Diana Krall

Nigdy dotąd – w szeroko rozumianej muzyce jazzowej – popularność artysty porównywana była do karier największych gwiazd muzyki rockowej i popularnej. Jednak karierę kanadyjskiej pianistki i wokalistki Diany Krall ( ur.16. 11. 1964) należało by rozpatrywać w wielu płaszczyznach: od statusu totalnej, komercyjnej gwiazdy po jazzową karierę znaczoną wspaniałymi osiągnięciami artystycznymi: albumami sprzedawanymi w milionowych nakładach, laurami spływającymi przy okazji wszelkich jazzowych ( i nie tylko ) plebiscytów i rankingów po recitale oklaskiwane ” standing ovation „, na które brak biletów na wiele miesięcy przed koncertami.

Nieczęsto – zwłaszcza u gwiazd jazzu – zdarza się , by fotografie artysty zdobiły okładki najpopularniejszych i najpoczytniejszych ( nie tylko jazzowych ! ) magazynów. Wspaniała muzyka, doskonała interpretacja, ciekawy estradowy wizerunek oraz niepospolita uroda sprawiają, że Diana Krall – jazzowa wokalistka i pianista jest równie popularna i ceniona, jak największe gwiazdy filmu i pop-estrady.

Wychowała się w rodzinie o muzycznych tradycjach: ojciec – pianista oraz babka wokalistka od najmłodszych lat wpajali dziewczynie zasady muzyki, gry na fortepianie, osłuchania muzycznego. Nie bez powodu Diana pytana o najważniejsze muzyczne inspiracje i fascynacje wymienia muzykę Nat King Cole’a, Billa Evansa, Franka Sinatry i Stinga. Naukę muzyki kontynuowała w Nanaimo District Secondary School; tam zaczęła także komponować. Jeszcze jako nastolatka założyła własne trio, z którym odnosiła lokalne sukcesy; uczęszczała do Phil Nimmons Music Camp w Toronto, uczyła się wraz z jazzmanem Donem Thompsonem, grywała (solo, w duetach lub faworyzowanym trio) w restauracjach, akompaniowała śpiewakom.

W czasie Vancouver Jazz Festival ( 1980 ) otrzymała stypendium do Berklee College of Music w Bostonie. Nagroda ta stała się początkiem kariery młodej pianistki i wokalistki. Coraz częściej D. Krall pojawiała się na jazzowej estradzie, chociaż przeważnie były to prestiżowe konkursy lub warsztaty jazzowe (np. New Westminster Jazz Festival’ 83, Nanaimo Jazz ’84, Bud Shank’s Jazz Workshop). W czasie jednego z koncertów grała wraz z legendarnym Jeffem Hamiltonem, który młodą, zdolną pianistkę zarekomendował wybitnemu weteranowi jazzu Ray’owi Brownowi.

To R. Brown namówił Dianę do podjęcia specjalistycznych studiów z Alanem Broadbentem. Przez kolejne sezony (1985-87 ) uczyła się z Jimmym Rowlesem oraz kontynuowała naukę u Ray’a Browna. Sporo koncertowała :coraz częściej recitale solowe lub z trio prezentowały Dianę Krall także jako ciekawą wokalistkę. W 1990 zdecydowała przenieść się do Nowego Jorku prezentując swoje autorskie trio w klubach i knajpach Manhattanu.

W 1993 roku ukazała się jej debiutancka płyta „Stepping Out” nagrana w znamienitym towarzystwie (Jeff Hamilton, John Clayton).Choć nagrania przyjęto dość przychylnie, to reakcja mediów nie zapowiadała błyskawicznej kariery Diany. Dopiero, gdy w 1965 roku artystka realizuje kolejny album „Only Trust Your Heart” z gwiazdami jazzu (Rayem Brownem, Christianem McBridge, Lewisem Nashem i Stanleyem Turrentinem) album natychmiast cieszy się sporym uznaniem a pianistka-wokalistka zyskuje na popularności. Europejska ( i w Japonii) trasa koncertowa promująca ten album przynosi wspaniałe recenzje i zachwyt publiczności. Przełomowym okazuje się jednak dopiero album „All For You”, dedykowany Nat King Cole’owi , którym artystka promuje także już swoje trio ( gitarzysta Russell Malone i basista Paul Keller, póżniej Ben Wolfe). Pojawia się na najważniejszych festiwalach i estradach. Sukcesywnie buduje status wielkiej, jazzowej gwiazdy. Zapraszana jest do udziału w najbardziej prestiżowych koncertach ( np. brała udział w koncertach dedykowanych Elli Fitzgerald w Carnegie Hall, Benny’mu Carterowi w Lincoln Center ). Płyta „All For You” dostaje się na listy popularności :magazyn Billboard utrzymuje album na prestiżowej liście bestsellerów przez ponad 70 tygodni a New York Times wybiera album do dziesiątki najlepszych płyt roku. Kilka miesięcy później Diana Krall zostaje nominowana ( jako najlepsza wokalistka jazzu) do Grammy Awards. Jej kolejne albumy ( np. „Love Scenes”, „When I Look In Your Eyes” ) już tylko potwierdzają wielką klasę artystki. Otoczoną laurami komercyjnych nagród, ulubienica mediów na niemal całym świecie, autorka płyt o milionowych nakładach ( jej najnowszy album „The Girl In The Room” jest cały czas w czołówce najlepszych płyt roku i najlepiej sprzedawaną płytą jazzową ostatnich lat ) jest postrzegana jako pianistka i wokalistka – największa gwiazda dzisiejszego jazzu. Fenomenalna artystka przedstawi się polskiej publiczności (7 grudnia) na jedynym koncercie ERY JAZZU w warszawskiej Sali Kongresowej.

Stepping Out (1993); Only Trust Your Heart (1995); All For You (1996); Love Scenes (1997); When I Look In Your Eyes (1999); Have Yourself A Merry Little Christmas (1999); The Look of Love (2001); Live In Paris (2002); The Girl In the Room (2004)