Laureatem Nagrody Era Jazzu 2017 jest Piotr Scholz – poznański gitarzysta, kompozytor i dyrygent. To jego pomysłem było zaproszenie czołówki młodego, poznańskiego jazzu i stworzenie Poznań Jazz Philharmonic Orchestra oraz zaproponowanie realizacji wspólnego projektu. „ Suite The Road ” to nagranie płytowe obsypane wspaniałymi recenzjami a koncertowa premiera odbędzie w ramach Poznań Jazz Project. Przygotowano także prapremierę nowej kompozycji Piotra Scholza zatytułowanej „ Nokturn na orkiestrę jazzową ” oraz gościnny udział wybitnej gwiazdy światowego jazzu.
Piotr Scholz jest laureatem wielu prestiżowych nagród m.in. Grand Prix Bielskiej Zadymki Jazzowej, Grand Prix konkursu Jazz Fruit na Mladi Jazz Festival w Pradze, nagród Ogólnopolskiego Przeglądu Zespołów Jazzowych i Bluesowych, Międzynarodowego Konkursu na Kompozycję Jazzową w ramach Silesian Jazz Festival, festiwalu Jazz Wolności. Poznański muzyk pojawia się zarówno w autorskich zespołach ( np. Weezdob Collective, Piotr Scholz Sextet oraz PJPOrchestra), ale jest także muzykiem grup towarzysząc gwiazdom muzyki jazzowej i rozrywkowej ( od Zbigniewa Wodeckiego i Ewę Bem po Włodka Pawlika i Orkiestrę Filharmonii Poznańskiej).
Wspaniałym pomysłem jest zatem Poznań Jazz Philharmonic Orchestra.“ Do mojego projektu – mówi Piotr Scholz –zaprosiłem wspaniałych artystów, moich przyjaciół, koleżanki i kolegów, a nawet nauczycieli i wykładowców, którzy zgodzili się uświetnić moją muzykę swoją wirtuozerską grą”. Tak powstała Poznań Jazz Philharmonic Orchestra , którą tworzą m.in. trębacz Tomasz Orłowski, saksofoniści Maciej Kociński, Kuba Marciniak, Jakub Skowroński, puzonista Piotr Banyś, harmonijkarz Kacper Smoliński , wokalistka Agata Rożankowska, Aleksandra Machaj (skrzypce), Martyna Kowzan ( altówka) i wiolonczelistka Anna Papierz oraz brawurowa sekcja rytmiczna : Krzysztof Dys – fortepian, Damian Kostka – kontrabas, Adam Zagórski – perkusja”.
„ Kompozycje Piotra Scholza- mówi Dionizy Piątkowski, szef Ery Jazzu – są zgrabnym, przemyślanym projektem skomponowanym z pietyzmem dla strukturalnej kompozycji oraz precyzyjnie skonstruowanej aranżacji. Kompozytor pozostawia dużą swobodę interpretacyjną w skupionych, nostalgicznych improwizacjach. Całość sprawia wrażenie doskonale przemyślanej i dopracowanej w szczegółach struktury. Może właśnie dlatego koncepcja suity tutaj najwłaściwsza. Muzycy perfekcyjnie wykonują swoje zadania: big bandowe wręcz brzmienie sekcji saksofonów oraz solowe improwizacja, ciekawe powiązanie kameralistyki , „swingujące improwizacje”, popisy solistów. Piotr Scholz jest blisko brzmień wypracowanych kiedyś przez Gila Evansa i Stana Kentona. To już nie tylko poznański „ progressive jazz ”, ale określona synteza tego, co jest najciekawsze w dzisiejszym jazzie orkiestrowym „.
