Multiinstrumentalista (saksofonista barytonowy, sopranowy, tenorowy, altowy, klarnecista basowy, klarnecista, flecista) Mark Rosenberg uczył się jazzu na czołowych uczelniach amerykańskich (Ramblerny Jazz, New Hope College, Indiana University i prestiżowym New England Conservatory) Pobierał także lekcje u zacnych pedagogów nowoczesnego jazzu (np. Phil Woods,Vic Morosco, Danny Bank, Keith Underwood, Harold Seletsky). Praktyczną stronę jazzu poznawał grając z zespołach Tito Puente (1974), Buddy’ego Richa (1975), Mongo Santamarii (1975-77), Chet Bakera (1977-79). Pod koniec lat siedemdziesiątych założył grupę jazzową Jasmine, która preferowała latynoskie brzmienie nowoczesnego fusion. Przez kolejne dekady dał się poznać przede wszystkim jako doskonały instrumentalista i muzykalny improwizator w zespołach Lee Konitza, Waltera Bishopa Juniora, Eddie’ego Palmieri, Ray’a Barretto, Janet Lawson, Dave’a Lahmema, Davida Matthewsa, Toma Harrella, Dona Sebesky’ego, Boba Mintzera, George’a Russella, Dr. Johna, orkiestry Mela Lewisa. Uznanie zyskał grając ze słynnymi big-bandami ( np. Mingus Orchestra, Gill Evans Orchestra, Quincy Jonesa Orchestra) oraz realizując ciekawe i ważnie nagrania ( np. „Motion Poet”, “Spectrum”, “Art Of Big Band”- z Bobem Mintzerem, “Miles Davis & Quincy Jones At Montreux”, “ Departure”, “Only In New York”, “Milargo”, “Portraits Of Cuba”, “ RCA Victor 80th Anniversary”, “Rememberances”.
