Archie Shepp Quintet

9.04.2000 Poznań – Aula UAM
10.04.2000 Warszawa – Teatr Mały

Skład zespołu

ARCHIE SHEPP Quartet:
Archie Shepp – saksofon, fortepian,śpiew
Carol Cass – śpiew
Richard Clements – fortepian
Wayne Dockerey – kontrabas
Steve McCraven – perkusja

Archie Shepp to z pewnością postać niemal zjawiskowa w jazzie, owiana legendą i odrobiną tajemniczości, artysta zaskakujący swoimi twórczymi pomysłami i możliwościami. Pod tym względem … publiczność nie mogła czuć się zawiedziona.
JAZZ FORUM, Andrzej Winiszewski

Galeria z koncertu


Archie Shepp Quintet

Archie Shepp już w czasie studiów (literatury i dramatu) w Goddard College zaczął grać na różnych instrumentach, m.in. na saksofonie. Fascynowała go gra i stylistyka jazzu Johna Coltrane’a. Początkowo koncertował (jako klarnecista) z różnymi, amatorskimi zespołami tanecznymi, później (już jako saksofonista tenorowy) z grupami rhythm and bluesowymi. Kiedy zamieszkał w Nowym Jorku próbował znaleźć pracę jako aktor, w końcu jednak zmuszony był zarabiać na życie grając w zespołach latynoskich. Na początku lat 60. pojawiać począł się w zespołach znanych koryfeuszy awangardowego jazzu: grał z Cecilem Taylorem , Billem Dixonem , Donem Cherrym i Johnem Tchicai .Razem z Cherrym i Tchicai został współliderem grupy The New York Contemporary Five – jednej z najważniejszych formacji nowoczesnego jazzu. Zakłada własne zespoły, z których najciekawszymi okazały się te, które powstały z udziałem Roswella Rudda , Bobby’ego Hutchersona i Grachana Moncura III.

Zainteresowania jazzem improwizowanym, strukturami free oraz kulturą afro-amerykańską spowodowały wyraźne, muzyczne odniesienia w twórczości A. Sheppa. Rozpoczął studia uniwersyteckie, rozwinął współpracę z podobnie podchodzącymi do afro-jazzu muzykami. Takie pojmowanie jazzu doprowadziło go w krąg muzycznych fascynacji Johna Coltrane’a. W 1965 roku wziął udział w Newport Jazz Festival i wystawił swa sztukę „Juneburg Graduates Tonight „. Chociaż w latach 60. był ściśle związany z ruchem free – jazzowym, zdawał sobie sprawę z roli muzycznych korzeni jazzu, dlatego też do swojej muzyki zawsze włączał elementy wcześniejszych form jazzu i bluesa. W 1965 r., już jako uznany artysta, Shepp rozpoczął okres udanych koncertów i nagrań. Zajmował się pisaniem muzyki, a także sztuk teatralnych, z których wiele odzwierciedlało jego przekonania polityczne i troskę o prawa człowieka; zrealizował też kilka albumów w trakcie krótkiego pobytu w Paryżu, wkrótce powrócił do USA, został wykładowcą na University of Massachusetts. Przez kolejnych dziesięć lat Shepp wzbogacał swój repertuar, wcielając do niego elementy rhythm and bluesa, rocka, bluesa i be- bopu. Niektóre nagrania dokonane w końcu lat 70. i na początku 80. dają wyobrażenie o skali jego zainteresowań: znalazły się wśród nich improwizowane albumy w duecie z Maxem Roachem, zestawy pieśni spiritual i bluesa z Horace’em Parlanem oraz płyty nagrane w hołdzie Charliemu Parkerowi i Sidneyowi Bechetowi.

W latach 80-tych Shepp postrzegany był jako jazzmana wszechstronny, którego nie można jednoznacznie sklasyfikować, a który jest w stanie trafić w gusty szerokich kręgów publiczności, grając na saksofonie z niezwykłym bogactwem barw i tonów, tworząc dominujące improwizacje z impulsywnymi frazami podkreślającymi dramatyzm jego stylu. Tym razem Shepp dla ERY JAZZU przygotował ( wraz z wokalistką Caroll Cass ) program oparty o standardy jazzu i bluesa „Tribute To Billie Holiday

Dionizy Piątkowski

Wybrana dyskografia

Into The Hot (1961;z Gilem Evansem)Archie Shepp-Bill Dixon Quartet (1962), Archie Shepp And The New York Contemporary Five (1963), Four For Trane (1964), Fire Music (1965), On This Night (1965),Ascension (1965;z Johnem Coltranem) New Thing At Newport ( 1965), Archie Shepp Live In San Francisco (1966), Mama Too Tight (1966), Freedom (1968), The Way Ahead (1968), Yasmina & Poem For Malcolm ( 1969), Blase (1970), Attica Blues (1972), Montreux One/Two (1975), There’s A Trumpet In My Soul (1975), A Sea Of Faces (1975), Steam (1976), Montreux One (1976), Hi Fly (1976), Ballads For Trane (1977), On Green Dolphin Street ( 1977), Goin’ Home (1977), Day Dream (1978), Duet (1978; z Abdullahem Ibrahimem), Perfect Passions (1978), The Long March (1979; z Maxem Roachem), Sweet Mao (1979; z M.Roachem), Lady Bird (1979), Bird Fire (1979), Live At Totem :Round About Midnight (1979), The Long March Part 2 ( 1980), Trouble In Mind (1980), Tray Of Silver (1980), I Know About The Life (1981), My Man (1981), Lokking At Bird ( 1981), Soul Song (1982), Mama Rose (1982), African Moods (1984), I Know About The Life ( 1984), Down Home In New York (1984), Live On Broadway (1985), The Fifth On May (1987), Reunion (1988), In Memory Of (1988; z Chetem Bakerem), First Set (1988), Second Set (1988), Splashes (1988), Lover Man (1988), In Memory Of First And Last Meeting 1988 (1989), Art Of The Duo (1990), I Didn’t Know About You (1991), Swing Low (1991), Black Ballad (1993)

2017-05-18T16:32:18+02:00
Przejdź do góry