Dla tych wszystkich, którym czeski basista Miroslav Vitous kojarzy się wyłącznie z legendarną formacją Weather Report album zrealizowany dla ECM Records jest sporym zaskoczeniem. Mimo oczywistej koleracji z muzyką grupy Wayne’a Shortera – Joe Zawinula w koncepcji artystycznej Vitousa jest przede wszystkim wspaniały, perfekcyjnie przygotowany nowoczesny jazz z oczywistą „ powracającą melodyjką ” czyli słynnymi standardami amerykańskiej formacji fusion jazzu lat sprzed kilku dekad.
Miroslav Vitous to jeden z założycieli formacji Weather Report realizuje teraz album w tonacji melancholijnej ( „ ECM-owskie brzmienie powyżej ciszy” ). Dobór muzyki i struktury albumu o wymownym tytule „Music Of Weather Report” jest absolutnie inną, nie skażoną manierą elektronicznego jazz-rocka stylistyką Weather Report. To jakby subtelna suita oparta o tematy najprzedniejszych, słynnych kompozycji Weather Report plus – utrzymane w podobnej konwencji – nowe kompozycje M.Vitousa. Tym, co najbardziej interesuje artystę jest wolność improwizacji, tak charakterystyczna dla początkowego etapu działalności legendarnego zespołu. Dzisiejsza grupa Miroslava Vitousa przypomina słuchaczom inne wersje „Birdland”, „Seventh Arrow”, “Pinocchio”, czy “Morning Lake”, wzbogacając repertuar o dawno niesłyszany „ Juggler’s Issue ” – często wykonywany przez Weather Report, lecz nigdy niezarejestrowany w studiu nagraniowym. Kontrabasistę w realizacji ciekawego projekty wspiera zespół tworzony przez saksofonistów Gary’ego Campbella i Roberto Bonisolo, pianistę Aydina Esena oraz perkusistów Gerarda Cleavera i Nasheeta Waitsa. To właśnie grę zespołu napędza zdumiewająca współpraca perkusistów Geralda Cleavera and Nasheeta Waitsa. Sam Miroslav Vitous często wykonuje swoje partie smyczkiem, co sprawia, że jego kontrabas momentami brzmi jak kolejny instrument łączący dźwiękiem dwa saksofony.
Miroslav Vitous po ukończeniu studiów w praskim konserwatorium, a następnie w Berklee School of Music w Bostonie (1966) grał i nagrywał z elitą jazzu: grał z Artem Farmerem, Freddiem Hubbardem, kwintetem prowadzonym przez Boba Brookmeyera i Clarka Terry’ego, zespołem Milesa Davisa i grupami Herbiego Manna (1968-70). Brał udział w ważnych nagraniach wybitnych jazzmanów: Donalda Byrda (1967), Chicka Corei (1968), Jacka DeJohnette’a (1968), Wayne’a Shortera (1969) i Larry’ego Coryella (1970). W 1970 roku rozpoczął współpracę ze Stanem Getzem, kontynuował koncerty z Herbiem Mannem, ale najważniejszym projektem był nowy zespół ( The Weather Report) tworzony wspólnie z Joe Zawinulem i Waynem Shorterem. W grupie tej M. Vitous spędził trzy lata budując reputację wybitnego i popularnego basisty. 1973 roku odszedł z zespołu poddając się jazz-rockowym eksperymentom i grze na, wykonanym na zamówienie, instrumencie będącym połączeniem elektrycznego basu i gitary. Dużo czasu poświęcał także pracy pedagogicznej (np. w New England Conservatory). W 1979 roku utworzył nowy doskonały zespół, do którego zaprosił saksofonistę Johna Surmana, pianistów Kenny’ego Kirklanda i Johna Taylora oraz perkusistę Jona Christensona. W tym samym czasie nagrywał i koncertował z Royem Haynesem, Chick’em Coreą ( w ramach Trio Music), Jackem DeJohnettem, Terje Rypdalem. Melodyjna, pełną ludowych wpływów gra Vitousa miał znaczący udział w stworzeniu europejskiego stylu i brzmienia eksponowanego później na wielu płytach firmy ECM Records. Dziś Vitous cieszy się uznaniem, nagrywa ciekawe płyty i koncertuje ( także solo) na największych europejskich festiwalach.Teraz powrócił wspaniałym albumem do muzyki swej sztandarowej grupy Weather Report, którą w 1970 roku założył razem z Joe Zawinulem i Waynem Shorterem.
