David Murray & Oleś Standards

26.04.2003 Kraków – Centrum Manggha

Skład zespołu

David Murray – saxes
Marcin Oleś – bass
Bartłomiej Oleś – drums

Salę Mangghi wypełniła w komplecie publiczność, inna niż ta która chodzi na bardziej tradycyjne imprezy jazzowe, bardziej artystowska, wymagająca, ale równie entuzjastyczna. Niechybnie Era Jazzu dorobiła się w Krakowie swojej publiczności, która przekonała się do wartości artystycznej jej programów.
DZIENNIK POLSKI, Grzegorz Tusiewicz

Galeria z koncertu


David Murray & Oleś Standards

Tym razem projekt specjalny ERY JAZZU zrealizowany zostanie przez legendarnego, amerykańskiego saksofonistę Davida Murray’a, który zaprosił do współpracy wybitnych polskich muzyków. Niepowtarzalność projektu wynika także z faktu, iż saksofonista zagra w każdym mieście z innymi, polskimi muzykami : W Warszawie z trio pianisty Sławomira Jaskułke, w Krakowie z Marcinem i Bartłomiejem Olesiami ( tutaj zarejestrowana zostanie płyta koncertowa), we Wrocławiu z Piotrem Baronem oraz z legendarnym amerykańskim chórem Detroit Gospel Singers

Marcin Oleś – edukację muzyczną rozpoczął w wieku 10 lat w klasie fortepianu i akordeonu, a w wieku 14 lat w klasie kontrabasu (Michał Oleś, Bazyli Matusik). W 1993 rozpoczął studia na Wydziale Muzyki WSP w Częstochowie, biorąc w międzyczasie prywatne lekcje gry na kontrabasie (Michał Konopelski), grając w uczelnianym big-bandzie i lokalnych formacjach jazzowych. Studia ukończył w 1998.Po ukończeniu studiów prowadził przez jeden sezon Orkiestrę Szkoły Muzycznej w Sosnowcu.W tym samym 1998 roku utworzył wraz z bratem grupę Custom Trio – (saksofon, kontrabas, perkusja).”…Jazz made by Custom Trio to jazz nowoczesny…”(Audio Video; 01.2002).W 1999 roku zespół zarejestrował swój pierwszy, debiutancki album – „Mr.Nobody””…największa nadzieja polskiego jazzu…”(Gazeta Wyborcza; 12.2000).W 1999 roku został wybrany najlepszym kontrabasistą międzynarodowego konkursu Jazz nad Odrą we Wrocławiu i otrzymał indywidualne wyróżnienie na na międzynarodowym konkursie Jazz Juniors w Krakowie, a jego zespół Custom Trio otrzymał drugą nagrodę w kategorii zespołowej.W tym samym roku rozpoczęła się współpraca z czołowym polskim trębaczem jazzowym starszego pokolenia Andrzejem Przybielskim, która zaowocowała powszechnie i wysoko ocenianym albumem „Free Bop” i trwa z powodzeniem do dnia dzisiejszego. „Bezkompromisowa, wyśmienita płyta…”(Jazz Forum; 09.2001).Rok 2001 to CD „Gray Days” i koncerty z gwiazdą polskiego saksofonu, muzykiem uznawanym powszechnie za najbardziej kreatywną postać na polskiej scenie jazzowej Adamem Pierończykiem.Należąc do najlepszych albumów roku [2001] Gray Days jest kolejnym dowodem na wysoką jakość, oraz witalność w nowym Europejskim jazzie.” (Jazz Rytmitt Magazine; 09.2001 – Finlandia).Rok 2001 to także nawiązanie stałej współpracy z saksofonistą i klarnecistą basowym Mikołajem Trzaską, czołowym animatorem polskiej sceny yassowej, ex-członkiem i założycielem słynnej grupy jazzowej Miłość. Zapisem tego okresu jest ważny album „Mikro Muzik”. W 2002 roku przygotował solowy album „Ornette on Bass”. Uczestniczył także w projekcie „Contemporary Quartet”, poświęconym twórczości polskich kompozytorów muzyki współczesnej. Przedsięwzięcie zostało zaprezentowane w ramach koncertów specjalnych „Ery Jazzu” – „Penderecki… jazz”. W projekcie wzięli udział: Rudi Mahall, Mark Taylor, Mircea Tiberian oraz Bartłomiej Brat Oleś. W tym samym roku zostało dokonane nagranie drugiego wspólnego albumu grupy Oleś/Trzaska/Oleś, zawierające muzykę w pełni improwizowaną – album „la’Sketch up”. Kolejny rok to nagrania i projekty z wybitnymi muzykami: Theo Jorgensmannem – album „Miniatures”, trasa koncertowa z francuskim trębaczem Jean-Lukiem Cappozzo, zakończona wspólnym nagraniem („Suite For Trio +”) oraz wspólny koncert z Davidem Murray’em wraz z płytą koncertową „Circles – Live in Cracow”.

