Coraz częściej kompozycje Krzysztofa Komedy włączane są do repertuaru zespołów jazzowych z poza Polski. Pojawiają się w nagraniach i koncertach australijskiego saksofonisty Adama Simmonsa, hiszpańskiego gitarzysty Danilo Pereza, norweskiego trio Espena Eriksena czy kameralistów Radio String Quartet. Do tego grona dołączą duńska perkusista Cornelia Nilsson, która albumem „Where Do You Go?” przedstawia autorską formację oraz ciekawą interpretację komedowskiego standardu „Dirge for Europe”.
„For A Father/Dirge for Europe” ma wzniosłą moc, to rozbudowana kompozycja składająca się z utworu Krzysztofa Komedy „Lament dla Europy” oraz oryginalnego utworu Cornelii Nilsson. Jej perkusja ma tutaj niespieszną i rozległą fizyczną obecność, ale wykonanie ma delikatność, która idealnie pasuje do pulsu kontrabasu, serca utworu a fortepian przyjemnie zbliża się do nastroju Billa Evansa w „Blue in Green” Milesa. Jej sposób gry jest głęboko zakorzeniony w tradycji, ale jednocześnie całkowicie nowoczesny. Stąd w repertuarze sesji znalazły się eklektyczne tematy klasyków ( Buda Powella, Theloniousa Monka, Krzysztofa Komedy i Ornette’a Colemana), jak i kilka doskonale przekonujących i utrzymanych w nastroju i stylistyce własnych kompozycji osobistych. „Nagranie albumu z moją muzyką symbolizuje punkt zwrotny w moim życiu – wyjaśnia Cornelia Nilsson genezę albumu. Muzyka podnosiła mnie na duchu niezliczoną ilość razy i chciałam, żeby to zabłysło. Aby wyrazić wszystko szczerze i przejrzyście: wybuchowość, kruchość, brzydotę, surowość i delikatniejsze rzeczy”.
Nieczęsto perkusiści stają się liderami zespołów ustępując najczęściej miejsca innym instrumentalistom. Przypadek Cornelii Nilsson jest tutaj szczególny, bowiem duńska kompozytorka i perkusistka cała artystyczną odpowiedzialność bierze na siebie: wprowadza w świat swojej koncepcji nowoczesnego jazzu amerykańskiego pianistę Aarona Parksa, szwedzkiego kontrabasistę Daniela Francka oraz węgierskiego saksofonistę Gabora Bolla.
Pianista Aaron Parks jest muzykiem niezwykle elokwentnym, komplementowanym przez magazyn Jazz Times „nowym wizjonerem jazzu„. Ma za sobą koncerty i nagrania z Joshuą Redmanem, Terrence’m Blanchardem, Gretchen Parlato, Christianem Scottem, Kendrickiem Scottem, Ambrose’m Akinmusire, Billy’m Hartem, Kurtem Rosenwinkelem. Swoje autorskie płyty wydaje w prestiżowych oficynach ECM, Blue Note i Stunt Records. Basista Daniel Franck jest jednym z ciekawszych kontrabasistów w Europie. Pojawia się w zespołach zarówno nowoczesnego jazzu skandynawskiego, jak i chętnie zapraszany jest do projektów gwiazd jazzu: nagrywa i koncertuje z formacjach Carstena Dahla, Auduna Kleive, Fredrika Lundina, Joey’a Calderazzo, Kenn;ego Wernera, Caroline Henderson, Kirka Lightsey’a, Jonathana Blake’a, Kurta Rosenwinkela, Benny’ego Golsona, Stacy Kent, Scotta Hamiltona, Kurta Ellinga i Tootie Heatha. Węgierski saksofonista Gabor Bolla od 2014 roku związany jest ze skandynawską scena jazzową (od 20214 roku mieszka w Kopenhadze). Zauważony prze jury konkursu Montreux Jazz Festival ‘2003 roku, mając zaledwie 15 lat, stał się sensacją tej prestiżowej imprezy. Dzięki oryginalnemu brzmieniu i stylowi, który łączy tradycję klasycznego hard-bopu z węgierską muzyką ludową i otwartością współczesnego jazzu, wyrobił sobie silną markę i reputację w jazzowym środowisku. Ma za sobą współpracę z tak znamienitymi artystami, jak Johnny Griffin, Alvin Queen, Jeff „Tain” Watts, Gary Peacock, Gregory Hutchinson, Niels Lan Doky, Robert Lakatos, Kalman Olah, Dave Young, Ira Coleman, Alex Riel, Jesper Lundgaard, Jojo Mayer, Stephane Belmondo, Kirk Lightsey, Vienna Art Orchestra i Modern Art Orchestra.
