CHINA MOSES – Tribute to Crazy Blues

18.04.2016, godz.20.00 – Poznań – Teatr Wielki

Skład zespołu

China Moses – śpiew
Luigi Grasso – saksofony
Daniel Adekugbe – fortepian
Marcus McNeish – kontrabas
Eman Antwi – perkusja

 

Koncert China Moses rozniósł poznańską operę na strzępy. Na szczęście tylko metaforycznie. Wpadające w głęboki soul kawałek pokazał, że China idzie w bardziej nowocześniejszą czerń, a „Hangover” uzewnętrzniło kabaretowy talent artystki. Groteskowy utwór zagrany aktorsko był momentem przełomowym koncertu, wtedy to słuchacze totalnie się rozluźnili i oddali klimatowi. Cover Janis Joplin „Move over”, z ostatniej płyty tylko podkręcił tempo, a „Dina’s Blues” z pierwszego albumu zakręcił totalnie.
Przemo Urbaniak, Jazz Soul
Dawno nie było tak pełnego ekspresji i zmysłowości wykonania standardów z kręgu jazzu – dało się słyszeć po koncercie. Jej występ zawierał nie tylko śpiew, ale także sporo elementów tanecznych. Wszystko to sprawiało, że przypominała swoją matkę sprzed lat. W tym roku był to zdecydowanie najważniejszy koncert festiwalu.
Marek Zaradniak, Głos Wielkopolski

Galeria z koncertu


CHINA MOSES – Tribute to Crazy Blues

China Moses – nowa gwiazda jazzu i muzyki soul. Ale także modelka, aktorka, celebrytka, prezenterka francuskiej MTV, ambasadorka Dobrej Woli UNICEF i charytatywnych akcji AIDS Solidarity. Nadto córka legendarnej wokalistki Dee Dee Bridgewater i słynnego reżysera Gilberta Moses. Wokalistka, której album „This One’s For Dinah” stał się największą sensacja i wielkim wydarzeniem artystycznym ostatnich lat. Choć koncertuje okazjonalnie jest atrakcją największych festiwali i prestiżowych estrad.

China Moses jest już dzisiaj wielką gwiazdą, której kariera budowana jest niezwykle składnie i solidnie. Mając takich rodziców naturalnym stało się zaistnienie na estradzie i w filmie. Już jako nastolatka grała w filmach Jean-Baptiste Mondino; pierwsze nagrania (np. singiel „Time” z 1996 roku) pozwoliły jej zaistnieć na francuskim rynku. Ogromna pasja, wrodzony talent oraz doskonały głos szybko stały się rozpoznawalne dla francuskiego nowego jazzu, muzyki soulowej i rhythm’n’bluesa. W jej zespole pojawiali się popularni artyści jak Meshell Ndegeocello, DJ Mehdi czy kultowy we Francji Étienne de Crécy. W ciągu kilku lat amerykańsko-francuska wokalistka zrealizowała trzy ciekawe albumy (“China”, “On Tourne en Rond” oraz “Good Lovin”), zaistniała na hermetycznym rynku… electro hip hopu i związała się z popularnymi DJ – producentami Ogromną popularność China Moses budowała będąc prezenterka MTV i gwiazdą TV. Pojawiała się w filmach i na scenach teatralnych, realizowała teledyski ze swoja muzyką. W telewizji Arte prowadziła program „Soul Power” oraz „Summer of Soul”, w radio cykliczną audycję „MadeINChina” prezentując nie tylko swoja muzykę, ale także nagrania największych wokalistek jazzu i bluesa.

Przełomowym okazało się spotkanie z pianistą i kompozytorem Raphaele Lemonnier. Zrealizowany wspólnie projekt „Gardenias For Dinah” – hołd dla wielkiej amerykańskiej wokalistki Dinah Washington pozwolił zaistnieć China Moses także jako znakomitej wokalistce jazzowej. Artystka podpisała kontrakt z prestiżową wytwórnią Blue Note Records i stała się – wraz z Cassandrą Wilson i Norah Jones – elitarną wokalistką dla tej oficyny. Zrealizowany wkrótce album „This One’s For Dinah” stał się wielkim wydarzeniem i pozwolił wokalistce brawurowo zaistnieć na jazzowej, światowej estradzie. I choć głos China porównywano do legendarnej Dinah to krytycy byli zgodni: młoda artystka wspaniale połączyła nostalgie i blues Dinah z werwą i jazzowym feelingiem tworząc ciekawe brzmienie: nowoczesną syntezą bluesa, rhytm’n bluesa, jazzu i muzyki soul. Wokalistka z programem standardów Dinah Washington pokazała się na najważniejszych estradach świata i powróciła do Francji już w glorii wielkiej, światowej gwiazdy. Piosenki China Moses opanowały europejskie radiostacje a nagrania włączano do ważnych kompilacji (np. „Female Vocal Ballads” czy „Jazz Sister-Soul Sister”).

Nowy album “Crazy Blues” jest nawiązaniem artystki do sztuki wokalnej wielkich gwiazd (od Dinah Washington po Mamie Smith, Helen Humes, Ma Rainey, Esther Phillips, Niny Simone a nawet Janis Joplin, Etty James i Donny Summer). Pojawia się ciekawa orkiestracja, modelowa wręcz interpretacja tytułowego „Crazy Blues” z repertuaru Mamie Smith, niezwykle sugestywna „Cherry Wine” (śpiewana kiedyś przez Esther Phillips) czy zadziorny „Hot Stuff” z repertuaru Donny Summer.

Tym razem China Moses i Raphael Lemonnier stworzyli niezwykle ciekawą muzyczna podróż po stylach bluesa i jazzu. W subtelnej, jazzowo wyrafinowanej formie i sztuką wokalistyką China Moses oddać naturalność brzmienia i emocji. Tworzy się zatem niezwykle ciekawy nastrój popularnych standardów – znanych dotąd z oryginalnych interpretacji – teraz brawurowo, z wdziękiem i poszanowaniem tradycji zaśpiewanych przez wokalistkę.

Nie dziwi zatem podziw słuchaczy i zachwyt krytyków dla muzyki i sztuki estradowej China Moses. Recenzent londyńskiego The Times pisze: „…zrodziła się nowa, wielka gwiazda soul-jazzu” a opisując koncert dodaje: „olśniewająca, z kieliszkiem czerwonego wina, w wysokich, modnych, paryskich obcasach przejmuje estradę w jednej chwili by podjąć publiczność do swojego, pięknego, jazzowego świata”.

Dionizy Piątkowski

Wybrana dyskografia

China (1997);
On tourne en rond (2000);
Good Lovin (2004);
A Tribute To Polnareff (2007);
Swingin the Count (2008);
This One’s For Dinah (2009);
Jazz Inspiration: Female Vocal Ballads Blue Note (2012);
Jazz Sister – Soul Sister (2013);
Crazy Blues (2013);
Breaking Point (2016)

2017-02-17T13:10:47+01:00
Przejdź do góry