Bartłomiej Brat Oleś – grę na perkusji rozpoczął w roku 1986, początkowo w swoim rodzinnym Sosnowcu (ukończył PSM I-st.) następnie w Łodzi (ukończył PSM II-st.- Witold Grabowski). W międzyczasie studiował również w Częstochowie na Wydziale Muzyki oraz brał prywatne lekcje gry na perkusji (Adam Buczek).W roku 1991 dokonał swoich pierwszych nagrań (Blustro Blues Band „Na Kolanko”).Do roku 1998 współpracował i nagrywał z wieloma zespołami jazzowymi, rockowymi, popowymi, bluesowymi, a także marszowymi. Ma w swoim dorobku współprace z Teatrem Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacy) w Zakopanem, koncerty w Polsce, Francji, Niemczech, Węgrzech, Rumunii. W 1998 roku stworzył wspólnie z bratem grupę Custom Trio – z którą tworzy i wykonuje swoją autorską muzykę.W 1999 otrzymał indywidualne wyróżnienie dla perkusisty na „Międzynarodowym Konkursie Młodych i Debiutujących Zespołów Jazzowych – Jazz Juniors” w Krakowie.Występował na Festiwalach „Jazz nad Odra”, „Jazz Juniors”, „Jazz Jantar”, „Fortalicje”, „Pepsi Music Siget”, „Jazz bez Granic” i innych. Współpracuje z Adamem Pierończykiem, Andrzejem Przybielskim, Mircea Tiberian’em, Mikołajem Trzaską, Maciejem Sikałą, Januszem Smykiem, Piotrem Wojtasikiem, Krzysztofem Kapelem, Marcinem Olesiem.Wspólnie z bratem Marcinem założył w 1998 roku grupę Custom Quartet, która w roku 1999 przekształciła się w formację Custom Trio, uznawaną za jedną z najciekawszych polskich akustycznych grup jazzowych końca lat 90. Nagrał z nią albumy „Mr. Nobody” i „Back Point”.W roku 2000 nagrywa, wspólnie z cenionym polskim trębaczem Andrzejem Przybielskim, płytę „Free Bop”. Rok 2001 to współpraca z Adamem Pierończykiem. Jej owocem jest album „Gray Days”. W tym samym roku powstaje kolejne trio z Mikołajem Trzaską, saksofonistą altowym, jednym z twórców grupy Miłość. Wówczas perkusista uczestniczy w nagraniu kolejnej znaczącej płyty „Mikro Muzik”. Rok później wspólnie z Marcinem Olesiem przygotowuje specjalny projekt „Ery Jazzu” w oparciu o repertuar polskich współczesnych kompozytorów (Krzysztof Penderecki, Witold Lutosławski, Grażyna Bacewicz, Stefan Kisielewski). Zaprasza do niego Rudiego Mahala, Mirceę Tiberiana, Marka Taylora. W efekcie powstaje album „Contemporary Quartet”.Kolejne lata to nagrania i projekty z wybitnymi muzykami: Theo Jorgensmannem – album „Miniatures”, Davidem Murrayem – płyta koncertowa „Circles – live in Cracow”, kwartet z Jean-Lukiem Cappozzo oraz nagranie „Suite for trio +”. Występował na festiwalach: New Sound w Kijowie, Jazz Meets World w Pradze, Pepsi Siget Festival w Budapeszcie, Jeunesses Musicales w Bukareszcie, AlbaImpro w Szekesfehervar, Era Jazzu w Krakowie i w Warszawie, Gdynia Summer Jazz Days, Jazz Nad Odrą we Wrocławiu, Jazz Jantar w Gdańsku, Jazz Juniors w Krakowie.

