Patricia Barber Trio

16.03.2001 Poznań – Aula UAM
17.03.2001 Warszawa – Teatr Buffo

Skład zespołu

Patricia Barber – śpiew, fortepian
Michael Arnpol – kontrabas
Ernie Adams – perkusja

Nie ma znaczenia, jaki masz głos, jeśli wiesz, co i jak chcesz nim wyśpiewać. Warszawski koncert Patricii Barber był świętem dla wszystkich, którzy w jazzie cenią klasyczne piękno, nastrój, intymność.
GAZETA WYBORCZA, Olaf Szewczyk

Galeria z koncertu


Patricia Barber Trio

Najciekawszym debiutem amerykańskich klubów oraz europejskich festiwali była w połowie lat dziewięćdziesiątych wokalistka i pianistka Patricia Barber. Jej albumy („Cafe Blue” oraz „A Distortion Of Love”) potwierdzały zachwyt krytyków i publiczności. Wychowała się w rodzinie o muzycznych tradycjach :ojciec Floyd „Shim” Barber był popularnym saksofonistą i muzykiem orkiestry Glenna Millera. Zasadniczo, to zapobiegliwość ojca spowodowała, że Patricia równorzędnie kontynuowała naukę muzyki, jak i zdobywała uniwersyteckie dyplomy (psychologia). W 1984 roku młoda pianistka powraca do rodzinnego Chicago podejmując prace w klubowym zespole Gold Star Sardine Bar. Grając przez pięć wieczorów w tygodniu sukcesywnie zdobywa reputację dobrej pianistki i ciekawej wokalistki; staje się popularną artystka jazzu w Chicago. Sukces odnosi dopiero w 1988 roku przedstawiając autorskie trio w czasie Chicago Jazz Festival, by rok później objawić się swoją muzyką na słynnym North Sea Jazz Festival w Hadze (1989). Przez kilka kolejnych sezonów krytycy prestiżowego magazynu „Down Beat” wyróżniali artystkę w kolejnych Critics Poll laurami najznamienitszego talentu wokalnego ostatnich lat.

Artystka zdobywając kolejne wyróżnienia dopiero w 1992 roku debiutuje autorskim albumem „A Distortion Of Love”. Rekomendujące recenzje w prestiżowych magazynach jazzowych umiejscawiają muzykę P. Barber wśród elity młodego, amerykańskiego jazzu. Wraz z wydaniem kolejnej płyty „Cafe Blue” pozycja młodej artystki staje się niepodważalna : nagrania prezentowane są w wielu ( nie tylko jazzowych) stacjach radiowych Ameryki, magazyn „Down Beat” honoruje artystkę kolejnymi nagrodami ( „najlepsza wokalistka -debiutantka jazzu”), zaś w ankiecie magazynu „CD Review” album „Blue Cafe” włączono do dziesiątki najwybitniejszych nagrań wokalnego jazzu.

Od 1994 roku artystka ( solo lub z autorskim trio) koncertuje każdego tygodnia w legendarnym chicagowskim Green Mill Club. Sporo koncertuje na festiwalach w USA i Europie. Nie zaniedbuje także swej poza jazzowej edukacji ( absolwentka pedagogiki Northwestern University). Jej kolejne nagrania ( np. „Modern Cool”) potwierdzają klasę pianistki, wokalistki i kompozytorki. Sporo koncertuje i jest gwiazdą wielu jazzowych imprez. Uznawana jest za najciekawszą pianistę i wokalistkę młodego, jazzowego pokolenia i najczęściej porównywana jest z Cassandrą Wilson, Dianą Krall oraz Rachel Z. W ramach festiwalowej edycji ERA JAZZU artystka przedstawi m.in. program z najnowszej płyty „Night Club”.

Dionizy Piątkowski

Wybrana dyskografia

A Distortion Of Love (1992), Café Blue (1994), Modern Cool (1998), Companion (1999), Night Club (2000), Verse (2002),Live: A Fortnight In France (2004), Mythologies (2006),

2016-11-02T15:50:02+01:00