W 2017 roku ukazał się album „Progressions” w całości wypełniony kompozycjami urodzonego w 1950 roku greckiego kompozytora Michaila Travlosa. Artysta przygotował także autorską grafikę oraz okładkę i wydał płytę w założonej zaledwie rok wcześniej fundacji Phasma Music. Drugi, autorski album „Night Visions„ zrealizowany został podobnym tropem. Tym razem grecki artysta prezentuje siedem utworów kameralnych skomponowanych ( w latach 1983-2018) na różne zestawy instrumentalne: od utworów solowych na fortepian i flet, duet (flet i klarnet basowy), po trio ( flet, klarnet i wibrafon) i kwartet smyczkowy. Wykonanie swych dzieł grecki artysta powierzył znakomitym polskim kameralistom: flecistce Iwonie Glince, klarneciście Adamowi Eljasińskiemu, pianiście Marcinowi Piotrowi Łopackiemu ,wibrafoniście Leszkowi Lorentowi oraz grupie kameralistów NeoQuartet.
Flecistka Iwona Glinka specjalizuje się w nowych formach muzycznych oraz wykonawstwie muzyki współczesnej. Jest założycielką powstałego w 2016 roku zespołu Phasma Music Ensemble i ma za sobą gorąco przyjmowane koncerty z orkiestrami i zespołami kameralnymi w obu Amerykach, Europie i Azji. Flecistka ma za sobą ponad sto prawykonań utworów kameralnych dedykowanych fletowi, a jej dyskografia obejmuje ponad 20 albumów płytowych wydanych zarówno w Grecji, jak w Polsce. Jednym z najbardziej spektakularnych przedsięwzięć artystki jest cykl albumów realizowanych pod kierunkiem Michaila Travlosa, muzycznie ilustrujących poszczególne znaki alfabetu fenickiego.
Kompozycję „Midnight Scenes” ( z ciekawymi epizodami „Midnight Clock”, „ Midnight Express”, “ Midnight Factory”, “Midnight Landscape” i “Midnight Church”) Iwona Glinka realizuje z perfekcją i werwą improwizatora ( oraz znakomitym partnerem, klarnecistą Adamem Eljasinskim); jest ciekawy zestaw „Five Short Modern Jazz Studies” (z wirtuozerskimi, miniaturowymi improwizacjami pianisty Marcina Piotra Łopackiego w „Jazzy Accents”,” Staccato – Syncope”, „Reminiscence”, „The Spinning Wheel” i „ Bartender’s Night Shift”), ale i piękna, rozbudowana suita „Sevent Short Pieces” zwieńczona brawurowym wykonaniem kameralistów NeoQuartet.