David Murray – to jeden z najgenialniejszych saksofonistów współczesnego jazzu, eksperymentator nowojorskiej sceny loftowej , który pod koniec lat siedemdziesiątych – wspólnie z H. Bluiettem, O. Lake’m i J. Hemphillem – założyli ( legendarny dzisiaj ) World Saxophone Quartet, jeden z ważniejszych (obok Art Ensemble Of Chicago) zespołów 'new black music”. Współpracował z J. Carterem , B. Bangiem, B. Bradfordem, J. Newtonem, A. Blythem , B. Morrisem, F. Hopkinsem, P. Wilsonem, S. Murrayem, Jackiem De Johnettem , Jamesem „Blood” Ulmerem. Ostatnie dekady to dla saksofonisty czas doskonałe przyjmowanych autorskich zespołów ( w tym także big – bandu). Każda z tych formacji budzi na całym świecie wielki zachwyt bowiem wszystkie zespoły Murray’a odznaczają się doskonale sporządzonymi, oryginalnymi aranżacjami, śmiałymi, świetnie skrojonymi partiami solowymi. Własne, całkowicie indywidualne produkcje Murray’a na tenorze, sopranie, klarnecie basowym i flecie noszą ślady jego rhythm and bluesowych i gospelowych korzeni oraz otwartość free – jazzowej swobody.

Dionizy Piątkowski

Wybrana dyskografia

Wild Flowers 4 (1976) ;Flowers For Albert (1976/1996) ;Low Class Conspiracy (1976) ;Sentiments (1976; z Synthesis) ;Solomon’s Sons (1977; z Jamesem Newtonem);And Law Class Conspiracy: Penthouse Jazz (1977);And Low Class Conspiracy: Holy Siege On Intrigue (1977);Live At The Lower Manhattan Ocean Club (1978);Last Of The Hipmen (1978);Let The Music Take You (1978);Sur-Real Saxophone (1978);Conceptual Saxophone (1978) ;Organic Saxophone (1978);Interbioogieology (1978) ;The London Concert (1979) ;3D Family (1979);Steppin’ With The World Saxophone Quartet (1979);Sweet Lovely (1980);Solo Live (1980);No Ware (1980; z Music Revalation Ensemble);Ming (1980);Home (1982) ;Murray’s Steps (1983);Wilber Force (1983; z Wilberem Morisem);Morning Song (1984);Concert At The Public Theatre’82 (1984; z Clarinet Summit);Live At Sweet Basil (1985);Children (1985);Concert At The Public Theatre ’82 Volume 2 (1985; z Clarinet Summit);Live At Sweet Basil Volume 2 (1986);David Murray (1986);In Our Style (1986; z Jackiem De Johnette’em);Live At Brooklyn Academy Of Music (1986; z Word Saxophone Quartet);Plays Duke Ellington (1986; z World Saxophone Quartet);Dances And Ballads (1987; z World Saxophone Quartet);New Life (1987);The Healers (1987; z Randym Westonem);The Hill (1988);Blues For Coltrane (1988; z McCoyem Tynerem);Lovers (1988)Southern Belles (1988; z Clarinet Summit);Rhythm And Blues (1988; z World Saxophone Quartet);Music Revelation Ensemble (1988);The People’s Choice (1988);I Want To Talk About You (1989);Deep River (1989);Ming’s Samba (1989);Golden Sea (1989; z Kahilem El’ Zabarem);Lucky Four (1990);Ballads (1990);Spirituals (1990) ;Electric Jazz (1990; z Music Revelation Ensemble);Hope Scope (1991);Quintet (1991; z Jamesem Newtonem);Special Quartet (1991);At The Peace Church (1991);Remembrances (1992);Shakill’s Warnor (1992);Big Band (1992);A Sanctuary Within (1992);After Dark (1992; z Music Revelation Ensemble);In Concert (1992; z Dave’em Burellem);Fast Life (1993);For Aunt Louise (1993),Ugly Beauty (1993; z Donaldem Foxem);Real Deal (1993; Milfordem Gravesem) ;Death Of A Sideman (1993);Moving Right Along (1993; z World Saxophone Quartet);The Jazzpar Prize (1993);Shakill’s II (1993);Tea For Two (1993);Black And Black (1993);Ballads For Bass Clarinet (1993);Jazz Baltica Ensemble (1993);Blue Monk (1993; z Aki Takase) ;Live’ 93 Acoustic Octfunk (1994) ;MX (1994);Tenors (1994);Picasso (1994) ;Body And Soul (1994); Saxman (1994);Jazzosaurus Rex (1994);South Of The Border (1994);The Tip (1995);Windward Passages (1996; z Dave’em Burellem), ;The Hill (1996);Dark Star (1997) ;Love & Sorrow (1997);Fo Deuk Revue (1997) ;Long Goodbye: A Tribute To Don Pullen (1997);Creole (1998);Speaking In Tongues (1999);Seasons (1999);David Murray Octet Plays Trane (2000);Like A Kiss That Never Ends (2001);Yonn-Di (2002)

2017-07-26T14:54:23+02:00
Przejdź do góry