Saksofonista Joshua Redman z wielkim impetem debiutuje albumem „Where Are We” w prestiżowej Blue Note Records. W muzyczną podróż po USA ( znaczoną sugestywnymi tytułami utworów- „After Minneapolis”, „Streets Of Philadelphia”, ”Chicago Blues”, „Baltimore”, „By The Time I Get To Phoenix”, ”Do You Know What It Means To Miss New Orleans”, “Manhattan”, ”My Heart In San Francisco”, “That’s New England”, “Stars Fell On Alabama”) prowadzi nas wraz z wokalistką Gabrielle Cavassa, pianistą Aaronem Parksem, basistą Joe Sandersem i perkusistą Brianem Blade oraz zaproszonymi gośćinnie muzykami ( Joel Ross, Nicholas Payton, Kurt Rosenwinkel, Peter Bernstein). „Jestem niezmiernie zaszczycony i podekscytowany dołączeniem do rodziny Blue Note – mówi Joshua Redman. Albumy Blue Note zawsze były istotną częścią mojego muzycznego i duchowego życia, na długo zanim zdałem sobie sprawę, że w ogóle je mam! Czekam z równą wdzięcznością i radością na rozpoczęcie tego nowego etapu w mojej podróży wraz z jedną z największych wytwórni wszechczasów”.
Joshua Redman, urodzony w Berkeley w Kalifornii, jest synem legendarnego saksofonisty Deweya Redmana i tancerki Renee Shedroff. W młodym wieku miał styczność z różnorodną muzyką (jazzową, klasyczną, rockową, soulową, indyjską, indonezyjską, bliskowschodnią, afrykańską) oraz instrumentami (fletem, fortepianem, gitarą, instrumentami perkusyjnymi) . Zaczął grać na klarnecie w wieku dziewięciu lat, a rok później przeszedł na swój podstawowy instrument, saksofon tenorowy. Wczesne wpływy Johna Coltrane’a, Ornette’a Colemana, Cannonballa Adderleya i jego ojca – a także The Beatles, Arethy Franklin, The Temptations, Earth, Wind and Fire, Prince’a, The Police i Led Zeppelin – wciągnęły Joshuę głębiej w muzykę. Jednak chociaż uwielbiał grać na saksofonie, jego priorytetem zawsze była nauka i nigdy poważnie nie myślał o byciu profesjonalnym muzykiem. W 1991 roku, Joshua Redman ukończył Harvard College (z wyróżnieniem i z tytułem licencjata nauk społecznych). Został przyjęty do Yale Law School, ale odroczył przyjęcie na studia na rok. Niektórzy z jego przyjaciół muzyków przeprowadzili się na Brooklyn i szukali współlokatora, który pomógłby im w opłaceniu czynszu. Joshua Redman przyjął ich zaproszenie i niemal natychmiast zanurzył się w nowojorskiej scenie jazzowej. Zaczął regularnie koncertować z czołowymi muzykami jazzowymi swojego pokolenia, takimi jak: Peter Bernstein, Larry Goldings, Kevin Hays, Roy Hargrove, Geoff Keezer. Zaangażował się w życie muzyczne miasta, szybko podpisał kontrakt z wytwórnią Warner Bros. Records i wiosną 1993 roku wydał swój debiutancki album, który przyniósł mu pierwszą nominację do nagrody Grammy. Jesienią tego samego roku ukazał się album „Wish”, z gwiazdorską obsadą: Pat Metheny, Charlie Haden i Billy Higgins. W 1994 roku ukazała się płyta „Mood Swing”, która utworzyła jego pierwszy stały zespół, w skład którego weszło trzech innych młodych muzyków. Stali się jednymi z najważniejszych i najbardziej wpływowych artystów współczesnego jazzu: pianista Brad Mehldau, basista Christian McBride i perkusista Brian Blade. Joshua Redman wydał serię albumów, w tym „Freedom in the Groove”, „Timeless Tales (for Changing Times)” i „Beyond” z różnymi składami zespołów, stając się jednym z najbardziej konsekwentnych i odnoszących sukcesy liderów zespołów muzycznych. Współpraca z Nonesuch Records rozpoczęła się w 2005 roku wraz z albumem „Momentum” i zaowocowała wydaniem szerokiej gamy projektów, w tym duetowego albumu „Nearness” z B. Mehldau, „The Bad Plus Joshua Redman”,” Still Dreaming” oraz ponownym spotkaniem jego kwartetu z Mehldau, McBride i Blade na albumach „Round Again” i „Long Gone”. Joshua Redman był także członkiem-założycielem SFJAZZ Collective. Nagrywał i koncertował z takimi muzykami, jak Ray Brown, Dave Brubeck, Chick Corea, The Dave Matthews Band, Bill Frisell, Herbie Hancock, Roy Haynes, Milt Jackson, Quincy Jones, Big Daddy Kane, B.B. King, The Lincoln Center Jazz Orchestra, DJ Logic, Yo Yo Ma, Branford Marsalis, John Medeski, Marcus Miller, MeShell Ndegeocello, Nicholas Payton, Simon Rattle, Dianne Reeves, The Rolling Stones, The Roots, Kurt Rosenwinkel, John Scofield, Toots Thielemans, McCoy Tyner, Cedar Walton, czy Stevie Wonder. Dziesięciokrotnie byłł nominowany do nagród Grammy i zdobył najwyższe wyróżnienia w plebiscytach krytyków i czytelników Down Beat, Rolling Stone i innych prestiżowych klasyfikacji. Skomponował i nagrał muzykę do ostatniego filmu Louisa Malle’a „Vanya on 42nd Street” oraz zagrał w filmie Roberta Altmana „Kansas City„.
