niecodzienny kwartet wokalno-instrumentalny od 2017 roku, gdy z sukcesem zadebiutowali albumem „Song on the Times”. Wspólnie koncertują jednak już od niemal dwóch dekad precyzyjnie skupiając się na interpretacji oraz studiowaniu muzyki polifonicznej. Lauren Breunig, Jeremy Carter-Gordon, Lynn Rowan i Will Rowan bez wysiłku przechodzą między różnymi stylami muzycznymi w tej specyficznej artystycznej podróży, która obejmuje różne kontynenty i stulecia, oświetlając i rozwijając głęboką moc i różnorodność ludzkiego głosu. Charakterystyczne czteroczęściowe harmonie wokalne Windborne są znakiem rozpoznawczym kwartetu, w którego muzyce pojawiają się także utwory zdobione dźwiękami gitary, banjo i tradycyjnych litewskich strunowych kanklės, a nawet zapraszanymi do wspólnych nagrań i koncertów Yann Falquet na akordeonie czy Katie McNally na skrzypcach.
„To Warm The Winter Hearth” jest wydawnictwem szczególnym, bowiem zawiera kompozycje, które swa barwą, nastrojem i przekazem najpełniej odnajdują się w bożonarodzeniowej estetyce. Są zatem klasyczne pastorałki, jak „Boar’s Head Carol” i „Come And I Will Sing You”, ale muzycy czerpią także inspiracje od folkowej legendy The Watersons w utworach takich jak „Malpas Wassail” z Kornwalii, a także współczesnych artystów piszących w tradycyjnym stylu, takich jak piosenkarka folkowa Zoe Mulford i szkocki Ali Burns. Album „To Warm The Winter Hearth” ukazuje także brzmieniem i świątecznym nastrojem tradycje wykraczające poza amerykańskie i angielskie kryteria Christmas. Porywający litewski „Aisim Bernai Kalėdaut” podkreśla przedchrześcijańskie litewskie święto środka zimy, podczas gdy „Satan Es Ben Estonat” pochodzi ze średniowiecznego manuskryptu w języku oksytańskim (Francja), który opisuje reakcję Szatana na narodzenie Chrystusa. „ Czas środka zimy był zawsze bogaty w pieśni i tradycje w społecznościach ludowych Nowej Anglii, gdzie dorastaliśmy – wyjaśniają genezę nowego albumy muzycy Windborne. Przyjaciele zbierali się, aby świętować światło i ciepło dzielenia przestrzeni ze sobą nawzajem i rozkoszować się dźwiękiem głosów podniesionych w harmonii. Muzyka pochodziła z różnych zwyczajów środka zimy, takich jak odwiedzanie domów i śpiewanie w odpowiedzi słońcu w poranek przesilenia, gdy zaznaczaliśmy zmianę roku W naszych domach, włączanie „muzyki świątecznej” oznaczało albumy wypełnione wassailami, pieśniami zimowego przesilenia, starymi angielskimi kolędami i inną muzyką, której nigdy nie usłyszysz w centrum handlowym”.
