Legendarny amerykański perkusista Jimmy (Wilbur James) Cobb (20.01.1929-24.05.2020) zapisał się szczególnie mocno w historii nowoczesnego jazzu. Nagrywał i koncertował z najważniejszymi jazzu : od Dizzy’ego Gillespiego i Johna Coltrane’a po koncerty i nagrania ( w tym udział w legendarnej sesji „Kind of Blue„) z zespołami Milesa Davisa.
Jimmy Cobb uczył się gry na perkusji samodzielnie, a doświadczenie zdobywał w swoim rodzinnym Waszyngtonie koncertując między innymi z Charliem Rouse’m, Leo Parkerem i Billie Holiday. W 1951 roku dołączył do profesjonalnego zespołu Earla Bostica, a kilka miesięcy później poślubił Dinah Washington i został liderem jej zespołu. W połowie lat 50-tych przeniósł się do Nowym Jorku, gdzie współpracował z takimi znakomitościami, jak Dizzy Gillespie, John Coltrane oraz Stan Getz, a w 1958 roku rozpoczął pięcioletnią współpracę z Milesem Davisem. Z zespołami trębacza dokonał wielu nagrań, w tym legendarną sesję „Kind of Blue”. Przez sporą część lat 60-tych Jimmy Cobb towarzyszył pianiście Wyntonowi Kelley’emu, a po jego śmierci związał się na wiele długich lat z zespołem wokalistki Sarah Vaughan. Jego ogromna dyskografia obejmuje kilkadziesiąt albumów z których najważniejsze to z pewnością „Jump For Joy” ( 1958 – z Cannonballem Adderleyem), „Kind Of Blue” (1959- z Milesem Davisem), „Coltrane Jazz” (1960- z Johnem Coltrane’m), „Friday Night And Saturday Night At The Blackhawk” (1961- z Milesem Davisem), „Someday My Prince Will Come” (1961-z Milesem Davisem), „Miles Davies At Carnagie Hall’ 61”, „Smokin’ At The Half Note”(1965-z Wyntonem Kelly’m), „More From Japan Live” (1973- z Sarah Vaughan), „On The Move” (1982-z Natem Adderley’em), „Shorter Ideas” ( 1984-z Rickym Fordem), słynny „Four Generation of Miles” z George’m Colemanem, Mike’m Sternem i Ronem Carterem oraz autorski „Jimmy Cobb Quartet” Perkusista określany był jako żywiołowy, dynamiczny muzyk „ze szkoły”Kenny’ego Clarka i Arta Blakey’a, który doskonale potrafił łączyć ekspansywny time z artykulacyjną miękkością.
