Amerykański kontrabasista Clint Houston został wychowany i wykształcony w rodzinie o sporych tradycjach muzycznych: ojciec był klasycznym pianistą, siostra grała na gitarze w amatorskich zespołach. Początkowo (w latach 1964-66) gry na kontrabasie uczył się prywatnie u znamienitego nauczyciela, Rona Cartera. Później tajniki gry na pianinie oraz zasad harmonii oraz kompozycji uczył się w Queens College (1966). Równocześnie studiował grafikę w Cooper Union & Pratt Institute i grał w różnych zespołach tworzonych z kolegami z dzieciństwa ( m. in. pianistą George’m Cablesem i perkusistą Lenny’m White’m). Podjął także współpracę z zespołem Niny Simone (1969) oraz grupie Roya Haynesa (1969-70). Na początku lat 70-tych wraz z Dave’m Liebmanem założył warsztatową formację Free Life Communications. Nawiązał także współpracę z Royem Ayersem ( 1971-73). Przez pewien czas mieszkał w Niemczech i grał (1972) w orkiestrze Kurta Edelhagena. Kiedy wrócił do USA natychmiast związał się z wybitnymi muzykami jazzu oraz ich zespołami: grał z Charlesem Tolliverem (w latach 1973-75), Kai Windingem (1975), Stanem Getzem (1975-77), Woody’m Shaw (1977-79), Joanne Brackeen (1978-86), popularną Slide Hampton’s World Of Trombones (1981), w grupach Peppera Adamsa (1983), Franka Fostera (1984-86) i Rolanda Hanny (1986). W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych do swoich zespołów zapraszali go m. in. Benny Golson, Art Farmer, Curtis Fuller, Freddie Hubbard, Clark Terry, John Abercrombie, Junior Mance, John Stubblefield, McCoy Tyner, Bobby Watson, Gary Bartz. Z wiekszością z nich zrealizował także doskonałe albumy oraz zapraszał do udziału we własnych sesjach ( „Monsoon”-z Garym Bartzem, “The Crawl”, “ Una Max”, “Light And Livelky”, “The Lyrical Stan Getz”, “Morning Song”, “Blue Lou”,” Live At The Montreux Jazz Festival”,” Ballads & Blues:Live At The Village Vanguard”, “Inside The Plain Of The Elliptic”, ” Inside the Plain of the Elliptic”,” Watership Down”).
