Misia – to jedna – obok Marizy – z najpopularniejszych wokalistek „fado”. Urodzona w Porto, w rodzinie tancerzy i muzyków, córka Portugalczyka i Katalonki Misia wzbogaciła standardy fado tekstami współczesnych poetów. To wspaniała pieśniarka, która nosi w sobie mieszankę głosu, talentu, niesamowitej wrażliwości muzycznej, delikatności i melancholii. Artystka Misia nazywa się Susana Aguiar. Pseudonim artystyczny przyjęła na cześć jednej z postaci paryskiej bohemy Misi Godebskiej, przyjaciółki Coco Chanel, Prousta, muzy Picassa. Jej wizerunek – femme fatale nawiązuje do tamtych czasów rodem z belle epoque. Misia ubiera się na czarno, jej stroje, makijaż nawiązują do stylu lat 30-tych. Uznawana jest za następczynię Amalii Rodriguez, królowej tego gatunku, która w latach 70-tych i 80-tych rozsławiła fado poza Portugalią. Wspaniały głos i osobowość. Misię nigdy nie obchodziły zasady i zawsze ryzykowała tworząc muzykę niekonwencjonalną. Jej tajemnica to mieszanka duchowości, intelektu, poezji oraz intymności. Lidia Jorge, Jose Saramago, Graca Moura, Maria de Medeiros, Maria Bethania, Bela Silva, Carlos Torres i Sophie Calle to pisarze, aktorzy, śpiewacy i malarze, którzy są jej najbardziej bliscy. Misia zabiera nas do krainy tajemnicy i wzbudza w nas najgłębsze emocje, miłość, śmiech i łzy. Misia po prostu jest kobietą, która wierzy w to co robi i jej marzenia stają się rzeczywistością.
Susana Maria Alfonso de Aguiar (18.06.1955-27.07.2024) znana pod pseudonimem artystycznym Misia, była ikoną nowoczesnej wersji fado. Urodzona w Porto, artystka zyskała popularność nie tylko w Portugalii, ale i na całym świecie. W trakcie swojej kariery zmodernizowała fado, muzykę wywodzącą się z XIX-wiecznych biednych dzielnic portowych Portugalii. Misia wprowadziła do tradycyjnych instrumentów, takich jak gitara basowa, gitara klasyczna i gitara portugalska, zmysłowe dźwięki akordeonu i skrzypiec. Teksty jej piosenek często zawierały wersy największych portugalskich poetów, co nadawało jej twórczości literacką głębię.
